Status.

Dat meen je niet.

april p.o.v.

Meteen toen ik de klas in liep begon iedereen te fluisteren en naar me te kijken.

Dat deden ze normaal altijd al maar dit keer voelde het anders, het voelde meer gespannen.

Ellie en Kaylee waren naar een park met een vak dat ik niet had en Faith was ziek dus ging ik maar naast een jongen zitten die volgensmij jack heette.

Ik pakte mijn boeken en bladerde naar de goede bladzijde waarna ik saai voor me uit staarde, het meisje voor me draaide zich om, een chelsey aanhanger.Ze knipperde even nep en walgelijk met haar ogen en fluisterde toen.

'Chelsey wint, zoals nu. Ze wint altijd.'

Ik trok mijn wenkbrauwen op en concentreerde me op de docent die wat begon te vertellen over homoseksualiteit en ook zijn boek opensloeg.

'We gaan er een tekst over lezen, ehm.. April lees jij het maar.'

'Ze gaat met hoeren om, volgensmij kan ze niet eens lezen.' Riep een meisje.

'Niet schelden met dingen waarvan je niet weet hoe je ze moet spellen meis.' Het gelach wat er normaal hoorde zijn maakte nu plaats voor een doodse stilte, en hoewel ik het gelach haatte miste ik het nu wel.

Ik draaide mijn hoofd naar de docent en zag alweer wat er ging gebeuren.

'April, Ginger eruit!' Schreeuwde ze boos door de klas, zuchtend pakte ik mijn boeken en liep ik uit de klas, achter me gooide Ginger de deur dicht.

Ik liep door de gangen om naar mijn kluisje toe en knalde tegen een jongen aan 'Gadver loop ik ook nog tegen jou op.' Zei hij tegen mij, mijn mond viel open en beduusd liep ik verder, wat had iedereen ineens tegen mij?

De enige mogelijkheid was dat Chelsey een leugen had versprijd.

Meteen liep ik naar de kantine waar Chelsey inderdaad  zat omdat ze een tussen uur had, boos liep ik naar haar toe.

'Oh dus je hebt het gemerkt?' vroeg ze schijnheilig, ik keek haar met spleetogen aan.

'Wat heb je gezegd?'

'De vraag is, wat heb jij gedaan.'

'Chelsey.' Siste ik terwijl ik een stap naar haar toe zette.

'Ik heb mensen verteld over jou leuke vriendin in Nederland.' Grinnikte ze.

'Jou leuke vriendinnetje Kate.' De naam Kate sprak ze uit vol afschuw. 'Heeft jou leuke vriendin nog niet verteld over haar leven hier dan?'

Ik schudde mijn hoofd, ik wist niet eens dat Kate hier had gewoond. Alleen dat ze in Engeland woonde maar ik had niet gedacht hier.

'Blijkbaar ken je haar dan toch niet zo goed als dat je denkt.' ze haalde triomfantelijk haar schouders op en draaide zich om zodat ze weg kon lopen, ik trok haar terug.

'Wat is er met Kate?'

'Vraag het haar maar. Want zij is nu de rede van al jou problemen hier.'

De bel ging en dit keer liep ze wel.weg, ik ging niet meer naar de volgende les maar naar huis, ik moest Kate spreken.

sorrysorrysorry

zo lang niet geschreven

im soooooo sorry!

xoxo Chiaartje