Öpülesi ela gözler

3.3K 242 72
                                    




Öptüm

Senden başka gidecek ne yerim ne evim var.
Seni seviyorum içimde beni asla bırakmayan ben.

Sizden nefret ediyorum diğer tüm insanlar.

Farkettim ki siyahlı hayatıma girdikten sonra açılmıştım. Barda çalışmak olsun, yeni insanlar edinmek olsun abartmıştım.

Seni değiştirdi

Bu ben değildim.

Kendim olarak devam edecektim.

Bir seçim yapmıştım ve tüm sonuçlarını taşıyacaktım.

Dersi dinlemeye çalıştım. İyi bir üniversiteye gidebilirdim. Çok çalışıp istediğim yerlere gidebilirdim. Daha 1 buçuk senem vardı. Çalışabilir ygs den yüksek alabilirdim.

Evet bunu yapabilirdim.

Yapman gerek

Belki özel ders alırdım.

Ofladım.

Bu benim geleceğim olamazdı. Benim hayalim bu değildi. Üniversite okuyup çok paralı bir iş istemiyordum. Cidden masabaşı bir iş yapamam. Polislik doktorluk hemşire sekreter memur yada ne biliyim tüm bu devlet adında yada özel firmalarda çalışmak bana göre değildi.

Derin bir nefes aldım.

Her insan okuyacak diye bir şey yoktu dimi ?

Kafanı kaldır.

Karşımda gördüğüm Pusuya selam verircesine kafamı salladım.

"Düşünceli gibisin"  kafamı evet anlamında salladım.

"Önemsiz şeyler yapacaklarımı düşünüyordum. Sen ne yaptın."

İyice yanıma yerleşip telefonunu sıraya koydu.

"Basket antremanlarına gittim ya son ders olmuş nasıl mutluyum." Tebessüm ettiğinde yüzümde tebessüm oldu.

Son ders

Telefonuma gelen titreşimle elime aldım.

Baktığımda Hermesten mesaj gelmişti.

Bu hafta sonu kampa gidilecekmiş. Beni özle

Hermes izciydi. Haftasonlar kampa gittiğini biliyordum. Liseden beri böyleydi çünkü.

"Çıkışta ne yapacaksın." Pusuya döndüm.

Çıkışta ne yapacaksın Helen ?

"Bir yerde oturcam birkaç işim var, sen ?" Ders anlatan hocaya ardından bana baktı.

"Biraz dolanır eve geçerim. Aile saadeti niteliğinde hindili yemek ziyafetine gelmek istersin misin ?" Kafamı hayır anlamında salladım.

Hindi mi ?

"Ah kırıldım neden ?" Tebessüm ettim.

"Hindi sevmem ben" güldüğünde bende tebessüm edip kolumun üstüne kafamı koydum.

Zil çalmasıyla derin bir nefes alıp çantamı dikkatlice topladım.

"Bırakıyım mı fıstık?" Kafamı hayır anlamında salladım.

"Kısa mesafe zaten ben giderim görüşürüz yarın." Yanında uzaklaşırken ne kadar soğuk bir insan olduğumu düşündüm.

Gözüme kestirdiğim sessiz sakin bir kafeye geçip en kenara oturdum.

Taştan olan duvarın yanında kahverengi küçük bir masadaydım. Çantamdan defterimi çıkarıp kalemlerimi çıkardım.

Çay söyleyip geldiğinde çayımı yudumlayıp sigaramı içmeye başladım. Sol elimde sigara sağ elimde kalemim yarım kalan resmimi çiziyor renklendiriyordum.

BEN SİZOFREN DEĞİLİMWhere stories live. Discover now