Bir Çift Göze Aşık

BÇGA -11-

Listen To The Rain-Evanescence

Şarkıyı şimdi açmazsanız sevinirim.

Hala olayın şokundaydım Faruk öpmeye devam ediyordu ama ben hareket edemiyordum etmek istiyordum onu ittirmek istiyordum ama yapamıyordum. Biri omzumdan tutup onu benden ayırdığında merttin sinirli bakışlarını gördüm mert yumruk atacakken Faruk hızlı davranıp yumruğu geçirmişti. Mert sendelediğinde onu tutmuştum ikisinin arasına girdim ve Faruk’a baktım "Git buradan! Yeter artık kavga istemiyorum ikinizden de nefret ediyorum." dedim ve koşa koşa okuldan çıktım koşarken herkesin bana baktığını hissedebiliyordum. Ama umurumda değildi artık.

 

Yürüyordum sokaklarda ne yapacağımı bilmeden, ağlıyordum neden olduğunu bilmeden. Beni öpmüştü dudaklarıma elimi getirdiğimde ağlamaya başladım ve dudaklarımı silmeye çalıştım. Onlara sadece sevdiğim kişi dokunacaktı. Biraz daha yürümeye başladığımda yağmur hafiften yağıyordu ama eve gitmeyecektim. Yürümeye devam ediyordum etrafımdakilere bakıyordum insanlar mutluydu, sevgilisiyle dolaşanlar, evli çiftler çocuklarının elinden tutmuş yağmurdan kaçmaya çalışıyorlardı.

 

Telefonumun çaldığını hissettim ve cebimden çıkardım ece arıyordu, açmayacaktım. Kimseyle konuşmak istemiyordum. Bu aralar çok asi davranıyordum belki eceyi üzüyordum ama benimde canım yanıyordu. Telefonu tekrar cebime koyduğumda yağmur daha çok hızlanmıştı üzerim sırılsıklam olmuştu.

 

Bir parka gidip banka oturdum düşünmeye başladım. Mert onu anlayamıyordum, çok belirsizdi. Ne yapmaya çalıştığını, ne hissettiğini bilmiyordum ama ben tek bir şey hissediyordum Kararsızlık. Ne yapacağım hakkında hiç bir şey bilmiyordum, beni sahipleniyordu ama neden? Cerenin yanında benim yanıma geliyordu ve bana Faruk’tan uzak durmamı söylüyordu... Ne ifade ediyordum onun için bilmiyorum, bilmek istiyordum ama bana ne hissettiğini göstermiyordu bu konuda çok profesyoneldi.

 

ŞARKIYI AÇIN.

 

Yağmur hızlandığında oturduğum yere yapışmıştım çok ıslanmıştım ama bu hoşuma gidiyordu yağmuru seviyordum. Ama bir an yağmurun durduğunu hissettim dışarı baktığımda yağmur hala yağıyordu ama benim olduğum yere gelmiyordu. Yan tarafıma baktığımda mertti gördüm elinde şemsiyeyi bana tutuyordu. Saçları ıslanmış yüzüne yapışmıştı ama bu onu daha çekici kılmıştı gözümde.

 

"Gel üşüteceksin." dedi kolumdan tutacakken geri çekildim. “İstemiyorum git buradan." dedim ona bakmıyordum ellerimi bedenime dolamıştım üşüyordum. “Sana hasta olacaksın diyorum gel buraya." dedikten sonra beni oturduğum yerden kaldırdı ve bana sarıldı. Ona baktığımda dudağı patlamıştı. "Canın yandı mı?" diye sordum masumca "Bir daha böyle bir şey olmasın mira anladın mı beni!" dedi benim soruma cevap vermemişti. "Beni seviyor musun?" dedim aptalca yüzüne baktığımda şaşırmıştı. "Mira lütfen soru sorma sadece gidelim buradan." dedi ve yürümeye başladık arabasının yanına geldiğimizde öne oturmuştum. O da bindiğinde klimayı açmıştı, biraz olsun ısınmıştım. "Mert neden böyle davranıyorsun neden beni koruyorsun. Sen cerenle birliktesin-" "Yarın her şeyi öğreneceksin mira sabırlı ol." dedi ciddi bir ifadeyle.

 

Yolda giderken hiç konuşmamıştık, giysilerim biraz da olsa kurumuştu. Evin önüne geldiğimizde yine sessizlik hakkimdi, bunu bozan mertti. "Eve girince sıcak bir şeyler iç hasta olma." "Hastalığıma bile karışıyorsun." dedim burnumu çekerken. "Hasta olunca hiç çekilmezsin." dedi alayla. Ona aldırış etmeden arabadan indim daha sonra hemen eve girdim çok üşüyordum.