-FORCED MARRIAGE- (Revised)

Chapter 30: (UPDATED)

"Shane anak, buntis ka ba?" biglang tanong ni mama sakin. Pinanlakihan ko siya ng mata habang kinakain ko ang mangga na sinawsaw ko sa gravy at isang bucket na chicken joy na sinawsaw ko sa suka.

"ha? Ako? Buntis? Wala naman akong jowa ah?" sagot ko sa kanya kahit na may pagkain pa sa loob ng bunganga ko. Grabe naman tong si mama nagcr-crave nga lang e buntis na agad?

"kanina kapa kain ng kain eh tapos medyo tumaba ka ata?" lumapit siya sakin habang nakakunot ang kanyang noo.

Hindi ako makapaniwala sa mga sinasabi niya. Talaga bang tumataba ako? Naku pano nato! Hindi na ako sexy! Wala ng magka gusto sakin!

Tumigil ako sa pag kain at nagsimulang umiyak.

" oh ba't ka naman biglang iiyak? Bata ka ba?" sabi ni mama.

"eh kasi sabi mo tumataba na ako? Wala ng magkakagusto sakin nito! Huhuhuhu" nakapagtaka nga lang din ah, bakit umakto ako ng parang bata ngayon? parang gusto ko talagang umiyak dahil bumigat yung dibdib ko nung sinabi ni mama sakin yon. Parang nasasaktan ako sa ewan.

"Jusko, alam kong may kakaibang nangyari saiyo at dahil isa akong ina, alam kong buntis ka kaya tara mag pa check-up tayo ngayon!" galit na sabi niya na may halong excitement sabay pagtayo saakin at kinaladkad papasok sa sasakyan.

~~~~

"You are already 6 months pregnant" sabi ng amerikanong doctor. Hindi ako nakapagsalita dahil namangha ako sa kagwapuhan ng nasa harapan ko. Doc pwede e check-up mo ko ulit? Himasin mo yung tyan ko.

"huy!" biglang pag hampas sakin ni mama sa balikat na siyang kinagulat ko at bumalik sa realidad.

"I-uh what?" tanong ko ulit dahil sa hindi  ko narinig kanina. Pinagpantasyahan ko pa kasi tong anghel sa harapan ko.

"I said you are already 6 months pregnant Ms. Wilson" pag-ulit niya.

"Okay thank you doc" sabi kaagad ni mama dahil hindi nanaman ako nakapagsalita.

"Can I talk to my daughter in private?" tanong niya kay doc.

"Sure i'll give you guys time, I will first examine your baby to the other monitor " sabi niya tsaka umalis.

No doc, wag kang aalis, pag-usapan natin to kung panindigan mo ba yung anak ko at magpakasal na tayo. Di joke lang.

"See? Alam kong buntis ka" seryosong sabi sakin ni mama.

"uhh is that a good thing or a bad thing?" hindi ko sure sa sagot ko baka galit si mama na buntis ako eh adult naman ako o baka kaya galit siya dahil wala akong jowa.

"ano ka ba anak? I'm so happy for you!" bigla lumabas ang malaki niyang ngiti tsaka niyakap ako ng mahigpit.

"Pero paano?" umalis siya sa pagkayakap at nagtakang tinignan ako.

"Hindi ko alam, ang natatandaan ko lang ay last intercourse ko ay kay kurt lamang" na bigla din ako sa sinabi ko. Hindi kaya kay kurt to?

"Bakit ganon? Ang tagal naman ata ang pag bubuntis mo, miracle baby to ah kaso sino maninindigan jan? may asawa naman si kurt" pumalit ng lungkot ang kanyang mukha na kaninang masaya saakin.

Sumikip ang dibdib ko sa itsura ni mama, pati nga ako hindi ko alam kung pano ko sasabihin ito kay kurt. Pero ayoko naman lumaki ang anak ko na walang tatay. Ayoko na rin maghanap ng iba dahil wala na sa isipan ko iyan. Ang puso ko ay para kay kurt lamang.

"Are you done talking now? because I have something important to tell you" biglang pag sulpot ni doc saamin.

"Yes doc go on" sabi ni mama.

"Your baby is in a critical condition. He's growing too slow that's why your stomach bump is small. It was a miracle baby and this is very rare nowadays. The sperm of a male can survive for atleast 5 days in a woman's womb but i think this sperm you receive last for around 1-2weeks until the egg goes out again. It took 2 months to get you pregnant and the  baby is growing slow that's why you reach 1 year of pregnancy but you don't have to worry about your baby's condition. I already provided a medication for the baby to stay normal" he smiled while looking at my eyes for me to rest assured. Kasi alam mo na kapag buntis mabilis dinama ang emotions which is bad for the baby.

Hinawakan maigi ni mama ang aking kamay pagkatapos niyang marinig ang pinagsasabi ni doc at nakahinga naman siya ng maluwag.

"o-okay doc thank you so much for informing us about this" sabi ni mama.

"You're welcome Mrs. Wilson"

Binigay ng lahat ni doc ang mga papeles para sa medication at litrato ng baby ko. Pinasalamatan namin siya bago umalis na ng hospital.