A Night With My Husband's Brother

CHAPTER 30

KEN'S POV

"Dito ka lang muna Jeric. Ethan's not allowed inside. I want you to hold and look for him for a while. We'll be right back."

"Sure."

Ibinigay ko sa kanya ang anak. Kasama si Paulo ay nagmamadaling pumasok kami sa loob ng ospital.

"Mr. Evangelista and Miss Camille's still in the operating room. While the suspect is in the ER."
Bungad sa'min ng isa sa tatlong pulis na nagbabantay kay Lianne ngayon.

I couldn't explain what I am feeling right now. Gusto kong umiyak sa sobrang pangangamba sa kalagayan ni Camille, while mad at the same time! Gusto kong hilahin palabas ng ER ngayon si Lianne! I want her to be in jail! I want her to pay for her selfishness!

Nanghihinang napaupo ako at inihilamos ang sariling kamay sa mukha.

"How's Miss Lianne doing, doc?"
Dinig kong tanong ng pulis.

Nanatili ako sa posisyon.

"She lost the baby."

Awtomatikong napatingin ako sa doktor. Naaawa ako para sa bata, para kay Evangelista.

I know Lianne doesn't deserve to be forgiven, but her child doesn't deserve to end up like this! He/She might have a brighter future!

Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman o magiging reaksyon ni Evangelista kapag nalaman niya 'to. Kahit hindi ako ang ama ng bata, I felt bad and sad hearing the news. Paano na kaya kung siya na?

I'm sorry Evangelista, they didn't save your child.

"Naging histerikal ang ina kanina when she knew the news. Kaya binigyan namin siya ng pampatulog. Any moment now ay ililipat na siya ng room."
Sabi pa ng doktor sa pulis.

Ilang sandali lang ay nagpaalam ang tatlong pulis sa'min para icheck si Lianne.

Hours passed and I couldn't calm myself. Hindi ako mapakali habang hinihintay na lumabas ang doktor. The longer I wait, the more pessimist I become! Kung anu-anong negatibo na ang naiisip ko and it's really not helping!

Tumayo ako at lumapit sa OR.

"It's been hours! Hindi pa din sila tapos?"
I blurted.

"Calm down, man! Camille will be fine! Just calm down."
Saway ni Paulo sa'kin.

"I couldn't wait any longer! I am freakin' nervous right now!"

Hinawakan nito ang isang balikat ko.

"Calm down."

Nanghihinang napaupo ako ulit.

"Son?"
"How's Camille?"
"Nasaan ang anak ko?"

Napatingala ako nang marinig ang tatlong boses na 'yun. Sina Mom, Tita Alicia at Tito Roman ang nasa harap ko ngayon.

Huminga ako ng malalim.

"She's still inside."
Sagot ko sa mahinang boses habang tinuturo ang OR.

"God!"
Natutop ni Tita Alicia ang sariling bibig upang hindi kumawala ang hikbi. Sinubsob nito ang mukha sa dibdib ni Tito Roman.

Inihilamos ko ang kamay sa mukha.

"Let's just pray for her safety. She'll be fine."
Positibong sabi ni Mom sa amin.

Dumaan ang katahimikan habang umuusal ng kanya-kanyang dasal ang bawat isa.

Ipinikit ko ang mga mata at umusal na din ng dasal.