Hikaye Hep Seni Bekledim hikayesi bitince başlayacaktır. Benim Küçük Gelinim ve Göremediğim Sen kitabından tanıdığınız Asude ve Sedat'ın kızı Melek'in hikayesidir. Umarım hikayemi seversiniz. Ben heyecanla yazmaya başladım. Umarım sizde severek okur...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Yorum ve beğeni hak ediyorumdur herhalde. En güzele emanetsiniz! Keyifli okumalar!
*****
"Benim yüzümden..." Sedat kızını kollarının arasına sararak onu sakinleştirmeye çalışıyordu. Kendilerine endişeyle bakan gözlerin farkında bile değillerdi. Merdiven başından hızla bir gölge geçince Sedat başını o tarafa çevirmişti. Karısının kendisine ihtiyacı vardı ve kızına da sahip çıkması gerekiyordu. Önlerine çıkan kadın ile duraksayan ikili ondan bir tepki beklemişti.
"Siz eşinizle ilgilenin ben kızınızla ilgilenirim." Kadının sesinde ki ton Sedat'ın içini ferahlatsa da kızını bırakmak istemiyordu.
"Baba sen annemle ilgilen, ben iyiyim." Melek ağlamaklı bir şekilde babasına söylemişti. Güler Hanım genç kızın elini tutarak kendisine çekti. Yıllar sonra ilk kez birine sarılıyordu. Melek hissettiği sıcaklıkla ağlamasını şiddetlendirirken kollarına sığındığı kadın da ona eşlik ediyordu. Sedat kızına sarılan kadına güvenerek hızla karısının alındığı odaya doğru gitmişti.
Koşarak geldiği kapının ardında duraksayan adam içeride acı ile kıvranan karısının yanına girmek için kapı kolunu indirdiğinde açılmayan kapıyla endişesi daha da artmıştı. Kapıya vurarak "Aç şu kapıyı! Asude, buradayım korkma..." Sedat kapıyı yumruklamaya devam ederken Asaf dikkatini dağıtan adama sinirlenerek hızla kapıyı açmış ve "Kapıyı yumruklaman karına yardım etmeyecek. Şimdi biraz sessizlik lütfen..." Sedat sert bir şekilde kendisine konuşan adamı umursayacak durumda değildi. Onun için tek önemli olan karısıydı.
"Asude?" Asaf ona sinirli bir şekilde bakarak derin bir iç çekmişti. Kendilerine endişeli bakan kardeşini görünce "Gökçe bana hemşireyi çağır, yardıma ihtiyacım olacak. Sende yengenin yanında kal!" dedi. Sedat öne doğru hamle yaptığında Asaf bir elini adamın göğsüne koyarak "Karına yardımcı olmuyorsun. Senin bu davranışın onu daha da çok korkutuyor. Lütfen... Eşinizin kanaması var ve kanamayı durdurmazsak olası bir düşük söz konusu olur ve bunun olmasını istemiyorum." Sedat doktorun sözlerine karşılık yanağından aşağıya akan yaşı umursamıyordu bile. Tek düşündüğü karısıydı.
"Karımı kurtar doktor... Önceliğin hep karım olsun! Beni anladın mı?" Asaf şaşkınlıkla Sedat'a bakarken onun neden bahsettiğini elbette anlamıştı. Kapıyı kapatarak hızla odaya giren genç adam yatakta acıyla kıvranan kadına yaklaşmıştı.
"Lütfen fazla hareket etmeyin. Sizin için..." Asaf sözlerini tamamlayamadan Asude onun sözünü kesmişti.
"Bebeğimi kurtar lütfen," kadının gözünden aşağıya akan yaş ile Asaf elinden geldiğinde kadına yardım etmeye çalışıyordu. Zihninde, alanı olmamasına rağmen sürekli kadın doğum ve düşük ile alakalı durumlarda yapılması gerekenleri hatırlamaya çalışıyordu. Bu kadının acı çekmesi içini yaksa da elinden bir şey gelmezdi. Telefonunu eline alarak okuldan kadın doğum uzmanı olarak mezun olan bir arkadaşını aramıştı. Kısa bir selamın ardından hemen durumu ona açıklarken kanamayı durdurmak için yapması gerekenleri bir uzmanın ağzından dinlemiş ve uygulamaya başlamıştı. Kapının açılması ile gelen kişinin kim olduğuna dahi bakmadan yardım istemişti.
