He saved me ft Carl Grimes (voltooid)

66// doe voorzichtig kiddo's

Pov Savanna

Ik kijk Carl lachend even aan. Ik heb geluk gehad met dit alles. 'Carl, Savanna, Rick wil jullie spreken. Hij is thuis.' roept Glenn. Ik knik en spring in een soepele beweging van het schuurtje af. Ik wacht even op Carl en daarna lopen we samen hand in hand naar huis. Ik open de deur en loop naar binnen.

'Je wou ons spreken pap?' vraagt Carl. Rick knikt. 'Op zoektocht met Daryl, zijn we een man tegen gekomen. Hij heeft een kamp een aantal kilometer hier vandaan. We gaan er heen. Ik wil dat jullie hier blijven en een paar diensten overnemen van mensen.' zegt Rick. Ik knik waarna Rick wegloopt. 'We kunnen de diensten van Sasha en Abraham overnemen.' stelt Carl voor. Ik knik alweer en we lopen samen naar de poort.

'Carl en ik nemen jullie dienst over.' zeg ik tegen Sasha. 'Ja ik hoorde al zoiets. Doe voorzichtig kido's.' zegt Sasha en geeft me haar geweer. Carl neemt het geweer van Abraham waarna hij samen met Sasha wegloopt. Spencer opent het hek en Carl en ik lopen naar buiten.

'Ik heb flink na kunnen denken de afgelopen tijd. Ik weet dat ik gruwelijke daden heb gepleegd maar dat deed ik om mezelf in leven te houden. Ik heb erover gedacht om weg te gaan maar ook gedacht om te blijven.' mompel ik. 'Wacht wat? Je gaat toch niet weg he?' vraagt Carl en stopt met lopen. Ik schud mijn hoofd. 'Nee ik blijf.' zeg ik en we lopen weer verder. 'Waarom dacht je eraan om weg te gaan?' vraagt Carl zacht.

'Skyler, ze kijkt me nog steeds niet aan sinds die nacht. Ik kon het even niet meer aan maar bedacht me later dat jij dood had kunnen zijn en dat ik de goede keuze had gemaakt.' zeg ik. Carl pakt mijn hand vast. 'Sav, het komt goed. Ooit zal ze je vergeven maar vergeten zal ze niet kunnen. Het heeft tijd nodig.' zegt hij. Ik zucht. 'Carl dat is het hem juist. Tijd hebben we niet. Ik kan morgen of over morgen al dood zijn.' zeg ik. 'Dat laat ik niet gebeuren.' Ik staar even naar de grond.

Ik til mijn hoofd in een beweging op als ik iets hoor ritselen. 'Deze is voor mij.' zeg ik. Ik draai het geweer om en laat het met een klap tegen het hoofd van de walker aan komen. Na een paar keer is er niks meer van het hoofd over. Ik recht mijn rug en ga weer naast Carl lopen. 'Jij kan vechten toch?' vraagt Carl. 'Ja hoezo?' vraag ik. 'Kun je mij het leren?' vraagt hij. 'Tuurlijk.' zeg ik.

'Kijk zo. En dan geef je een stoot met je rechter vuist.' zegt Julie. Ik doe wat ze zegt en herhaal het een paar keer. 'Nu doe je dit.' zegt ze en laat nog wat verschillende stoten zien. 'Oefen maar wat, ik ga even wat water halen. Let op Violet.' zegt ze. Ik knik en zie haar weglopen waarna ik weer verder ga met trainen.

'Ik heb het geleerd van Julie.' zeg ik. 'We kunnen het de andere in Alexandria ook leren.' Ik knik en we lopen de route af. 'Laag.' roep ik plots en trek Carl naar de grond. Ik tuur voorzichtig over de bosjes heen. 'Mensen. We moeten ze volgen.' mompel ik en wil opstaan maar Carl houdt me tegen. 'Nee dat is te gevaarlijk.' Ik kijk hem even aan. 'Goed, maar de volgende keer volg ik ze als ik ze tegen kom.' zeg ik en sta op.

We lopen rustig terug naar Alexandria waar ik op de toren klim. Ik kijk uit over de straten. Aan de speren zitten walkers vast en over de weg staan auto's. Ik hoor hoe Carl de ladder op klimt. Hij komt naast me staan en hangt zijn pistool over zijn schouder. 'Ik neem deze dienst wel. Ga jij maar naar huis en zorg voor Judith.' zegt Carl.

'Ik blijf liever hier staan, Skyler is thuis en ik ontloop haar liever.' mompel ik zachtjes. 'Je kan haar niet voor eeuwig blijven ontlopen. Jullie moeten elkaar toch echt een keer onder ogen zien.' zegt Carl. 'Dat weet ik maar voorlopig nog even niet.' Ik zie Carl met zijn ogen rollen. 'Ik hoop dat de andere gauw terug zijn.' zeg ik.

'Ze komen wel terug.'