"Bir şeyleri anladığını anlarsa..." diye fısıldadı, dışarıdan bakan biri için şu an ayak üstü bir ön sevişmenin içinde gibi görünüyorduk. "Seni öldürür." diyerek beni daha sıkı sardı. "Ölünü de kimse bulamaz."
"Sizden korkmuyorum."
"Beni öp."
"Ne?"...
Bölüm şarkısı: "Antimatter - Paranova Daft Punk - Veridis Quo Charlie Put - Attention"
Bölüm hedefi: 950 vote + 1000 yorum
Not: En çok paragraf arası yorum yapan okuyucuma bir sonraki bölümü ithaf edeceğim 🫶🏻
Keyifli okumalar dilerim! ♡
~
19. BÖLÜM: "BORDERLİNE, NARSİST ve SADİST"
Çıldırtıcı ve kabul edilemez bu anın öylesine bir etkisi vardı ki ya hepti ya hiç.
Arzuladığınız biriyse bu an, bir arası olmayan vazgeçilmez bir histi. Bir zorunluluksa eğer asla açlığınızı gidermeyen bir paçavra kadar değersizdi.
Onun dudaklarında yaz günü gelen bir ölümün soğuk çekiciliği vardı sanki.
Derinden gelen bir kasılmayla dudaklarımın üzerindeki dudaklarına inlediğimde ağzının içine yığılan boğuk sesi bir tüy gibi aramızdan uçup gitti. Bedeninden bedenime nükseden sızı o kadar keskindi ki gözlerimi kapatarak böylesine bir andan koşup uzaklaşmak istedim.
Korkudan saatlerce bir buzlukta kalmışçasına titreyen ellerimi sert göğsüne sıkıca bastırdığımda tam olarak onu kendimden uzaklaştırmak ve çığırından çıkan bu anı bitirmekti tek istediğim.
Elleri, ellerimin üzerine gelerek beni durdurdu.
Dudakları, dudaklarımın üzerinde hakimiyetini sürdürürken nefes alabilmek için ondan uzaklaşmaya çalıştım. Dışarıdan biri bizi izliyorsa ki izliyordu, bir boğuşma ve debelenme harbinin tam ortasındaydık.
Nefes nefese kalan göğsüm göğsüne değdiğinde yavaşça çekildi, gözleri olağanüstü bir haz denizinde kulaç atıyordu sanki, "Sana neler yapacağım hakkında bir fikrin var mı?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kırılmak için hazır olan cansız belimi, oldukça kalın gözüken kolları ile sardığında şaşkınlıktan bayılmak üzereydim. Sımsıkı sarılan kollar ile vücuduma dayanan vücudunun her bir detayını hissedebiliyordum. Dudaklarının arasından çıkan her kelime bir tür yanıcı ve yaklaşması tehlikeli bir madde gibiydi.
Sadece ikimizin duyabileceği bir sesle, onun aksine fısıldadım. "Beni bırakırsınız diye düşünmüştüm."
Güzel boynu, adem elmasını belirgin bir şekilde ortaya çıkaracak kadar geriye düştüğünde güldü, "O kadar güzelsin ki seni bu halde bırakmam mümkün değil."
"Savaş Bey!" diyerek itiraz dolu bir sesle bu iğrenç oyuna bir son vermek için kollarından çıkmaya çalıştım ama nafile, "Bırakın beni." dediğimde bir eli sırtımdan başlayarak caydırıcı bir şekilde kalçalarıma doğru ilerliyor, diğer eliyse saçlarımın üzerinde geziniyordu.
