3 DELİ *2* İNTİKAM (Tamamlandı)

3D*2*İNTİKAM-10

Nihayet servis geliyordu. Bi dakika? Gördüklerime inanasım bile yok! Gerçek mi? Yağmur ecrin ve ayşe ön koltukta oturuyorlardı. Ve hala birbirleriyle şakalaşıyor,benim beklediğimi göre göre bana baka baka birbirleriyle gülüyorlardı.

Servis önümde durduğunda servise bindim ve sinirle önde ki beni çok seven(!) iki gerizekalıya baktım. Sanki 'herhangi' biri binmişti servise. Galiba şu anda öyleydim.

Hiçbir şey diyemeden arkaya oturdum cam kenarına. Yani ecrinin yerine.

Ağlamak istiyordum ve ağlayamıyordum. Bu gerçekten çok kötü bir şeydi. Birisine baksam ağlayacağımı bildiğim için sadece buhar olmuş camdan öylesine bakıyordum etrafa. Tamam. Anlarım oturmuşsunuz ama neden benle konuşmadılar? Yani hala anlamış değilim.

Birisi bana dokunduğu an irkildim ve arkama baktım.
Koray bana gülerek "Korkma korkma. Benim." demişti. Onunla konuşacak moralde dahi değildim.

"Sonra konuşsak olur mu? Gerçekten iyi değilim. Nedenini de sorma lütfen." diyip camlı tarafa döndüm.

Gerçekten canım yanıyordu. Araba kazasından sonra ilk defa bu kadar canım yandı.

İnsan tabi doğduğundan beri neredeyse aynı okul,yakın evler,aynı sıra,aynı sınıf,onlarca anı olunca elbette ki kıskanıyordum. Hatta kıskanmaktan öte birşey. Daha iki gün olan bir kız yüzünden dışlanmak. Allah şahit ki ayşeyi çok seviyordum. Aylanın anlattıklarını resmen uyguladığını gördüm. Ve uygulaması önemli değil. Benim arkadaşlarımın o acımalara dayanamaması ve kanması ağrıma gidiyordu.

Böyle düşünürken okulun önünde durunca ben de çantamı sinirle elime alıp servisten indim. Hala kahkaha atan ecrin "Günaydın kanka. Seni de alcaktıkta yer yoktu ya." diyip hala gülüyordu.

Koluma girmişti ve bende sertçe kolumu çekerek okuldan içeri girmiştim.

Hala bir de yer yok diyordu. Ulan sarı,senden hiç beklemezdim.

Sınıfa girip yine sertçe çantamı sırama attıktan sonra herkes bana bakmıştı ama umrumda değildi.

Yağmurgil sınıfa yaklaşınca ayşenin kolundan tutmaya başladım. O da böyle bir şey olmayacağını tahmin etmemiş olacak ki "Napıyorsun?" gibisinden şeyler söylüyordu.

Kızlar tuvaletinin yanına götürdüm ve sinirli bir şekilde konuşmaya başladım.

"Bana bak. Arkadaşlarımdan uzak dur. Ben onları havada bulmadım. Onları kandırarak bir bok elde edemezsin. Sürekli sana yardım ettim,ama haddini aşmaya başladın. Hayatımda yapmadığım şeyleri yaptırtma bana. Afedersin ama beni bir daha canımı yakmak için canımdan değer verdiklerimi kandırmaya çalışırsan senin feriştahını sikerim. Hayatımda kullanmadığım küfürler ettirme bana." demiştim gözlerimden alev çıkacak bir şekilde bakarak.

Bana kahkaha atıp "Sen benim iki yanımda oldun diye adam mı oldun miraycım? Ooov! Kıyamam ya. Arkadaşların senden bıkmış demek ki. Bence uzatma." demişti hala gülerek. Ben bu kızı gerçekten çok fena yapacam ama şimdi mi yapsam?

Dalsana gerizekalı. Hala şimdi mi? Diye duruyon. Değerlilerin elden gidiyor.

Diye bana gaz veriyordu muhittin.

Bende büyük bir zevkle kabul ederek direk kızlar tuvaletine soktum.

İçerdekilere "ÇIKIN LAN!" Diye bağırdığım anda anında çıkmışlardı.

Ayşenin boğazını sıkıp duvara yasladım. Diğer elimle de saçını çekiyordum. Şu an nefes alamıyordu ama umrumda değildi. Gözüm hiçbir şey görmüyordu. Hatta astımımın geleceğini hissettiğimden bırakmıştım boğazını.