-FORCED MARRIAGE- (Revised)

Chapter 27: (UPDATED)

Shane's POV

Nasa living room ako ngayon iniintay si kurt na hanggang ngayon hindi pa dumating. Nag-alalang paikot-ikot ako dito, lubhang nag-iisip kung baka napano na siya.

Sinubukan kong tawagin si katy kung napadaan ba siya jan sa bahay nila pero ansabi niya ay wala raw. Tinawagan ko narin si tito evan at tita irish kaso pareho silang hindi makontak.

Kinakagat ko ang kuko habang tinatapik ko ng mabilis ang aking isang paa. Something's not right. Biglang tumayo ang aking mga balahibo dahil may kutob akong may hindi magandang balita ngayong gabi.

Suddenly someone knock at the front door aggresively. Kinuha ko ang isa sa aming cooking pan sa kusina pang depensa sa kung sino man ang hayop na kumakatok ng agresibo sa pintuan.

Marahan ko itong pinihit ang doorknob at binigla ko itong binuksan para ma sampal ko na yung hayop. Ngunit napahinto ako sa pag depensa nung nalaman kong si kurt pala at mukhang sobrang lasing.

"kurt?! Napano ka?" Nag-alalang tanong ko.

Hindi siya nagsalita bagkos ay bigla niya ako niyakap. Nagtaka ako kung bakit ganito ang itsura niya kaya di ko napigilang magtanong kung ano ba talaga ang nangyari sa kanya.

"huy! Umayos ka nga! Ba't ka lasing? San ka ba galing? Sobrang nag-alala ako sayo!" sabi ko sa kanya.

Dinala ko muna siya papuntang kwarto para makapag pahinga siya. Masyadong mabigat itong asawa ko ba't ba kasi sabog pag-uwi. Buti nakapag drive pa ng maayos?

Hinubad ko muna yung sapatos niya at polo niya upang hindi siya mainitan. Tinanong ko siya muli nung  hiniga ko na siya sa kama.

"huy kurt gising! Ba't ka nagkakaganito? Sagutin mo nga ako" iritang sabi ko.

Napamulat niya ang kanyang mata at naluluhang tinignan niya ako sa aking mga mata. Nawala kaagad yung pagkairita ko at napalitan ng pag-alala. Bigla niya akong hinila pa higa at pumaibabaw siya saakin.

Nagulat ako sa pabigla niyang pag akto. Agresibo niya akong hinalikan ng mariin sa labi na halos hindi ko na siya masabayan.

"mmhm! K-krmnt!" pilit ko siyang paalisin sa ibabaw ko ngunit masyado siyang matigas para itulak.

Hinubad niya ang aking blouse na halos mapunit na sa kakaalis nito. Hinalikan niya ang leeg ko pababa sa suso ko at bumalik saaking mga labi. Natakot ako sa ginawa ni kurt saakin dahil hindi ko siya maiintindahan sa sitwasyon niya ngayon.

"Kurt! Please stop!" I plead. Ngunit hindi siya tumigil bagkos ay hinubad niya agad ang panty ko mula sa suot kong palda at hinubad niya rin ang pants niya at inilabas yung junior niya.

"stop!" napasigaw ako sa takot dahilan para gumising siya sa realidad.

"fuckk" he cursed. Seeing me in a mess, he cried. Napaupo siya sa sahig, di makapaniwala sa ginawa niya.

"Why are you like this?" nanginginig kong tanong habang tinatakpan ang sarili ko. 

"I'm sorry shane, i want you to get pregnant already" he cried while covering his face.

"pregnant? B-bakit?" Gulat kong tanong sa kanya.

"Gusto kong buntisin ka kaagad para hindi na tayo maghiwalay pa! Our marriage was canceled and my dad wants me to marry someone that could help his company. And what's worse sa ex ko pa"

Hindi ako nakapagsalita sa binitawan niyang mga salita. Everything's falling apart. Those words ring in my ears. Cancelled daw yung wedding namin? P-pano? B-bakit? Akala ko ba settled na? My heart suddenly broke at di ko namalayang tumulo na pala yung luha ko.

"Tell me you won't leave me, tell me that we're gonna get through this please" bigla siyang tumayo at hinarap ako habang hinawakan niya ng mariin ang aking mga balikat.

Umiling ako at ngumiti " P-pano na yung pamilya mo? B-baka masira ang business niyo dahil sakin" ma luhang sabi ko sa kanya habang tinitignan ang kanyang mga mata.

"G-gagawa ako ng paraan shane. Just don't leave me. I can't live without you" he cupped my wet cheeks looking at me.

Inalis ko ng marahan ang kanyang mga kamay sa mukha ko at hinawakan ito.

"Wag na kurt, magiging mabuting anak kana lang. Kailangan ka ng dad mo, ng family mo. I have no power to help your business, kaya mas better if there is someone with you that can help you go on with your life" ngumiti ako ng mapait. Umiyak nalang siya at niyakap ako ng mahigpit.

Naiyak narin ako sa sitwasyon namin dahil masyadong komplikado talaga kung gusto kong maiwan sa bisig ni kurt. Kung gusto iyon ng dad niya, okay lang kaya ko naman mag move-on.

"Aalis na ako bukas"