I Can't Run Away From My Destiny

Chapter 15: Feelings

Rina's POV

Aray, ansaket ng ulo ko...

*Tok tok*

Si Ren. "gising ka na pala, tama yung timing ko" tas tumawa sya. Nakakaasar to. Binigyan nya ko ng kape tas may inabot nya yung maliit na box. "nga pala Rina, regalo mo, di ko mabigay sayo kagabi kasi lasing ka na." Pagkabukas ko, Hitsugaya Toshiro keychain. Napatingin lang ako sa kanya. "sabi kasi ni Ayane-chan na gusto mo yung mga anime-related stuff so binilhan kita ng keychain. Ayaw mo ba?"

(Note: character sa anime na Bleach )

ngumiti ako "gusto ko sya, salamat. Nga pala, Ikaw ba nag-dala sa kin dito kagabi?"

"di mo matandaan?"tanong nya. Pinatong ko yung kape sa table sa tabi ng kama ko.

"teka, may ginawa ba ko kagabi? Kasi sabi ng kuya ko pag nalalasing ako kung ano ano nagagawa at nasasabi ko."

"di mo talaga matandaan?" teka, Bakit parang nagbablush sya?

inisip ko ng inisip kung ano yung ginawa ko...

.

.

.

.

.

at sana di ko na lang naalala... bigla akong napa-palm face

"p-pasensya na kagabi. Nakakahiya talaga ako. ayoko naman talagang umiinom eh, si tito lang ang mapilit...pasensya na talaga"

"o-okay lang yun. Pero totoo ba yung sinabi mo sa kin kagabi?"

>////< nakakahiya talaga ako, di ko lam sasagutin ko.

bigla nya kong niyakap.

"gusto rin kita. At masaya ako dahil parehas tayo ng nararamdaman."

Hindi ako makapagsalita. Tinignan ko yung engagement ring ko sa kamay ko.

Okay lang ba na mahalin ko sya? Hindi ba nya ko iiwan tulad ng first love ko at nanay ko?

Raven's POV

Nakatayo lang si Ayane-chan at Masahiro-san sa dining room habang nag-aalmusal kami ni Ryu.

"ahahaha, Ryu, tagumpay yung plano natin XD buti nalang alam natin na mahina sa alak si Rina hahahaha"

"oo nga Raven, gusto na nila ang isa't isa. Pero sigurado ka bang magiging okay lang sila? At pag nalaman ni Ren ang ginagawa natin, magagalit yun."

"ahahaha, yaan mo yun, tinutulungan na nga sya eh. Hahaha nakakatuwa talagang panuorin ang anak kong yun XD"

"siraulo ka talagang tatay XD pero sana di mangyari sa kanila yung nangyari sa min ni Eri. Alam kong nasasaktan parin si Rina dahil dun. Kasi hanggang ngayon, otosama pa rin ang tawag nya sa kin. Samantalang dati 'papa' ang tawag nya sa kin" oo nga pala. Dati hindi naman ganun ang tawag ni Rina sa kanya. Naging ganun nalang nung time na nagrefuse bumalik si Rina dito 7 years ago, parang ang nasa isip nya, may kasalanan sya sa tatay nya.

"makakalimutan din nya yun. Alam kong tutulungan sya ni Ren. Anyway, may bago akong plano" tumingin ako kay Ayane-chan ngumiti ako sa kanya at nilagay ko yung isang daliri ko sa bibig ko, sinasabing wag kang maingay sa kanila. Ngumiti lang sya at nagbow.

??? 's POV

Hindi pwede to, nagkakalapit na sila. Rina, bakit hindi mo ko matandaan? Ganun mo ba talaga ako kinamumuhian at di mo ko nakilala?

Hindi.

hindi pwedeng matuloy ang kasal nila...

Kelangan ko nang magpakilala sa kanya bago pa sila ikasal.

----

A/N: haha pasensya na kung maikli lamang ang chapter na ito peu ano kayang nngyari sa nanay Ni rina? At sino ang mysterious person? Haha secret, basahin nyu nlng ang next chapters XD haha tnx for reading c: -mishimish20