"Sevdiğin kişiyle seni seven kişi asla aynı insan değildir."
İki adam arasında kalan hasta bir kadın..
Bir tarafta 4 yıllık sevgilisi olan, çok sevdiği, belki de sevdiği kadar onu sevmeyen, umursamaz, hastalığını öğrenince kadını bırakıp gi...
"Ta kendisi." dedi ve güldü. "Önünüze geçtim çünkü kahve içmeden güne başlayamıyorum. Hemen bir kahveye ihtiyacım vardı. Böyle affettirebilir miyim kendimi?" iki kahve almıştı, birini bana uzattı. "Yani kusura bakmayın.. Vaktiniz var mı diye sormadım ama.." saatime baktım.
"Sanırım biraz vaktim var." dedim ve gülümsedim.
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Bahçedeki piknik masalarından birine oturduk. Uzun bir süre konuşacak bir şey bulamamıştık. Her kafamı kaldırdığımda onu gülümseyerek bana bakarken yakalıyordum.
"Bizim okulda mıydınız? Sizi daha önce hiç görmemiştim."
"Yok değilim.. Okul benim. Arkadaşımı görmek için geldim." dedi ve güldü.
"Nasıl yani?"
"Ben Kerem.. Kerem Sayer. 24 yaşındayım. Atım, yatım, katım var. Taliplerimi bekliyorum" dedi, kahkaha attım. Daha sonra elini uzattı, sıktım.
"Ben de Zeynep.. Memnun oldum. Ee sanırım bana bir açıklama borçlusun."
"Doğum günündeki olayla ilgili dimi? Kovalamaca oynuyorduk, önemli bir şey değil."
"İnanayım bari.. Şey.. Benim artık gitmem gerek."
"B-bi saniye.. Ya telefonumu kaybettim sanırım. Bi arayabilir miyim?"
