Gümüş Kaşık (TAMAMLANDI)

29.Bölüm

Çok rahat geçtiğini söyleyemeyeceğim yarı uykulu , yarı uykusuz gecenin ardından sabaha ulaşabilmiştim sonun da . Bazen sabaha , başını yastığa koymanla güneşi göz kapaklarında hissetmen arası ışık hızıyla ulaşırsın , bazen de yatakta ki her dönüşünün hesabını tutarsında bir türlü saatin dönüş hızını artıramazsın . Ben bu ikinci tarifi birebir yaşadığım gecenin sonunda sabahla buluşmuştum .

Akşam üstü eve döndüğüm zaman anneme bugün için planladığımız tanışma olayından bahsetmiştim ve aldığım cevapsa

" Şu gizemli Gönen beyefendiyle beni ne zaman tanıştıracaksın " olmuştu .

Bir de işin bu yönü vardı . Ben Gönen ' in ailesiyle tanışma olayına kendimi o kadar kaptırmıştım ki annemin de böyle bir beklenti içinde olduğunu hiç aklıma getirmemiştim . Oysa Gönen dün üstü kapalı da olsa bu konuya temas etmişti . Neyse ki annemin Gönen ' le tanışması olayı Gönen ' i endişelendirmesi gereken bir konu olduğundan şu an için bunu düşünmeme gerek yoktu onu sırası gelince düşünürdüm .... Ya da aklıma gelen fikirle hem annemi mutlu edebilir hem de Gönen ' i benim yaşadığım beklenti anksiyetesine sokmadan işi kolaylıkla halledebilirdim . Nasıl mı ? Şöyle ki Gönen beni almaya gelmeyecek mi ? Gelecek ...O geldiği zaman eve çağırıp kaşla göz arası annemle tanıştırıp hem anneme öncelik tanımış ve onu çiğnememiş olacaktım hem de Gönen' e bu olayı önceden haber vermediğim için benim şu an yaşadığım sıkıntıyı yaşamasına fırsat vermemiş olacaktım . Düşüncemi beğenip kendime hak verdikten sonra kıyafet dolabımın karşısına geçtim . Akşama ne giyeceğim konusu da benim için ayrı bir açmazdı . Kıyafetlerimin hepsini , tabi ki yazlık olanları , kalktığımda düzelttiğim yatağımın üstüne serdim . Karşılarına geçip bir elimi belime bir elimi de çeneme koyduktan sonra çatık kaşlar ve düşünceli bakışlarla tek tek hepsini incelemeye başladım . Ne kadar süre bu işle meşgul oldum bilmiyorum ama mutfaktan annemin

" Şebnem " diye seslenmesi ile başımı kapıya doğru çevirip

" Efendim " cevabıyla yaptığım işe ara vermek zorunda kaldım .

" Madem uyandın neden mutfağa gelmiyorsun ? " Sorusu annemin odama yaklaşıyor olduğunu gösterecek şekilde yakınımdan ve yüksek  sesle  gelmişti . Ardından da odamın kapısı açıldı . Annem yatağın üstünde yığılı kıyafetlerimi görünce

" Ne yapıyorsun ? Kıyafetlerinin içinden artık giymeyeceklerini seçip bir fakire mi vereceksin ? "

Kurduğu bu iyi niyetli cümleye benim verdiğim yanıtsa oldukça tepkisel ve birazcıkta kabaydı

" Hayııır ! Tabi ki "

Söylediğim kelimelerin biraz kaba ve ukalaca olduğunu düşünüp biraz daha yumuşatarak

" Hayır anne . Onu da yaparım başka zaman ama şu an ki dağılma sebebim akşam ne giyeceğim kaygısına bir son vermek için "

Annem tipik anne edası ile beklenen cevabı verdi

" Yavrucuğum sen ne giyersen giy çok güzel olacaksın "

" Anne bu cevabın bana hiç yardımcı olmadı "

Gülümseyerek yanıma gelip , tek koluyla omzumdan tutup beni kendine yaklaştırıp kapıya doğru yürümeye başladı . Bulunduğumuz pozisyon sebebiyle bende onunla yürümek zorunda  kaldım . Bir yandan da konuşuyordu