The Punisher (kissed my soul) Edited

Chapter 5

   Abby,

    Tahimik lang ako habang nakikinig sa kwentuhan nila Dylan at Marion. Napansin naman  ni Andrea ang katahimikan ko.  Panay tingin nya sa akin, yung mga titig nya sa akin nagtatanong kung anong nangyari sa akin. Maya maya pa dumating na rin yung pagkain na inorder namin at nag umpisa na kaming kumain. Habang kumakain kami kinukwento ni Marion ang tungkol sa buhay namin before sa province of course kasama si Andrea doon.

       "Ang laki ng ng pinabago mo..sabi ni Andrea kay Marion.

    "Oo nga kasi sinabihan mo akong wierdo kaya eto binago ko sarili ko..tawa nyang sabi.

   Then sa akin tumingin "Oy, ikaw naman Sot ang magkwento. Anong nangyari sayo.."tanong ni Marion.

   "Wala naman akong maikwento same pa rin ang buhay ko.."sagot ko kanila.

      "Alam mo NBSB pa rin sya untill now.."nakangiting sabi ni Andrea kay Marion.

     Pinandidilatan ko si Andrea ng mata. Alam ko ako naman ang magiging topic nila.

    "Baka ikaw ang hinihintay nyan pare.."singit ni Dylan.

   "Oi grabi ka ha, hindi no.."sabi ko,bigla tuloy akong naconcious.

      "Okay lang Im single and my parents knew her very much at closed din ang family namin so no problem.."sagot naman ni Marion na seryusong tumitig sa akin.

       Sa isip ko, "sorry Marion kapatid lang tingin ko sayo" isipin ko pa lang piling ko nasusuka na ako sa sinasabi ni Marion. Oo gwapo sya pero hindi ko sya gusto, mas gwapo naman si James sa kanya.

    "Alam nyo kumain na lang tayo gutom lang yan, sige na.."sabi ko kanila para hindi hahaba ang usapan.

       Maya maya pa may tumawag sa cellphone  ko, kinuha ko at tiningnan. "Hum, si James lang pala" sabi ko. Pero biglang hinablot ni Andrea ang phone ko at tiningnan kung sino tumatawag. Nanlaki mata nya kasi Baby ang nakaregistered sa phone ko.

      "Baby!..sino to Besty? Kailan kapa nagkaroon ng Baby?..sunod sunod nyang tanong.

      Sasagot pa sana ako sa kanya kaya lang bigla nyang sinagot ang tumatawag.

     "Ohmygod! "sabi ni Andrea at nanlaki mata nya nakatitig sa akin.

     Pati tuloy si Dylan at Marion nagugulat kay Andrea. Dali dali ko namang hinablot ang phone ko at nag excuse para sagutin sya. Mabilis akong lumabas ng restaurant para makausap sya. Kaya lang laking gulat ko ng nasa labas sya ng restaurant, nakatayo sya at nakasadal sa sasakyan nya. Pinatayan nya ako ng tawag ng makita nya ako na lumabas, mabilis syang lumapit sa akin. Sa isip isip ko,Ohgod! anong ginagawa nya dito akala ko umalis na ang taong to. Nang makalapit na sya akin hinawakan nya ako at hinila pinasakay sa harapan ng sasakyan nya at dali dali din syang sumakay.

   "Wait lang, saan tayo pupunta? Hindi ko pweding iwan yung mga kasama ko.."sabi ko.

    "We're not going any where. Dito lang tayo, mag uusap.."diretsong sabi nya.

     "Okay, ano ba kasi ang pag uusapan natin. Isa pa I want to clarrify something.."sabi ko din sa kanya.

    "Go a head, sabihin mo sa akin kung anong gusto mong klaruhin.

  Huminga ako ng namalalim at nag isip paano ko ba sasabihin o paano ba magtanong sa kanyan kung ano tong ginagawa nya. Bumuntong hininga ako then nagsalita.

     "Kasi I don't understand kung anong nayayari. Hindi naman kita kilala at hindi mo rin ako kilala. Why you acting like this to me bigla bigla ka na lang ng hahalik hindi naman kita boyfriend.."nahiya ko pang sabi sa kanya.