Daha gün doğmadan açtım gözlerimi. Bir süre etrafa boş boş bakındıktan sonra camın önüne geçtim. Gün doğumunu izliyordum..
"Bitti evlat." dedi Necip abi omzumu sıkıp..
Bugün bu dört duvar arasından çıkıp özgürlüğüme kavuşuyordum. Mutlu olmam gereken yerde üzgündüm.. Hep bir yanım eksikti çünkü. Kocaman bir boşluk.. Asla dolmayacak bir boşluk..
"Bitti.. Şimdi yepyeni bir başlangıç zamanı."
**
Necip abiyle vedalaşıp çantamı aldım ve cezaevinden çıktım. Kapının önünde duraksayıp güneşe baktım ve gülümsedim. Derin bir nefes aldım.
"Geçmiş olsun." dedi biri. Kafamı çevirip baktığımda Ateş'i gördüm.
"Eyvallah.. Hayırdır? Kimi bekliyorsun?"
"Seni.. Eee hadi kucaklamayacak mısın ezeli düşmanını?" dedi gülerek, sarıldık.
"Denize düşen yılana sarılırmış derler, bilir misin o lafı?"
"Bilmez miyim? Hadi atla bakalım."
YOU ARE READING
KARDEM | Tamamlandı
Fanfiction"Sevdiğin kişiyle seni seven kişi asla aynı insan değildir." İki adam arasında kalan hasta bir kadın.. Bir tarafta 4 yıllık sevgilisi olan, çok sevdiği, belki de sevdiği kadar onu sevmeyen, umursamaz, hastalığını öğrenince kadını bırakıp gi...