I Can't Run Away From My Destiny

Chapter 30:Mga bagay na ayaw marinig at sabihin

Rina'POV

*flashback (Feb.13,2005)

"RinRin baka mahulog ka dyan, bumaba ka na kaya?"

"kaya ko to ngayon, makakaabot ako sa dulo ngayon" nasa park kami ngayon. inakyat ko kasi yung monkey bar na medyo mataas.

"ano na naman kasi ang pinagdedesisyonan mo? tyaka nagkakatotoo ba yan?"

"oo naman. naalala mo yung time na nahulog ako dati kaya hindi ko tinuloy yung balak ko at tama naman yung ginawa ko dahil may masama palang balak yung classmates ko kaya nila ako niyayang gumala."

"nakataon lang siguro yun"

"ah basta. pag naabot ko ngayon, gagawin ko yung matagal ko ng gustong gawin"

"ano ba kasi yun?"

"malalaman mo bukas"maya maya...

"o diba? sabi ko sayo maaabot ko :3 "

"haha oo na" pababa na sana ako nang bigla akong nadulas sa bakal na tinatapakan ko.

nahulog ako. pero buti nalang nasalo ako ni Ren agad. tumingin ako sa kanya at nagpasalamat. ngumiti naman sya.

bago pa nya ako mabitawan bigla nalang kaming nabunggo nung isang batang tumatakbo na nakikipaghabulan sa ibang bata kaya nawala ang balance ni Ren at napapikit ako dahil napasama ako sa pagbagsak nya.

pagkamulat ko O////////O

nakiss namin ang isa't isa

kaya bukas... magtatapat na ako sa kanya

*end of flashback

"anong feeling RinRin?"tanong ni Yui. ano ba tong si Yui >.<

"a-ano ba Yui..."

"sige na tell me"

"Yui, paano ba kayo nagkakilala ni Rina at ganyan kayo kaclose?" iniba ni Ren yung topic. mukang nahihiya rin sya XD

"kami ni RinRin?"napatingin sya sa akin at ngumiti.

"well 7years ago yun eh."

"a year after naming lumipat sa Nagoya"sabi ko

"um, transferee si RinRin nun sa school namin. Grabe sikat na sikat sya XD"

"grabe sikat talaga?

"eh totoo naman eh. andaming humahabol sayong boys eh"

"di nga?" tanong ni Ren

"kala mo ikaw lang may stalker?"sabi ko sa kanya

"pero may isa talagang super tyaga. sino nga ba yun?...eto... kento?...shinji? parang mali"

"talagang mali. Kenji yun CarCar Kenji""haha oo nga pala . si Kenji- kun nga pala"

"kenji? sakamoto?sinundan ka nun sa Nagoya?" tanong ni Ren.nagbuntong hininga ako. oo sinundan ako nun. nireject ko na pero ayaw pa ring tumigil. masokista ata yun -_-'

"haha sya nga yung nagtayo ng Princess Rina Fan's Club or PRFC eh XD"

nagpalm face ako "AGH... yung nakahiyang fan's club na yun"

"ahahaha nakakainis man yung lalaking yun, nagpapasalamat ako dahil kung di ka nya hinahabol nung time na yun,siguro di tayo nagkakilala :)" ngumiti lang ako "yun. nakilala ko sya kasi hinahabol sya ni Kenji dati sa school. pero naging close kami nung pinagtanggol nya ko kay Daniel"

*flashback (note: ang conversation ni Rina at Daniel ay japanese. tinagalog ko nalang)

" .... *sob...hindi ko sya maintindihan. sabi nya mahal parin nya ko kaya nya ako binalikan. tapos after few weeks, nakipaghiwalay na naman sya... *sob"

niyakap ko si Yui. pati ako naiiyak... ayokong nagkakaganto ang kaibigan ko... nasasaktan ako pag nasasaktan sya.

"yui..." kumalas si Yui sa pagkakayakap sa kin at tumingin sa kanya

"Daniel?"

