Not just a scene

Part 41

Het doet pijn. Ashley liegt gewoon recht in mijn gezicht en loopt dan weg. Tenminste, mijn gevoel gaat ervan uit dat ze liegt. Ik hoop op iets anders. Ik hoop dat ze hier blijft en dan ze niet uit de show wordt geschreven. Met een raar gevoel in mijn buik loop ik terug naar mijn kamer, als ik Ian tegenkom. 'Hi man.', begroeten we elkaar en we geven elkaar een klap op de schouder. Ian kijkt we nadenkend aan. 'Hi kan ik je iets vragen?', vraagt Ian. 'Volgens mij doe je dat nu al. Maar tuurlijk kan dat. What's up?' Ian zijn wangen worden rood. 'Ik vind een heel mooi meisje leuk, maar we zijn vrienden. Ik ben bang dat als ik actie onderneem, dat onze vriendschap wordt verpest. Wat moet ik doen?' Natuurlijk denk ik meteen aan Ashley. 'Luister Ian, zeg duidelijk tegen haar wat je wil. Dan heb je voor beide duidelijkheid. En als je het nu al leuk met elkaar hebt, waarom dan niet als stel?' Dankbaar kijkt Ian me aan. 'Thanks. We lijken wel een stel wijven, hoe we erover praten.' Ik lach.

'Kunnen alle acteurs zich met tien minuten melden bij het Hastings huis? Ik herhaal: Kunnen alle acteurs zich met tien minuten melden bij het Hastings huis? Alvast bedankt.'

'Nou tot zo dan maar. Ik moet nog even naar mijn kamer.', zeg ik tegen Ian. Hij knikt. 'See you.'

In mijn kamer pak ik Ashley haar sweater. Die had ze laten liggen na onze nacht. De nacht die zo geweldig begon en zo kut eindigde. Maar ze moet hem terug krijgen. Het is haar favoriete.

Pov Ashley

Het is net omgeroepen dat iedereen naar de Hastings moet. Ik ben bloednerveus. Marlene staat naast me en knijpt me even in mijn arm. 'Het komt goed. Ik zal alles zeggen wat we hebben besproken, en als ik iets ben vergeten, vul jij me aan.' Haar woorden dringen niet echt tot me door. Mijn blik gaat naar de klok die boven de deur hangt. Nog 2 minuten. 'Zullen we dan maar gaan?', zeg ik zenuwachtig. Marlene knikt. 'Komt goed meid.'

We lopen naar binnen. Lucy, Troian, Ian en Shay zitten er al. Niemand heeft door dat ik samen met Marlene naar binnen kom, behalve Troian. Die is altijd oplettend en slim. Ze trekt even een wenkbrauw omhoog en ik voel dat ze me met haar ogen volgt. Met klamme handen ga ik op een krukje zitten. Marlene gaat bij het keukenblad staan. Na drie minuten is iedereen er. Als Tyler binnenloopt kijkt hij me wanhopig aan. Ik sla mijn blik neer. Ik kan hem nu niet aankijken. Lucy is naast me komen zitten. 'Hi, Ash.', fluistert ze, want Marlene doet net haar mond open om te beginnen met praten.

'Fijn dat jullie er allemaal zijn. Zoals jullie allen weten zijn we nu bezig met het schrijven met 7B en zijn sommige scenes al opgenomen.' Ze stopt even met praten. 'Er komt een kleine wijziging in het script. Voordat ik er iets over zeg, wil ik dat iedereen het accepteert.' Streng kijkt ze de kamer rond. Iedereen blijft stil. Ze weten niet wat hun te wachten staat. 'Voor 7B zal Ashley uit de serie worden geschreven.' Zonder te wachten op een reactie praat ze door. 'Dit hebben wij besloten in overleg met elkaar. De reden dat ashley weggaat is, omdat ze in Frankrijk gaat wonen. Ze heeft ruimte en tijd nodig en ze kan dat niet hier in L.A. vinden. Dit is natuurlijk een enorme schok, maar ik wil dat jullie haar keuze accepteren. Ze heeft hier goed over na gedacht. Ze zal nog enkele scenes spelen en dan is het klaar. Voor vragen kunnen jullie bij Ashley terecht en als ze deze niet wil beantwoorden, respecteer dat dan. Dank jullie wel voor het luisteren, ga maar weer terug aan het werk.' Nog steeds blijft iedereen stil, alleen wordt ik nu aangeken door ze met open monden. Troian is de eerste die op staat en naar me toe loopt. 'Ik ga je missen, Ash.' Een traan rolt over haar wang. Spontaan begin ik te huilen. 'Ik jullie ook.', snif ik. Lucy, die naast me zit, trekt me in haar knuffel en huilt ook. 'Ik hou zoveel van je.' 'Ik weet het, ik ook van jullie, maar dit heb ik echt nodig.' Zelfs Shay komt bij me staan huilen. 'Is dit vanwege mij?', vraagt ze zacht. Ik schud mijn hoofd. 'Nee, ik hou van je Shay. We zullen beste vriendinnen blijven. Voor altijd. Het is vanwege wat ik heb meegemaakt. Ik kan het hier geen plek geven. Ik moet er tussenuit.' Shay omhelst me. Ook Keegan en Ian omhelsen me en wensen me veel succes en plezier. Alleen Tyler staat onopvallend in een hoekje. Maar ik zie hem en hij ziet mij.