Purro: Your not so Ordinary Love Story

i

CHAPTER ONE
~ ♦ ~

"Purro! Where's my financial report?" My co-worker asked me through the phone. Today was like the deadline date. I have been working on three financial reports these past few days, reports that were not actually mine in the first place, I already finished mine last week. Hindi ko lang talaga matanggihan yung mga ka-trabaho kong kailangan ng tulong.

"It'll be finished in twenty. Rush lang yung kay Silby that's why hers is my priority, her client needs it like in ten." Pag-eexplain ko kay Kisha, which is not really needed kasi nakikipasuyo lang siya sa akin, she has no right to be that demanding. Okay lang sana kung siya ang unang nagpasuyo, kaso kanina niya lang binigay sa akin ang unfinished report niya na punong puno ng mali.

"I don't care about her. You have four hooves, why don't you try typing my report with the other two?" She said with obvious sarcasm. Hooves, yep you read it right. Hooves ang tawag nila sa kamay ko.

"Nagpapasuyo ka lang, nang-iinsulto ka pa." Hindi ko na napigilan ang pag-tataray sa kanya. Kasi naman, hindi na dapat ako nasstress pero dahil sa kanya, halos masayang ang oras ko na dapat inilalaan ko na lang sa pag-tatype ng reports nila.

"That's not an insult, Purro. I'm just stating facts. Basta I need that report asap, meeting with boss Robbie in two hours." Mataray niyang pagsagot sa akin.

"You can actually help me save time by not calling me every five minutes. You're disturbing my mood."

"Whatever, pig." She answered back like a kid and then immediately ended the call. Isang sentence na lang kasi ang kailangan ng summary nung report ni Silby kaso iniistorbo niya lang ako.

The moment I hit send on our company's e-mail database, bigla namang may kumatok sa pintuan ng office ko which is very unusual kasi nasa pinakatagong sulok ng buong building ang opisina ko. I'm isolated just like in highschool and college. Akala ko nga matatapos na ang isolation ko kapag nagtrabaho ako but people are really into discrimination nowadays. Kapag hindi maganda ang itsura mo pero magaling ka, gagamitin ka lang nila. Mabait lang sila sa'yo kapag may kailangan pero in times when you need their help, talo pa nila ang mga mole sa ilalim ng lupa.

"Come in." Kalmado kong sagot, I immediately printed Bryon's financial report. Mas konti kasi ang corrections ng kanya kaya mas madaling matapos.

"Hey, kailangan ko na yung report."

Speaking of the devil.

Bryon is the company's heartthrob pero hindi naman talaga siya gwapo. Hindi ko lang malaman kung gaano ka-tigang ang mga babae dito sa opisina at bakit nagugustuhan nila ang lalaking 'to.

He's cute because he's chinito pero that's it. There's nothing striking at all. Siguro yung above normal level niyang IQ ang nakakapagpa-attract sa mga babae. Actually hindi pa nga ako bilib sa IQ niya kasi nag-coconsult pa siya sa akin.

"Right on time, I'm printing it already." I pulled out a crisp brown envelope from my drawer and placed his report in it. Mabilis ko naman itong iniabot sa kanya.

"Okay." Never talaga ako tinignan ng lalaking ito, ever pero ang kapal lang talaga ng balbas niya para makipasuyo sa akin na i-double check ang report niya. Ni hindi nga din siya marunong mag-thank you na para bang hindi ko deserve masabihan nun.

Sasabihin ko pa sanang i-sesend ko na din sa e-mail niya para may softcopy siya pero mabilis siyang lumabas ng opisina ko na akala mo meron akong virus na mala-Train to Busan ang effect.