Chapter 10: Movies

21 2 1
                                    

Ayane's POV

"Rina-sama, Rina-sama" ginigising ko sya dahil pagkapasok ko ng kwarto nya, umiiyak sya at magsasalita pero tulog sya. Maya maya nagising sya "daijobu desu ka?(are you alright?)"

Niyakap nya ko at gumagulgol "um, arigato" di ko napigilang umiyak. Bakit ba laging ganito? Nasasaktan ako pag nakikita ko syang naghihirap ng ganito...

After ilang minutes, pinababa na nya ako. Pagdating ko ng dining table...

"Ryu-sama, hindi daw po sya maghahapunan"

"nangyari na naman ba yun?" tumango nalang ako. Naging malungkot ang mukha nya. Alam kong nahihirapan din sya syempre anak nya si Rina-sama "sige pala akyatan mo nalang sya ng snacks mamaya"

"wakarimashita"

Ren's POV

"oji-san, anu pong ibig mong sabihin kanina sa 'nangyari na naman'?"

"yun yung dahilan sa tanong mo kanina. Tinatanong mo kung bakit di sya natutulog. Natutulog naman sya. Nung bata palang sya puro puyat lang Pero after nung 14th birthday nya, pag malapit na yun birthday nya, lagi nyang Napapanaginipan yung nangyari sa kanya nung araw na un. Kaya parang nagmumuka tuloy akong insensitive. Alam kong naghihirap yung anak ko pero magpapaparty pa rin ako. Gusto ko lang naman na maging masaya sya sa birthday nya ngayong taon dahil imbes na magsaya sya, tinuturing nya yung araw na yun na di importante."

"ano po bang nangyari nun?"

"sa tingin ko di dapat ako ang magsabi ng tungkol dyan kung di sya."

After kong kumain, pumunta ako sa kusina, naghahanda ng pagkain si Ayane-chan. Sabi ko ako nalang magdadala sa taas. Pumayag naman sya kasi marami pa daw syang tatapusin kaya nagpasalamat sya sa kin.

kaya pala biglang nag=iba ang mood nya kaninang umaga nang namention ko yung birthday nya. ano kaya ang nangyari nun?

Nang nakarating na ko sa kwarto nya, kumatok ako

"pasok"

Pagkapasok ko putik andilim. Ang nagbibigay liwanag lang ay yung flat screen TV nya.

"Ren? Bakit ka andito?" napatingin sya sa hawak ko "akala ko si Ayane yung magdadala nyan?"

"nagvolunteer ako, pumayag naman sya dahil marami pa daw syang gagawin."

"ah. Ok, palapag nalang pala nyan dito sa kama" at nilapag ko nga sa kama then tumabi ako sa kanya.

Tumingin sya sa kin "bat andito ka pa?"

"panuod"

"may tv ka naman dun sa kwarto mo ah."

"gusto kong panuorin yung pinapanuod mo eh"

"sigurado ka? Baka di mo kayanin I'm suggesting you leave at once because I'll punch you if you vomit."

"anu ba kasi yan tyaka di naman ako sumusuka dahil lang sa movies noh."

After 1 hour...

"o, kala ko ba di ka sumusuka dahil sa mga movies?" nagsmirk sya pagkalabas ko ng banyo.

"e di mo sinabi na yang movie na yan is about zombies na kumakain ng human intestines and..." nasusuka na naman ako nung naimagine ko "bakit ba ganyan ang pinapanuod mo?"

"I did warn you though. Walang basagan ng trip. May nagrecommend sa kin nito. Sabi nila nakakatakot daw. Di naman. Makakadiri lang."

"nangdidiri ka? Wala sa itsura, emotionless ka nung pinapanuod mo eh na para bang nakatitig ka lang sa poste tas ansarap pa ng kain mo."

"boring kasi kaya ganun"

"tanggalin mo na nga yang DVD na yan"lumabas ako saglit at kinuha yung DVD sa kwarto ko at bumalik ako agad " panuorin natin tong nirent ko." inabot ko sa kanya.

pagkakuha nya, Tinignan nya yung DVD "Korean series? Mahilig ka sa mga ganto?"

"hindi"

"eh bakit pala?"

"walang basagan ng trip" Ni-raise nya yung isang eyebrow nya "haha, may nagrecommend lang din, nakakaiyak daw simula pa lang. so nirent ko yung 1st volume ayoko talaga ng drama pero gusto kong panuorin to kung ikaw kasama ko XD"

"whatever" tas inilagay na nya yung DVD sa player.

After 1 hour ulit...

"...... *sob*...... *sob*...... "

"hala Rina, umiiyak ka dyan. Di naman nakakaiyak ah."

"hindi ka dyan, nakakaiyak kaya T_T"

"haha, iyakin ka pala sa mga ganyan."

"whatever"pinunasan nya yung luha nya at nagpatuloy sa panunuod.

tungkol sa magkababatang lalaki at babae yung series. nung magtatapat na sila ng nararamdaman sa isa't isa, hindi natuloy dahil may nangyari at namatay yung babae. pero naniniwala parin yung lalaki na buhay pa rin yung kababata nya.

tumingin ako kay Rina.

Haha, Rinang iyakin...

...

...

...

Sh*t bigla ko nalang naalala yung kababata kong iyakin...

tumingin ako sa pinapanuod namin. parang ganyan kami ni iyakin. ang pagkakaiba, ako lang ang may gusto sa kanya at walang nangyari. iniwanan lang nya ko ng sulat at nilayasan ako.

Bakit di parin kita makalimutan?

Rina's POV

Natapos na yung 1st volume. Pagkatingin ko 7am na pala. Tumingin ako kay Ren, nakatulog sya sa kama ko.

*dug dug

*dug dug

Ano na naman to... ano na naman ang nangyayari sa puso ko?

Hahawakan ko sana yung buhok nya...

*tok tok

Tas nagbukas yun pinto, si Ayane pala, kakain na daw, sabi ko susunod na kami then umalis sya. Ginising ko si Ren.

"Rina? Bakit ka andito sa kwarto ko?"

"-__- ikaw ang nasa kwarto ko. Kung matutulog ka sana bumalik ka sa sarili mong kwarto"

"huh?" tinignan nya ang paligid nya. Napakamot sya sa batok nya sabay tawa " haha oo nga noh, sorry"

"whatever." tumayo ako at tinanggal ko sa player yung DVD. nilagay ko sa case tapos binalik ko kay Ren

"tinapos mo? teka di ka natulog?"

"it's none of your business. sige na Kakain na daw, bibihis lang ako" tas tinulak ko sya palabas ng kwarto ko "mauna ka na at magbibihis pa ko."

pagkasara ko ng pinto at sumandal ako...

bakit ganito... nagsisimula na akong magkakagusto sa kanya...

------

A/N: haha ngkkgusto n cla sa isa't isa c;

Nyahaha, tnx nga pla sa inyong lahat, 126 reads na ang ICRAFMD khit 6chaps plang to since sept. c: hope u like dis chap. - mishimish20

I Can't Run Away From My DestinyWo Geschichten leben. Entdecke jetzt