I Can't Run Away From My Destiny

Chapter 6: The Meeting

Rina's POV

"okairi nasai, ojo-sama" sabi ng mga maid. Maya maya lumapit sa kin yung isa.

"welcome back Rina-sama :)"

"Ayane? ikaw na ba yan?" tumango sya at ngumiti. sa sobrang saya ko dahil nakita ko ulit sya, di ko napiglan na yakapin sya. "aitta katta! anlaki mo na, ang cute mo pa" kumalas ako sa pagkakayakap at pinatong ang kamay ko sa ulo nya "nag-aaral ka bang mabuti?"

"arigato Rina-sama. oo nAman po. gusto ko pong makapagtapos na para naman po matulungan ko na si otousan at bilang pasasalamat ko na rin po sa inyo ng tatay nyo dahil hindi nyo po kami pinabayaan ni otousan lalo na ppo unuung namatay si okaasan"

"ikaw talaga. alika nga dito" at niyakap ko ulit sya. sya si Hayashi Ayane, anak ni masahiro-san. mas matanda ako sa kanya ng 5 taon sa kanya. wala kasi akong kapatid kaya parang little sister ko na sya. lalo na't ang nag-alaga sa kin dati ay yung nanay nya na si Ekko-san.

(TN: Aita katta- I miss you)

Nagtataka siguro kayo kung bakit nagtatagalog si Ayane, tinuruan ko kasi sya dati. Yung ibang maid na hapon, nakakaintindi naman kahit papano dahil tinuruan sila ng mga pilipinang maid namin. Hindi ko lang alam kung pati si Hinata.

"okairi nasai, Rina" nang narinig kong tinawag nya ko, nilapitan ko sya agad at niyakap sya.

"tadaima, otosama (I'm home father)" bigla akong naiyak. Sobrang namiss ko sya. Niyakap din nya ako"

"bakit ka umiiyak?"

"namiss po kita eh ;)"

"ako rin naman eh"

Maya maya tinanggal ko ang pagkakayakap ko kay oto-sama. pinunasan ko ang mga luha ko at nagpaalam na aakyat na sa kwarto.

"sige, pero bilisan mo dahil malapit na tayong maghapunan. I'm really happy that you're here now." nagbow ako at umakyat na kasama si Ayane.

Nang nakarating na kami, yung kwarto ko puro may poster ng favorite anime ko tas lahat nga gamit ko puro violet. Medyo addicted kasi ako sa anime kaya nagustuhan ko agad. pinasalamatAn ko si Ayane dahil sya daw ang nagdecoratebng kwarto ko bago sya umalis.

Hay, nandito na ko. Bukas makikilala ko na yung lalaking papakasalan ko, haist.

Umupo ako sa kama at pinatong ko yung bag ko sa lap ko. Binuksan ko sya at kinuha yung wallet ko para kunin yung number ni Ren. Feeling ko talaga nakita ko na sya dati.

Sana makita ko ulit sya…

Ayane's POV

Ang saya ko kasi bumalik na si Rina-sama :) 7 years na kasi syang hindi bumabalik dito. Gumanda sya lalo at tyaka ang tangkad nya. nagmumukha tuloy ako lalong maliit T_T XD

Pero hindi pa rin nagbabago ang mga mata nya… puno pa rin ng kalungkutan katulad ng dati…

Hindi ko sya masisisi dahil makikilala na nya yung lalaking papakasalan nya. Pero gwapo naman yun tyaka mabait, crush ko nga yun eh XD kaso kay Rina-sama na sya, kaya papalayain ko na sya nyahaha.

 nasa kusina ako nang pinatawag ako ni Ryu-sama.pagkadating ko sa may sala,dumating naman ang tatay ko na si hayashi Masahiro.

"Ryu-sama, andito na po sila."

"ganun ba? Ayane-chan, pakisabi kay Rina, pagkatapos nyang magbihis bumaba sya agad. Andito na sila Raven."

"wakarimashita" nag bow ako at umakyat na sa second floor.

Ren's POV

Andito na kami. Bakit kinakabahan ako? Si oji-san lang naman yan eh. Ren relax.

Inhale...

Exhale...

Kaya mo yan...

