Aşkın Ritmi #Wattys2017

Bölüm 13

Bölümleri beğeniyor musunuz? Gidişat nasıl sizce, bana görüşlerinizi bildirin ki istediğiniz şekilde ilerleyelim. Yorumsuz kaldığınızda sadece hayal kırıklığı hissediyorum. Umarım kitabın okunması eskisi gibi olur. Bu bölümün de uzun olmasına dikkat edeceğim.

Şaşkınca,

"Onu arkadaş olarak görüyorsun ama evleneceksin onunla, öyle mi," diye sordum. Kollarımı göğsümde birleştirip,

"Bir de durmadan öpüşüp duruyorsunuz," dedim göz devirerek.

"Rahatsız mı oluyorsun bu durumdan," diye sordu muzipçe. Benim yakınımda olduğu için kendimi uzaklaştırdım, kendimi gülmeye zorladım. Biraz gerilmiştim, neden bu kadar yakındı ki bana?

"Ben senin vücudunu kıskanıyor olamaz mıyım?"

Aslında pek de umrumda değildi, sonuçta onun benim vücudum hakkında söylediklerini ciddiye almamıştım. Neden karşılık olarak bu cümleyi kullanmıştım?

Bir kaç saat önce soğuk olan ortam birden baya ısınmıştı. Bana daha da yaklaştı. İyice ter basmıştı.

"Tabiki de kıskanabilirsin," dedi kısık sesle.

Hızla ayağa kalktım,

"Uykum geldi. Bana yatabileceğim bir yer söyleyebilir misin," dedim yüksek sesle.

"Tabi söyleyebilirim. Benim yanımda uyuyabilirsin mesela?"

"Tamam komikti. Şimdi ciddi bir şekilde söyleyebilir misin acaba?"

"Sevgi'nin odasına ne dersin?"

Bok derim, dedim içimden ama ona bir şey çaktırmadım.

"Harika. Müthiş! Ee iyi geceler!"

Hızlıca üst kata koştum, kesinlikle beni baştan çıkarmaya çalışıyordu. Asla başarılı olmayacaktı. Kendime ve kızlara söz vermiştim. Sevgi'nin odası içinde fotoğraflar olan oda olmalıydı. Oraya girdim ve pantolonumla yatağa girdim. İki üç dakika sonra kapı sertçe açıldı, elimde olmadan irkildim.

"Pijama getirdim," dedi Yaşar, tersçe

"İnsan gibi girmeyi bilmiyor musun," dedim.

"Biliyorum," dedi ve pis pis sırıttı. Yine ne olmuştu? Anlayınca elimde olmadan gözlerim büyüdü,

"Bu kadar pislik olmak zor değil mi," diye sordum rahatsız bir şekilde.

"Hayır. Her şeye sinirlenen bir insan olmak zor değil mi?"

"Ben her şeye sinirlenmiyorum. Daha az önce düzgünce sohbet ediyorduk! Ayrıca bana sinirli diyorsun ama senin de aşağı kalır yanın yok! Çekilmez bir insansın! Gel gitlisin-"

"Cazgır," dedi ve susup odadan çıktı. İşte bulmuştum, bir daha beni baştan çıkarmaya çalışırsa inadına cazgırlaşacaktım. Onu sinirden kudurtacaktım ve o da bana yaklaşamayacaktı. Bunu sürdürebildiğim kadar sürdürecektim, ondan sonrasında Allah büyüktü nasıl olsa.

Getirdiği pijamaları giyerken planıma seviniyordum. Kapı tekrar açılınca hızlıca pijamayı üstüme çektim. Bir saniye önce gelmiş olsaydı çok şey olabilirdi.

"Neden kapıyı çalma alışkanlığın yok," diye bağırdım.

"Benden mi utanıyorsun?"

"Elbette! Salak salak konuşma!"

"O kadar şeyden sonra..."

"Karşımda kim olsa utanırım!"

Yüzüme aval aval bakınca,