Dear Kuya: Her Letters of Choices [EDITING]

DK- 42

Binuhat na siya ni Daniel at hinagis sa kama. Inipit nito ang mga braso nito.

“Ikaw siya di ba?!”

 

“Hindi ako si Monique, Daniel!”

“Sinungaling!”

Sinabunutan siya nito at inuntog ang ulo sa headboard ng kama.

“Daniel, tama na!”

Hinila ko na siya paalis kay JD at saka naman nagdatingan yung iba.

“Kapag nalaman kong ikaw siya, papatayin kita!”

“Damn it Daniel! Hindi ako si Monique!” nagsimula na mamula yung mata niya. “Oo, inaamin ko na gusto kita noon! Pero hindi yun sapat na dahilan para saktan ko si Kath! Hindi ako tanga Jarett! Hindi ako tanga para ipapatay ang kaibigan ko!” humikbi siya. “Ganyan na ba talaga ang tingin mo sa’kin?! Ha?! Kung alam ko lang na ganito ang mangyayari, sana hindi na lang ako sumama! Para hindi ako mapagbintangan sa mga bagay na imposible kong magawa! Hindi pala ako pinagkakatiwalaan ng mga taong lagi kong nilalapitan! Damn you Jarett!”

Tumayo siya at sinalubong ng malakas na sampal ang mukha ni Daniel.

“Hindi na kita kaibigan.”

And with that, hinila niya na ang maleta niya at umalis.

 

“Kath…”

 

“Wag mo akong kausapin Daniel.”

 

“Kath, gusto lang kitang protektahan…”

 

“Protektahan?! Habang nananakit ka ng iba?! Daniel! Alam nating hindi niya yun kayang gawin!”

 

“Monique nga di ba?!”

 

“She never had a Monique in her name! Her name was JD and her surname was Monte Carlo! Walang Monique, Daniel! Narinig ko yung pangalan na yun sa isang tsismis sa kanto! Hindi siya si Monique!”

Umalis ako sa kwarto niya para sundan si JD.

“Kath.”

Hinawakan niya yung braso ko.

“Don’t go.”

 

“You gave me no reason to stay.”