Chapter 13: The Killer Creeper

75 26 11
                                    

5.

Chapter 13: The Killer Creeper

Killer Creeper's POV

***

I never thought of killing Albert would gave me so much happiness. Finally, napatay ko narin ang isa sa mga pinakawalang kwenta sa loob ng klase.

I want to kill more.

Dala ang baseball bat. Lumabas ako sa Bloody room gamit ang secret door na ako at si Marina lang ang nakakaalam.

Nagtungo muna ako sa storage room 1. Which is ang katapat ng bloody room. Do'n ko kasi tinago ang label na ipapalit ko sa storage room 2. The label shouts 'Bloody room'. Sinadiya ko talaga 'yon once na malock ko na lahat ng pinto or anything na pwede nilang labasan. It's a warning for them. Alam ko namang hindi nila papasukin ang kwarto dahil sa label diba? They don't want to be the next victim, right?

Nang mapalitan ko na ito ay agad akong naglakad upang magtungo sa kinaroroonan no'ng iba pang natitira sa bahay.

Pababa na sana ako ng hagdan nang makarinig ako nang usapan.

Dalawang babae.

Napangisi ako.

Nagtago ako pansamantala saka pinakiramdaman silang pareho.

"Oh my goshie! Sana naman may mystery'ng maganap dito! You know! Diba? Pangarap natin maging detectives?" Dinig kong sambit ni Pamela na tinatawag naming pamchi sa loob ng klase.

"Yes naman! Meron 'yan Pamchi! Tiwala lang! Malay mo naman may mangyaring patayan dito. Like for example, may namatay na palaka and the two of us play like detectives para malaman natin sino sa mga kaklase natin ang pumatay sa palaka. Diba? Astig?" Wika naman ni Ara tapos nag-apir pa sila.

Idiots!

Sila kaya gawing kong palaka?!

No! May maganda akong plano para sa kanila. They must be part of my plan! Part of my chessboard! Good! Good!

"Okay! Maghiwalay tayo para mabilis ah! Diyan ka sa gallery room dito naman ako sa cinema room! Pabilisang maglinis ah! Game?!" Sabi ni Ara.

"Game!" Sabi naman ni Pamchi saka sila sabay na pumasok sa magkabilang kwarto.

Idiots talaga!

Lumabas ako mula sa tinataguan and started my plan.

Una kong pinasok ang room kung nasaan si Pamchi which is ang gallery room.

Hindi niya ko namalayang pumasok kaya napadali nalang ako sa aking trabaho.

Hindi ko na muna sila papatayin at 'yong iba. Isa lang muna ang uunahin ko sa kanilang walo.

The one who wants to play with me. The one who had a sharp and awesome mind. Sagabal siya sa plano ko kaya tama lang na siya ang unahin ko sa kanilang wala hannga't hindi pa nabalik ang iba. Mahirap na pag may interruptions.

Tutal, nasa gallery room na si Pamchi. Do'n ko narin iniwan ang walang malay niyang katawan saka ako nagtungo sa lugar kung nasaan si Ara and the worst, napansin niya pa kong pumasok.

"Uy! Holloween na ba at nakaganyan ka Pamchi? Pero wow ah! Ganda ng costume! Saan mo nakuha 'yan?" Sabi niya sakin and she began to walk towards me.

Moron.

"Uy! Parang totoo 'yang effect sa baseball bat na hawak mo ah! May dugo dugo pa! Patingin naman!" Tanga naman!

She was in the moment na aagawin niya na sa akin ang bat pero itinaas ko ito. Hahampasin ko na sana siya pero nahinto ako nang bigla siyang umapela.

Ensorcelled Eyes (Unedited)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang