He saved me ft Carl Grimes (voltooid)

11// minuutje stilte

Pov Savanna

We zijn nu al een tijdje weer onderweg. We hebben nauwelijks tegen elkaar gepraat. Maar ik begrijp dat ze even rust wil. 'Kijk daar.' zegt Violet en wijst naar een oud cafeetje een eindje verderop. 'Nee daar zitten waarschijnlijk te veel walkers.' zeg ik. Zonder te luisteren rent ze erop af. Ze trekt de deur open en de walkers komen naar buiten.

Ze begint te schieten maar het zijn er te veel. Er loopt er een van achter naar haar toe. 'NEE.' roep ik hard en begin te rennen. Ik spring op de walker en steek hem in zijn hoofd en doe dat een aantal keer. 'Blijf van mijn zusje af.' gil ik. Ik schiet er nog een aantal neer en laat me dan op de grond zakken. Ik kruip naar Violet toe en hou haar stevig vast terwijl ze zachtjes begint jammeren.

'Het spijt me Sav.' snikt ze zacht. 'Het is al goed.' sus ik en wieg haar zacht heen en weer. 'Het spijt me zo erg.' snikt ze iets harder. 'Ik was koppig en wou niet naar je luisteren. Het spijt me zo.' gaat ze verder. 'Violet het is al goed.' zeg ik terwijl ik haar nog steeds knuffel. 'We moeten door.' zeg ik na een tijdje. Ze knikt en veegt haar tranen weg.

Ik sta op en trek haar overeind. 'We moeten door. We doorzoeken de bar en dan gaan we. Alle walkers zijn nu toch al dood.' zeg ik tegen haar en loop naar binnen. Ik spring in een soepele beweging over de bar heen.

Er staat veel drank nog. Een fles mee nemen kan toch geen kwaad? Ik wil het altijd al proberen. Ik pak een klein flesje en stopt die in mijn tas. 'Sav kijk daar.' zegt Violet en wijst naar de muur. Er hangt een groot zwaard aan. Ik trek er eentje af en hang die om mijn schouder. 'Dat ik een katana.' zegt ze. 'Hoe weet je dat?' vraag ik. 'Geleerd van Cody. Zijn ouders hadden altijd van zulke katana's in de woonkamer hangen.' zegt ze zacht.

'Ik weet dat je Cody mist. Ik mis Jayden ook.' zeg ik. 'Zullen ze nog leven?' vraagt Violet. 'Ik weet het niet. Als we een kamp hebben en alles een beetje op een rijtje is, gaan we terug. Dan gaan we ze zoeken.' zeg ik. Ik stop nog wat spullen in mijn tas en loop dan weer naar Violet. 'Kom we gaan door.' zeg ik.

We lopen samen naar buiten. 'Hoe veel kogels hebben we nog?' vraagt Violet. Ik zucht. 'Nog 25 en daarna niks meer.' zeg ik. Ze zegt niks en we stappen flink door. We moeten voor dat het donker wordt een plekje vinden.

'Sav kijk. Daar is een waterpomp.' roept Violet en rent naar de pomp toe. Ze vult haar flesjes met water en ik doe het zelfde. Ik drink in een keer een flesje leeg. 'Hier hou je handen er onder dan kan je je gezicht even schoonmaken.' zeg ik en begin te pompen. Ze houdt haar handen erop en gooit het water in haar gezicht.

We zijn de afgelopen twee jaar heel vies geworden. Gelukkig hebben we wel af en toe onze kleren kunnen vervangen maar we hebben nog nooit echt kunnen douchen. 'Kom we gaan door.' zeg ik na een tijdje en stop de flesjes in mijn tas. Ze knikt en we lopen weer verder.

En zo doen we wat we al twee jaar doen. Huizen plunderen, voorraden maken, slaapplek zoeken en walkers uitschakelen. Ik ben blij dat ik dit met Violet kan doen. Ik had ook liever nog op de boerderij gezeten en mijn ouders gehad maar ik ben blij dat ik haar nog aan mijn zijde heb.

'Hier blijven we voor de nacht. Dat is veiliger. Ik zal de wacht houden ga jij maar slapen.' zeg ik. 'Jij moet ook slapen Sav. Je bent uitgeput. We maken de deur dicht en gaan dan beide slapen.' zegt ze. Ik knik en samen maken we de deur goed dicht. Ik laat me op een van de banken ploffen. 'Zullen we nog een minuutje stilte doen voor pap en mam?' vraagt ze. Ik knik.

Ik haal een kaarsje uit mijn tas en steek die met mijn aansteker aan. Ik pak de foto en leg deze erbij. Violet pakt mijn hand en zo herdenken we onze ouders.

IN DE MEDIA ZIEN JULLIE DE GEWELDIGE TRAILER GEMAAKT DOOR DE GEWELDIGE Darlingmendess THANK YOU SO MUCH LIEVERD❤️❤️❤️