FATE 1: LOVE, LIES AND FATE - COMPLETED 2018

Chapter 23

Right, definitely not the masters bedroom. I'll go to the other room.

Pagkapasok niya ay sobra siyang natigilan. Bumungad sa kanya ang isang silid na punong-puno na ng mga gamit for baby. Naka wrap pa sa plastic ang halos mga gamit doon. Magulo pa ang ayos pero alam niyang gagawin 'yong baby's room. Pero bakit? Vacant room lang 'yon dati. Si Lance ba ang bumili ng mga 'yon?

Mayamaya pa ay bumuhos na ang ulan. Mula sa sliding window sa silid na 'yon kitang-kita niya ang malakas na buhos ng ulan sa labas. Mukhang matatagalan pa bago tumila ang ulan. And here she was, trap inside Lance's house. Great!

Napaupo siya sa gilid ng kama. She made sure she locked the door in case Lance tries to get in, may time pa siya para magtago. Which she doubt. Sooner or later, malalaman din ni Lance na nandito siya.

Ilang segundo pa ay naramdaman na niya ang panaka-nakarang pagkirot ng braso. Ipapakain niya talaga ang bwesit na cook book na 'yan kay Darwin kapag nakita niya 'yon.

GUTOM na gutom na siya. Putik! Alas sais na ng gabi. Kung hindi lang siya buntis, baba talaga siya mula sa bintana. Idagdag pa ang panaka-nakang pagkirot ng braso. Hindi siya pwedeng uminom ng pain reliever dahil buntis siya. Kailangan niyang magtiis. Lumapit siya sa pinto at maingat na binuksan 'yon. May naririnig siyang ingay sa ibaba – sa kusina. Nagluluto ba si Lance? May naamoy siyang pagkain.

Bakit ba kasi siya nagtatago? Wala naman siyang kasalanan. May dahilan naman siya sa pag-trespass niya. Hello, may gamit pa naman siyang naiwan. Masamang kunin? Baby, bakit ba ang hirap intindihin ng papa mo? Na-i-stress na ako. Tadyakan na natin 'tong ama mo at nang matauhan.

Maingat na lumabas siya at isinarado ang pinto sa likod. Busy pa si Lance sa kusina. Hindi na siguro nito mapapansin ang paglabas niya. Susuongin na niya ang ulan. Nasa malapit lang naman niya ipinarada ang sasakyan. Maingat at tahimik na pumanaog siya.

Nasa tapat na siya ng pinto nang marinig niya ang boses ni Lance.

"Al?"

Napangiwi siya.

"Allysa? Is that you?"

Fine, 'di harapin si Lance. Lihim na bumuga siya ng hangin. Kinalma niya muna ang sarili bago hinarap si Lance.

"Lance,"

"What are you doing here?" kunot-noong tanong nito. "Kanina ka pa ba?"

"Well, kukunin ko sana 'yong ibang naiwan kong gamit. 'Di ko alam na nandito ka pala. Hindi ako nagtago, ha?" Shuks, Allysa. "I did," amin niya. "Pero aalis na ako. Bye!"

Tinalikuran na niya ito at hinawakan ang knob ng pinto.

"Stay!" bigla ay pigil nito sa kanya. "Please stay, Allysa." Mahinahon at malumanay na pakiusap nito.

Pagkatapos mong mawala, gusto mong mag-stay ako? Hinarap niya ito. "Tapatin mo nga ako Lance."

"Are you hungry? May hinanda akong pagkain –"

"Hindi, gusto kong magtapat ka sa akin. Let's stop beating around the bush. Ano ba talaga ang gusto mo? Ano ba talaga tayo?"

"Al –"

"No, Lance. Gusto kong malaman kung ano ang nasa isip mo. Hindi ako manghuhula. Hindi ko kayang hulaan ang nasa isip at puso mo. I want you to tell me everything. Be honest with me. Ano ba talaga ako sa'yo? Is this your kind of revenge on me?"

"Mahal kita," bigla ay sabi nito na sobrang ikanagulat niya. Lumapit ito at hinawakan siya sa kamay. "Na sabi ko na, kumain ka muna. Alam kong kanina ka pa sa itaas. Nakita ko ang sasakyan mo sa labas." Hinila siya nito papunta sa dining area.