Uyandığımda Kerem yoktu. Elimi yüzümü yıkayıp mutfağa girdim. Bir şeyler hazırladım, sofrayı kurarken Kerem geldi. Elinde bir sürü poşet vardı. Yanağıma kocaman bir öpücük bıraktı."Bunlar ne sevgilim?"
"Kızımıza bir sürü oyuncak ve giysi aldım. Hadi otur da bakalım."
"Sence de biraz erken değil mi?" dedim gülerek
"Yoo.. Sadece 200 gün kaldı."
"Ama sen çok tatlısın biliyor musun?" dedim ve yanağını okşadım. "Peki böyle her şeyi pembe almışsın iyi hoş da.. Kızımız olacağını nereden biliyorsun? Belki bir oğlumuz olur?"
"İçime doğuyor.. Tıpkı sana benzeyen bir kızımız olacak. Şuralarda koşturup duracak. Oğlumuz da olsun tabi ileride.. İkişer üçer tane yaparız." kahkaha attım.
"Aşkım benim çıkmam lazım. Doktor randevum var."
"Aa kontrol bugün müydü? Benim aklımdan çıkmış ya.. Hadi gidelim."
"E ama senin toplantın vardı?"
"Amaaan boşver toplantıyı. Sizden önemli mi? Hadi.."
**
Beraber dışarıya çıkıp hastaneye gittik. Doktorun odasına girdik. Ultrasonla bebeğimizi muayene ediyordu. Daha sonra Zeynep'e birkaç test uyguladı.Kerem: "Kız dimi?"
Ekin: "Henüz çok küçük olduğu için anlamayamayız."
Kerem: "Peki nasıl? Sağlıklı dimi Ekin?"
Ekin: "Gayet sağlıklı.. Ama şuanlık."
"N-ne? O ne demek?"
Ekin: "Zeynep.. Biliyorsun.."
"Bi-b-bilmiyorum.. Hiçbir şey bilmiyorum ben. Bir sorun mu var Ekin? Hı? Saklama benden.. Lütfen.. Lütfen bana da söyle."
YOU ARE READING
KARDEM | Tamamlandı
Fanfiction"Sevdiğin kişiyle seni seven kişi asla aynı insan değildir." İki adam arasında kalan hasta bir kadın.. Bir tarafta 4 yıllık sevgilisi olan, çok sevdiği, belki de sevdiği kadar onu sevmeyen, umursamaz, hastalığını öğrenince kadını bırakıp gi...