BANA KENDİMİ VER

14. BÖLÜM: "ANKEBÛT"

Masamdaki küçük post-itlerden birkaç tane alarak titrek ve çirkin bir el yazısıyla, "Kopça sipariş edilecek." diye not aldım. "Başka ne demiştiniz?"

"Dantelli babydoll." dedi. "CMK firmasından muadilleri gelecek."

"Hangi firmadan?" diye karşılık verdiğimde firmanın ismini tekrar etmesi için bir süre bekledim. Gerilim içinde geçen uzun bir bekleyişten sonra tüm işini bırakıp pür dikkat bana baktı.

Oturduğum sandalyeye mıhlanmış, ağrıdan kıpırdayamıyor, bir an için yere yığılıp kalacağımdan korkuyordum. Ayaklarımın varlığını hissetmediğim için şu an ayakta durabilmenin nasıl bir şey olduğunu da bilmiyordum.

"CMK."

Firmanın adını ömrünün son lekelerini bırakan emektar tükenmez kalemle, silik bir şekilde kağıdın en köşesine yazabildim ve titreyen ellerimi sabit tutmak için ekstra çabalayarak telefonun hemen yanına iliştirdim.

Bitkin bir şekilde boş gözlerle etrafı izlemeye devam ettiğimde, Savaş Bey hala eksikler üzerine çalışıyordu.

Tüm bedenim sıcak bir lavla dolmuş gibiydi. Bir an evvel öğle arasının gelmesini istiyor, çabucak bir marketin hijyen reyonuna gidip tonlarca ped ve tampon alma hayaliyle uyuşuk bacağımı ritmik bir şekilde sallıyordum. İç çamaşırımda şu ana kadar hissetmediğim ılık, yapışkan sıvının noksanlığı ile tamamen ağrıma odaklandığım saniyelerde odada sadece nefes alışveriş seslerimiz vardı.

"Sen regl mi oldun?"

Savaş Bey'in ansızın sorduğu soruyla birlikte dayanılmaz bir sancı, hep birden iliklerime hücum etti. Bu soruya sağır, bu soruya ölü, bu soruya yabancı kalmak isterdim.

"Savaş Bey!"

Hava durumundan, ekonomiden, gündemden bahseder gibi rahatça sorduğu soru karşısında yalnızca omuz silktiğinde oturduğum sandalyeye bir mezar gibi gömülmek istedim.

"Yanlış bir şey söylemedim." dedi ve sandalyesine iyice yayıldı. "Reglin ayıp, sakıncalı, konuşulması kabul edilmez olduğunu savunan gürûhtan değilim."

"Regl olmak ayıp bir şey değil..." diye onayladım onu. Ardından elime bulaşan kalemin mavimsi mürekkebini temizlemek için parmaklarımı birbirine sertçe sürttüm, ilgim ve odağım sadece parmak uçlarımdaydı. "...ama benim nezdimde kişisel ve mahrem bir konu."

"Regl olan tek kadın sen değilsin."

"Değilim evet." diyerek parmak uçlarımı birbirine daha sertçe sürtmeye devam ettim, gözlerim kesinlikle gözleriyle buluşmak istemiyordu. Şu an o suratı, bakılması yasak bir olay yeriydi. "Nereden anladınız?" diye geveledim. "Regl olduğumu."

Bakışlarının üzerimde gezindiğini ona bakmadan anlamak mümkündü. Sesindeki dingin tonla devam etti, "Başın ağrıyor, sanırsam kasıkların daha çok."

"Biraz."

"Eserekli durumundan ruh halin berbat." diye devam ettiğinde deyim hafızasını bir kez daha kanıtlamak istercesine konuşuyordu. Sakince devam etti. "Vücudun daha şiş gözüküyor, özellikle göğüs kısmı."

Oturduğum yerde huzursuzca kıpırdandım, bir yanım göğüslerimi bir hazineymiş gibi saklamak istiyordu. "Bu kadar yeterli." diyerek konuşmaya bir son vermek istediğimde bu tavrım onu sadece daha çok keyiflendirmişti.

"Utanmanı gerektirecek bir konu değil." dediğinde sandalyesinden zevk alırcasına ayağa kalktı. Onda görmeye alışık olmadığım bir keyif hali tüm bedenine sirayet etmişti. "Fizyolojik bir olay."