BEN SİZOFREN DEĞİLİM

Benim yanımda

"Helen"

Duyduğum sesle arkamı döndüm.

Alkımdı.

Bana sinirli bakıyordu. O gelmese Hermesle az kalsın öpüşecektim.

Yumuşak hayalini kurduğum dudakları sana değecekti.

Yanıma doğru gelen Alkımı izledim.

"Konuşalım" kafamı sallayıp Hermes'e baktım. Sadece tebessüm etti.

"Sonra görüşürüz Helen" kafamı salladım.

Gözlerimi alkıma döndürdüğümde öldüresi bakışlarını Hermese çevirmişti.

Hermes gidince kolumdan sertçe tutup beni kenara çekti.

" ne yaptığını düşünüyorsun. Onu öpecek miydin?" Cevap veremedim.

Sinirliydi

Fazla sinirli

"O çocuğa ne kadar takıntı olsan da onunla olamazsın Helen" susmak veya susmamak seçim yapmalıydım.

"Bana neden karışıyorsun ki ? Neyinim ben " sustu.

Yere tekme atıp bana baktı.

"Senin yakınınım. Çok yakının, sakın bir daha öyle bir şey yapma"

Dediğini algılamaya çalışırken sessizce yanımdan ayrılıp ormana gitmeye başladı.

Bende usulca onu izleyip çadırıma geçtim.

Üstümdekilerle uyurken onu anlamaya çalışıyordum. Dediği şeyin mantığı çok uzaktı.

Derin bir nefes alıp gözlerimi kapattım.

Bu kadar şey fazlaydı.

🎶

Pandaların nesli tükenmekten kurtulmuştu.

Düşündüm.

O listeye ne zaman insanlar girecekti.

Ne zaman neslimiz tükenecekti.

Yorulmuştum.

Ben tükeniyordum.

"Helen giyin artık" çimene baktım. Turuncuyla kızılın arasında kalan doğal saçlarını at kuyruğu yapıyordu.

Güzeldi.

Masumane bir güzelliği vardı.

Ayağa kalktım.

Çantamın içinden siyah bir şort çıkardım. Beyaz siyah yazılı bol tişörtümü giyip şortumu da üstüme geçirdim. Tişörtümün ucunu bağlayıp göbeğimi açık bıraktım. Üstüme siyah bir hırka alıp saçlarımı topuz yaptım.

Ne kadar gür gri saçlarım olsada bana bakımsız ve kötü geliyorlardı.

Çadırdan dışarı çıktığımızda yemekler yenildi.