In mijn nette kleren wacht ik op mevrouw Pevensie. Zenuwen vreten mij op. De deur vliegt open. 'Kom maar binnen,' zegt een kleine vrouw. Haar grijze haren zijn in een strakke dot vastgemaakt. Op haar neus bevindt zich een ronde bril.

'Ga maar zitten, juffrouw Smith. Ik wil jouw cijfers met jou bespreken...' Ze houdt een lange pauze, waarschijnlijk om de juiste woorden te zoeken, of om mij nog meet te laten stressen. Ik hoop op het eerste. Zenuwachtig friemel ik aan mijn grijze rok.

'Jouw cijfers zijn extreem goed, volgens mij ben je klaar voor het echte werk. Proficiat!' glimlacht ze. 'Ik heb hier jouw rapport. Trouwens, ik denk dat je wel zal weten  dat onze universiteit anders is dan de andere scholen. Dus, de diploma uitreiking vindt binnen een anderhalve week plaats... Op 1 maart.'

'Dankjewel!' Ze glimlacht weer. 

Samen herbekijken we mijn cijfers. Overal zijn er negens en tienen, af en toe een zeven of een acht.

'Ik heb werkelijk bijna nooit zo'n mooi rapport gezien! Ik hoop dat je het even goed zal doen daar, net als hier. Nee, werkelijk, ik sta gewoon versteld.' 

Zelf ben ik het niet gewoon om zoveel complimenten te ontvangen, en ook mijn advocatenkennis, nou ja, zover het kennis kan zijn, was het niet moeilijk om te slagen. 'Alleen, zou ik, als ik jou was, ervoor zorgen dat jouw conditie tip top blijft, maar ik twijfel niet aan jou, zelfs bij jouw tentamen, bij jouw voorbeelden lijkt het alsof je zelf al slachtoffer bent geweest van een crimineel.' Als je het toch wist. 'Ik ben trots om een student als jij in mijn universiteit te hebben gehad...'

'Bedankt.'

'Je bent bijna afgestudeerd, je moet alleen nog jouw eindexamen afleggen, ik stel voor binnen drie dagen. Ik ga jou nu niet verder ophouden, dan kan je voor jouw examen slagen en-' ze onderbreekt  zichzelf. 'Ik was vergeten te zeggen, vier dagen na jouw eerste examen, moet je verplicht jouw conditie examen afleggen, je weet wel, met vechten en rennen enzovoorts.' Wow. Die vrouw kan echt snel spreken...

'Mevrouw, kan ik ook administratief werkster worden bij een firma? Aangezien dat verplicht is om te leren, hier...' 'Ja, dat is voor het geval dat een carrière zou mislukken. Iedereen verdient evenveel kansen, hier op de school.'

Ik knik.

'Ik denk dat je stilletjes aan zal moeten vertrekken, juffrouw Smith, ik stuur nog wel een e-mail met verdere informatie over de examens. Waarschijnlijk weet je het eindexamenlokaaltje zijn, of niet?'

'Ja, hoor.' Ik sta op en schud haar de hand. 'Ik zie u binnen drie dagen, nu ga ik studeren.' Ze glimlacht nog een laatste keer, terwijl we onze handen loslaten. 'Succes verder!'

Snel loop ik het bureau uit en ren naar de parking. Meteen stap ik in mijn witte mini cooper. Tevreden over het gesprek met Mevrouw Pevensie, rijd ik weg.

Eenmaal thuis vertel ik Lucy hoe het is gegaan, vervolgens trek ik mijn pyjama aan, bestaande uit een broek met blauwe en groene ruitjes en een wit oversized shirt. Ik start mijn laptop op en begin eerst met een rooster te maken.

Opstaan + ontbijt: 6.30 - 6.50 uur

starten met studeren: 8.00 - 11.00 uur

kleine pauze: 11.00 - 11.15 uur

lunchpauze: 13.00 - 13.45 uur

verder studeren: 13.45 - 18.45 uur

avondeten: 18.45 - 19.30 uur

ontspanning: 19.30 - 22.00 uur

slapen: 22.15 uur

Dit wordt een drukke week...

Not That InnocentWhere stories live. Discover now