(start na ng japanese conversation)

"I'm sorry. akala ko kasi mahal pa rin kita kaya binalikan kita pero narealize kong si Michelle ang mahal ko. kaya ko to sinasabi ngayon para wag ka nang umasa at para di ka na masaktan" sasagot sana si Yui pero sa sobrang galit ko lumapit ako sa kanya at sinampal ko sya

"R-Rina..."-yui

"ano? di mo na mahal? E DI SANA DI MO NA BINALIKAN! ayaw mo na syang umasa?EH PINAASA MO KAYA ULIT. KUNG DI MO SYA BINALIKAN, SIGURO NAKAMOVE ON NA SYA. WAG MONG BALIKAN YUNG TAO DAHIL SA AWA. SANA PINABAYAN MO NA LANG SYA. DAHIL SA GINAWA MO, MAS NASAKTAN SYA!" pinuntahan ko si Yui at hinawakan ang kamay nya. tumingin ako kay Daniel "wag mo nang lalapitan si Yui kung ayaw mong may magawa ako sayo" hinila ko papalayo si Yui. nang medyo malayo na kami...

"Rina, di mo naman kelangang gawin yun eh... ok lang naman ako..."

"TAMA NA NGA YUI!" nagulat sya nung sumigaw ako "umiiyak kanina at sinasabing nasasaktan ka tapos ok ka? umayos ka nga. tigilan mo na nga sya! ANDAMI PANG LALAKI DYAN NOH! MAS MAAYOS SA KANYA AT MAMAHALIN KA NG TOTOO KAYA WAG MONG SIRAIN BUHAY MO DAHIL SA DANIEL NA YAN!"

bigla syang umiyak at niyakap ako. "Y-yui, i'm sorry... nabigla lang ako dahil sa galit. di dapat kita sinigawan..."

"Carmela..."

"huh?"tumingin sya sa kin

"Carmela ang first name ko... arigato RinRin" at ngumiti sya. ngumiti rin ako at niyakap sya.

*end of Flashback

ngumiti lang si Ren.

"yun. hehe. nga pala, diba may isa pang sumusunod sayo. sino ba yun?...si Andres! sure ako tama ako" bigla akong natawa

"andres ka dyan. Andrew yun."

"ay oo nga pala XD ... ayun naalala ko na! sya yung 1st boyfriend mo di ba?" naramdaman kong tumingin si Ren sa kin.

"oo sya nga." tumingin ako kay Ren. nakayuko sya. kilala nya rin kasi si Andrew. class mate ko sya dati sa Nara.

"well speaking of ex-boyfriend, di ba few days after naming magbreak ni Daniel, pumasok sya ng school ng may pasa ang mukha nya? sino kaya gumawa nun? hanggang ngayon hindi ko pa rin kilala"

"um. pero feeling ko kilala ko kung sino." tumingin ako kay Chris... teka... naiinis ba sya?

"eh?"bigla akong napatingin kay Yui "sino RinRin? tell me"

"AKO!" nagulat kami ng biglang tumayo si Chris "ako ang gumawa nun. at pwede ba? wag mo nang ikwento ang tungkol sa mga ex mo pagkaharap mo ako?"

"C-christian... B-bakit..." napansin ni Chris na nakatingin na sa kanya ang mga tao kasama kami.

tumingin sya sa min ni Ren "pasensya na, mauna na ko..." umalis na sya.

"C-Christian!"

"sundan mo na Yui"sabi ko sa kanya. tumango lang sya at umalis na din. kami nalang ni Ren ang nakaupo dito.

antahimik nya. siguro dahil kay Andrew...

kinuha ko yung baso ko at iinom sana nang bigla syang nagsalita "bakit di mo sinabi na naging kayo ni Andrew?"

binaba ko yung baso "dapat mo pa bang malaman?"

"oo dahil fiance mo ko"

"fiance? hah. bakit fiancee mo rin naman ako diba?"

"oo"

"bakit di mo sinabi na naging kayo ni Loraine?"

hindi sya nakasagot kaya kinuha nalang ang bag ko at umalis.