Bad

Hoofdstuk 12

'Hoe heb je dat gedaan?'

'Ik heb net een bakje bami opgewarmd. Alsjeblieft'

Ik loop naar hem toe en pak het bakje aan. Ik ga op het kleed zitten in een kleermakers houding en warm mijn handen aan het bakje.

'Lust je dat?'

'Ja, mijn moeder maakte dit vroeger altijd voor me'

'Je mist haar hè?'

'Wat, nee.'

Hij heeft gelijk. Ik mis niet mijn alcohol verslaafde, chagrijnige moeder. Ik mis mijn liefdevolle, vrolijke moeder die er altijd voor me was. Ik zou haar graag terug willen, maar dat kan niet. Dat deel van mijn moeder is er niet meer. Dat heeft mijn vader kapot gemaakt.

Maandenlang, nee jarenlang heb ik geprobeerd om de oude terug te krijgen. Tevergeefs, het werd alleen maar erger en erger.

'Zie je nu wel, bel haar'

'Alsof ze veranderd..'

'Uiteindelijk wel.'

'Ik geloof het graag' Ik schud mijn hoofd lachend terwijl ik mijn vork in het bakje steek en een hap neem.

'Een vallende ster! Snel, doe een wens!' Ik en Niall liggen op het kleed met ons gezicht naar de helderen sterrenhemel.

Hij legt een arm onder zijn hoofd. 'Ik zou wel normaal willen zijn. Al is het maar voor één dag.'

'Waarom?'

'Ik zou warmte en kou kunnen voelen. Naar school gaan, werken. Verliefd worden'

Ik ga rechtop zitten. Ik trek mijn muts weer over mijn hoofd. 'Verliefd? Waarom zou dat niet kunnen.'

'Een vampier kan dat toch niet.. Wie word er nou verliefd op een vampier?'

Hij kijkt me aan. Zijn ogen zijn een heldere kleur blauw. Zijn lippen, perfect. Hij glimlacht naar me.

Hij gaat rechtop zitten.

Even is het stil. We kijken elkaar in de ogen voor iets wat een kwartier lijkt. Het enige geluid is onze ademhaling.

Hij legt zijn hand op mijn wang. Langzaam komt hij dichterbij. Snel sluit ik de ruimte tussen ons door mijn lippen op die van hem te drukken.

Hij kust me terug. Hij drukt zijn vingers in mijn heupen, dwingt me om dichterbij te komen. Ik klim bij hem op schoot terwijl onze lippen tegen elkaar blijven.

Hij gaat met zijn hand over mijn rug. Ik leg mijn hand op zijn wang. Ik voel zijn tong op mijn onderlip.

Ik trek weg. Hij kijkt me verward aan.

'Ik..' Oude beelden van mijn ex Mike vliegen voor mijn ogen. Ik knijp ze dicht in de hoop dat het snel weggaat.

'Wat is er?' Hij strijkt mijn haren achter mijn oren. Ik schud mijn hoofd en klim van zijn schoot.

'Niks.' Lieg ik.

Val nu niet terug in het verleden. Verleden is verleden. Afgelopen. Mike doet je niks meer..

Het helpt niet, een koude rilling loopt over mijn rug. Ik trek mijn kraag omhoog.

'Wat heeft hij gedaan?' Niall's blauwe ogen veranderen langzaam in een donkere kleur.

'Niks'

'Ik weet dat je liegt, zeg het me'

'Het is te gênant'

'Je hoeft het niet te zeggen, denk het'

Ik haal diep adem voordat ik in mijn hoofd mijn levensverhaal vertel alsof ik een spannend boek voorlees. Het voelt zo vreemd dat hij me kan verstaan, Ook al gebruik ik geen woorden.

Mike, we waren allebei vijftien. Ik kwam hem tegen op school. Zijn mooie lach trok me aan. Ik wist dat hij niet te vertrouwen was, Mijn vriendin wist het. Ik geloofde haar niet.

Hij liet me alles geloven, ik vertrouwde hem volkomen. Hij was de enige die ik had in die tijd.

Het ging een maand goed. Toen begon hij opeens agressief te worden. Niet alleen naar mij, naar iedereen. Hij zei dat hij me nooit fysiek pijn zou doen.

'Heeft hij zich aan die belofte gehouden?'

Was het maar zo..

Alles met jongens, liefde en verliefd zijn maakt me bang.

'Ik ga naar hem toe. Ik vermoord hem. Waar woont hij.'

'Hij is omgekomen bij een auto ongeluk drie jaar geleden'

'Hij is dood?'

Ik knik zachtjes. Ik frunnik aan mijn ring terwijl de lucht om me heen steeds kouder word.

'Goed, je bent van hem af. Het gebeurt niet meer' Hij houd zijn vinger onder mijn kin en dwingt me zo om hem aan te kijken.

'Hoor je me. Het gebeurt niet meer' Hij gaat nog een keer zachtjes met zijn lippen over die van mij. Een explosie van vlinders in mijn buik.

'We gaan.' Hij pakt alle spullen in zijn armen en springt van het dak. Dan grijpt iemand van achter me.

Hij slaat zijn arm om mijn middel en springt van het dak af. Met een zachte plof komen we neer in de sneeuw.

Ik loop naar de auto en stap in.