Bad

Hoofdstuk 7

'Ik weet niet wat Zayn..' Begint hij. Hij hoest een keer.

'Wat zayn je al heeft verteld' Hij heeft net een paar harde klappen uitgedeeld, toch zijn zijn knokkels perfect, geen schrammetje.

'Niet genoeg.'

'Juist. Ik neem aan dat hij wel heeft verteld van..'

'Vampier.' Zeg ik. Hij knikt zonder me aan te kijken.

Als dit klopt. Harry hoort toch sterk te zijn, geen gevoelens. Toch zit hij hier naast me als een bange puppy.

'Ik ben niet gevaarlijk' Hij kijkt me aan met zijn groene ogen. Plotseling verdwijnen al mijn twijfels, al mijn angsten.

'Weet ik'

'Ik zou jou, en andere nooit expres..'

'Weet ik' Herhaal ik

Dan is het even stil. Ik luister naar het zachte getik van de klok aan mijn muur. Ik tel de tikjes. één minuut gaat voorbij

'Wat wil je weten? Ik vertel je alles' zegt hij dan.

'Alles?'

'Alles'

'Hoe? Hoe ben je zo geworden?'

'Nou..'

Het was een koude nacht. We liepen over straat. We kwamen terug van een nieuwjaars feest. Rond vijf uur.

Ik en mijn broer Niall. We lachten om de domste dingen terwijl we veilig thuis probeerde te komen.

Al wisten we niet dat we die avond helemaal niet thuis zouden komen..

Een hand greep mijn kraag en nog voor ik het in de gaten had zette een man zijn tanden in mijn nek.

Ik wist niet wat er gebeurde. Ik wist niet eens dat ze bestonden. Ik hoorde Niall gillen.

Hij werd ook gebeten.

We hebben geluk gehad. Een jongen met bruine haren greep hem vast, trok hem van me af voordat hij me vermoorde

Als Liam er niet was geweest, hadden Niall en ik niet meer geleefd.

'Deed het pijn?'

'Pijn is een te klein woord. Het was ondraaglijk' Hij duwt de kraag van zijn geruite blouse een stukje naar beneden. In zijn huid staat een litteken.

'Wat drink je?'

'Bloed' Er gaat een rilling over mijn rug. Het idee van Harry die een persoon bijt. Zijn tanden in iemands nek.

'Ik heb nog nooit echt bloed gehad..'

Liam was anders dan andere vampiers. Hij liet mensen met rust. Hij leerde ons om ons te beheersen.

Hij leerde ons jagen. ik voelde me vies, maar het was heerlijk. Dieren bloed was de beste oplossing.

Tot de dag van vandaag is het ons gelukt om niemand te vermoorden.

'Daarom woont Liam bij jullie'

'Jep'

'En zayn?'

Zayn besloot zich bij ons aan te sluiten. Zayn woonde bij ons. Jaagde met ons.

Hij was één van mijn beste vrienden.

Totdat er op een avond één meisje op de grond lag in de keuken. Een plas bloed om haar heen. Iemand had haar gestoken, gebeten en vermoord.

Zayn was de enige die thuis was geweest. Hij durfde ons niet aan te kijken. Hij deed afwezig. Het moest hem wel zijn, hij leek zo schuldig.

Maar hij dacht dat ik het gedaan had. Ik zou zoiets nooit kunnen doen.

'Geloofde Niall je?' Ik pak een kussen en ga in de kleermakers zit naast hem zitten. Mijn maag knort, maar zijn verhaal is veel te interessant.

'Ja, natuurlijk..'

Twee dagen later lagen we nog steeds in een soort Coma. Liam had ons naar zijn huis gebracht.

Toen hij wakker werd hoorde hij stemmen in zijn hoofd. Niet die van zichzelf, hij hoorde mij.

Hij hoorde mijn gedachte.

Als zayn geen schild had gehad, hadden we het kunnen bewijzen. Er is geen enkele manier hoe je Zayn kunt pakken.

Zelf doe ik mensen pijn. Vreselijk is het..

Ik kijk ze aan. Echt aan. Ik focus op hoe hun botten kraken, hun spieren scheuren en dan gebeurt het.

Ze vallen op de grond van de pijn. Ik kan er niks aan doen. Soms word ik zo boos..

Hij staart voor zich uit. Zou ik hem boos kunnen maken.

Zo boos dat hij me pijn doet. Ik zou hem tot de limit kunnen duwen. Niet expres, maar toch. Daarom waarschuwde Zayn me.

Een grote last valt van mijn schouders.

Zayn is niet gevaarlijk. Hij is..

Ik weet het niet. Ik weet even niks meer. Ik heb zoveel informatie gehad. Ik wil nu alleen maar alleen zijn om het te verwerken.