Napansin ata ni otosan na di ako mapakali "ngayon lang kita nakitang ganyan ah. Marunong ka pa lang kabahan." biro nya.

"medyo. Ewan ko po ba."

"haha, kaya mo yan. Don’t worry, maganda sya at mabait. hindi yun nangangain" Hindi naman yun ang inaalala ko eh. Hay talaga tong tatay ko oh.

Pagkababa namin ng kotse, sinalubong kami ni oji-san at ni Masahiro-san.

"Ren long time no see, kamusta ka na? " bati ni ojisan nagbow ako

"ok lang po."

"tara, pumasok na tayo, malapit nang maluto yung pagkain"

Pagpasok namin, dumeretso na agad kami sa sala.

"nakarating na sya?" tanong ng tatay ko

"oo kakarating lang din nya, nauna lang sya ng ilang minutes sa inyo. Pababa na rin sya, nagbihis lang saglit pero san ba kayo galing?" sagot ni oji-san

 "yung parabsa sabado"

"ah..." tapos ngumiti silang dalawa. ano yang iniisip nila -_- hay

"oji-san, excuse me po, punta lang po muna ako sa CR" Tumawa bigla ang tatay ko

"oto-san, shakol ka? Tumatawa kang bigla wala naman nakakatawa"

"shakol ka dyan. Walang nakakatawa? Ikaw kaya nakakatawa, hahaha. Isipin mo Ryu, tong anak ko, ninenerbyos ngayon. Maghihilamos siguro para mawala ang tension XD" kita nyo na? kala nyo siguro serious type sya pero tignan mo, nababaliw nanaman sya -_-' kaya minsan ayokong kasama to eh.

"haha, bat ka ninenerbyos? Di naman nangangain ang anak ko eh.

"Haha yun nga ang sabi ko eh.  sige na maghilamos ka na ahahaha."

Then pumunta na ko at naghilamos agad. Grabe nahulaan nya talaga gagawin ko?

Haist lalo akong kinabahan. Pano ba namang hindi eh kasama ko tong baliw na tatay ko. Pagmagkasama sila ni oji-san lagi nila akong pinagtitripan na para bang mga kabarkada ko at kaedad ko sila.

Ren

kalma...

kalma...

Kaya mo to...

Pagkatapos kong punasan yung mukha ko, napatingin ako sa salamin.

Bigla kong naalala si Rina. Ikakasal din sya sa taong di nya kilala, kinakabahan din kaya sya?

. Makikita ko pa kaya sya?

Aaminin ko, gusto ko sya. Unang kita ko palang sa kanya, naattract na ko.

Love at first sight?

Pero Feeling ko talaga nakita ko na sya...

Sana makita ko ulit sya...

Ano bang iniisip ko? Haist makalabas na nga.

 pagbalik ko ng sala, may nakita akong painting "ojisan,bagong painting to?"

"oo Ren. maganda ba? regalo yan sa kin"

"sino pong gumawa nito?" sasagot sana si ojisan nang may dumating  na babaeng nakaviolet dress at nakapony tail ang buhok.

"tito!" bigla nyang niyakap ang tatay ko.

siguro yun na yung anak ni ojisan." namiss po kita. bakit nga po pala kayo andito?" kumalas sa sa pagkakayakap.

"hahaha dito ako nakatira di ba? pero umuuwi naman ako sa Nara every weekend. kamusta ka na, antagal mong nawala"

"okay lang naman po." tumingin sa kin ang tatay ko at sumenyas nalumapit ako.

hay.

"oo nga pala, ito ang panganay kong anak, si Ren"

nang nakalapit na ako...

"IKAW?"

Nagkatotoo ang biro ko...

--------------

A/N: haha, sorry, ngaun lang nakapag-update, nasa pampanga kasi kami ng 2 days kaya... yun XD nyways, hope you enjoyed this chapter and thanks nga pala sa mga nagbasa ng 1st 5 chapter ng ICRAFMD,70 reads. onti lang sya kumpara sa ibang story pero marami na yun para sa kin, i hope u continue reading dis story c: and kung may gusto kayong sbihin or isuggest para sa story na to, don't hesitate to leave a comment, thank you ng marami c: