Sayer Holding'teki toplantıdan sonra ofise geçtim. Dosyaları incelerken Sarp girdi içeriye. İki kahve söyledim."Yorucu olmuyor mu böyle? Bir oraya gidiyorsun, bir buraya."
"Mecburum Sarp.. Ne yapabilirim ki? Orası bana emanet.."
"Bu aralar hiç iyi görünmüyorsun da. Uyumuyor musun hiç?"
"Uyuyamıyorum.."
"Anlatmak istersen her zaman yanındayım, bunu unutma." gülümsedim, o sırada telefonu çaldı. Açıp konuştuktan sonra bana baktı. "Zeynep.. Şey.. Bir şey söylicem ama panik olma hemen. Korumalarından biri aradı.. Sana ulaşamamışlar. Yağız.. Kayıpmış."
"N-ne?!"
**
Gidebileceği her yere bakmıştım, ama hiçbir yerde yoktu. Eve gittim. Bir sağa bir sola yürüyordum. Tir tir titriyordum. Can, Yağmur ve Sarp bana destek olmaya çalışıyorlardı."Ya küçücük çocuk nereye gider! Nasıl görmezsiniz!" diye bağırdım korumalara.
"Zeynep bi otur lütfen. Bulunacak elbet." dedi Sarp.
"Ya bir şey olduysa? Ya başına bir şey geldiyse? Ne yapıcam ben.."
"Şşş.. Eminim iyidir. Kötü düşünme."
"O beni hayata bağlayan tek şeydi Sarp.. Tam umutlarımı kestiğim anda hamile olduğumu öğrendim. Ne olur bul onu.. O benim canım. O benim nefesim.."
"Ben çıkıyorum şimdi. Onu bulup gelicem söz veriyorum."
**
~Kerem~
BINABASA MO ANG
KARDEM | Tamamlandı
Fanfiction"Sevdiğin kişiyle seni seven kişi asla aynı insan değildir." İki adam arasında kalan hasta bir kadın.. Bir tarafta 4 yıllık sevgilisi olan, çok sevdiği, belki de sevdiği kadar onu sevmeyen, umursamaz, hastalığını öğrenince kadını bırakıp gi...