--
<Angel’s POV>
Maaga akong umuwi ng bahay kasi maagang natapos yung klase namin
Tsaka nayayamot ako >.<
Ikaw ba naman mapalabas dahil sa manyak na yun, Nakakainis! sana andito si Nathan :((((
Habang nagdradrama ako sa kwarto ko biglang nagvibrate yung phone ko
Unregistered number na naman, baka si manyak na naman to
Sasagutin ko ba? Eh pano kung hindi pala siya to? Bahala na nga! -.-
“Hello?”
(Hello?)
“Hah? Sino to?”
“This is nathan!”
“Nathan!!!!!!!!!” Di naman ako masyadong excited no?
“How are you princess?”
“I’m good! You?”
“Same. Let’s meet!”
“Huh? But why? :””>”
“I want to see you! And
I miss you!”
Ano daw? :”””””””””””””””””””””””””””>
“Okay! :”””>” Naglumandi na naman ako
“Blah blah blah, 10:00 am, see you there”
“Okay :””>”
“okay! See you tomorrow! Bye! :)”
“okay :””>”
Okay ako ng okay, Maybe Okay is our always. Neeey! TFIOS?
‘I want to see you! I miss you’ paulit-ulit na umikot yan sa isip ko
Ano ba yan! Hindi na ko makatulog sa kilig.
Si Nathan Villarino, kababata ko siya, nasa AUS palang kami masyado na kaming close, FILIPINO din siya. Nagmigrate din sila sa AUS nung bata pa siya. Lagi kaming magkasama, pinagtatanggol niya ko pag may nangaaway sakin, may kayabangan siya pero sweet siya, hanggang sa lumipat kami dito sa Pilipinas para mag college ako, naiwan siya sa AUS pero bago kami umalis pinangako niya sakin na susundan niya ko dito sa Pilipinas kasi daw gusto niya ko at pag dating daw naming ng tamang age liligawan na daw niya ko.
YOU ARE READING
Taken For Benefits
Teen FictionMinsan iniisip ko kung anong trip ng tadhana. Minsan ayos, minsan hindi. Biglang may ipapakilala sayo, pero bigla din naman mawawala. Minsan naman intay ka ng intay tapos hindi naman dumadating. Minsan naman nandiyan na pala sa harap mo, hindi mo la...
