Not just a scene

Part 32

Pov Ashley

Ik ben tien keer gebeld door Tyler. Ik ben bezorgd, straks is er wat mis met hem. Met de achterkant van mijn hand, veeg ik de zweetdruppels van m'n voorhoofd weg. Ryan pakt mijn arm. 'Alles goed?' We zijn net geland op Nice en alles hoort goed te gaan, maar natuurlijk heeft de dag weer een andere wending. Ik haal mijn schouders op. 'Tyler heeft me heel vaak gebeld, ik maak me zorgen.' 'Denk je dat hij het weet?' Daar had ik nog niet aan gedacht. Hoe zou het dat kunnen weten? Het formulier ligt thuis tussen papieren. 'Nee, dat denk ik niet. Daarom juist... Straks heeft hij een ongeluk gehad of iets ergers.' 'Rustig aan Ash. Je weet het niet, maar ik zou het niet uitsluiten, misschien moet je hem maar bellen. Dan weet je tenminste wat er is. En als het een bedel telefoontje is, hang je gewoon op. Laat deze vakantie niet door hem verpesten, Ash.' Ik knik. 

Als we bij het hotel zijn, wacht Ryan Evy beneden op. Ik maak gebruik van de tijd om Tylerterug te bellen.

'Hi, je belde vaak. Wat is er? Ik maak me zorgen.'

'Ash...' Huilt Tyler?

'Wat is er?'

'Ben je echt met Ryan op vakantie? Vind je hem weer leuk?' Ik zucht.

'Nee, ik vind hem niet leuk, maar zoals ik al eerder zei, is Ryan de vader van mijn kind. We hadden dingen te bespreken. Ik heb ook dingen te bespreken met zijn vriendin, Evy. Ik heb haar advies nodig. En ik moest er even uit. Ik ben weg met Evy en Ryan.' Ik weet niet wat ik verder moet zeggen.

'Ik...ik weet het van je.' Van schrik laat ik mijn telefoon bijna uit mijn handen vallen. Net als ik er verder naar wil vragen, hoor ik iets door de telefoon. 'Ben je nu Ash aan het bellen?' Even is er stilte. 'Heb je het haar al verteld? Van ons?' Het is Shay. 

'Jongens ik kan jullie horen! Wat is er aan de hand?' Ik word kwaad, dat ze me niks vertellen.

'Hai Ash. Tyler en ik zijn bij je thuis.' Even blijft het stil. Alweer. Ik hoor ze fluisteren. 'Ik moet je iets vertellen... Meerdere dingen. En ik denk niet dat je het kan verdragen. Dus ga alsjeblieft even zitten.' Ik zwijg. 'Shay en ik...We hadden weer een uitglipper...We hebben seks gehad.' Alles draait voor mijn ogen. Zijn woorden schreeuwen in mijn hoofd. Ik weet niet van wie ik het erger vind. Tyler of Shay.

'Waarom? Ben ik niet genoeg? Ik weet dat we ruzie hadden, maar ik spring ook niet met Ian of Keegan in bed.', zeg ik zachtjes.

'Het was omdat we verdrietig waren en we hadden elkaar nodig. Ik had geen idee waar je was. Ik zag foto's van jou en Ryan en dacht dat jij het weer met hem deed.'

'Serieus? Dat is niet zo en al was het wel zo, moet je niet zo kinderachtig doen. Jezus Tyler.' Ik voel nu pas woede, verdriet en verraad. 

'Nee dat weet ik. En het spijt me. Echt heel erg. Ik hoop dat je het me kunt vergeven.' Vergeven? Wat denkt hij wel niet?! 'Hi Ash, Shay hier. Wees alsjeblieft niet boos. Het was een enorme vergissing. Het zal nooit meer gebeuren. Echt Sorry Ash. Waarschijnlijk wil je me nooit meer zien.' Ik zucht diep.

'Ik kan jullie niet vergeven. Niet nu al. En nee nu hoef ik niks meer van jullie te horen, te zien of wat dan ook. Later wel weer, maar nu absoluut nog niet. En kan ik Tyler aan de telefoon krijgen?' 

'Dit is Tyler weer.' Hij klinkt onzeker.

'Hi, ik wil even zeggen dat het uit is. Doe met Shay wat je wil, maar bedrieg haar niet. Nu het uit is hoef ik me niet meer om jullie druk te maken en hoeven jullie niet zo geheimzinnig te doen.'

'Nee Ash. Dat wil ik niet. Ik wil met jou. Jij bent mijn wereld.'

'Jij niet meer de mijne, niet na dit.'

'Prima.', klinkt het opeens boos. 'Maar weet wel, dat ik weet hoe jij je kind bent verloren. Verkrachting. Had je me dat niet kunnen vertellen? Ben ik zo lastig om iets toe te vertrouwen.'

'Vertrouwen? Je bent vreemdgegaan met mijn beste vriendin.'

'Waarom heb je het me niet verteld?'

'Misschien omdat ik me doodschaam. Het komt niet bepaald sterk over. Eerder zwak.' Tranen komen op. Ik probeer ze weg te vegen.

'Waarom Ryan wel? Ik voel me ook zwak. Dat ik jou niet heb kunnen beschermen. Ik voel me onwijs slecht.'

'Ryan is de vader. Hij heeft er recht op. En jij voelt je slecht? Jij bent niet degene die meegesleurd is in een steegje en van wie de broek naar benenden is getrokken. Jij bent niet degene die een geslachtsdeel van een vreemde in je kreeg, zonder dat jij het wilde, en je bent niet op je buik geslagen, omdat je tegenstribbelde. Dus stop met zielig doen! Ik ben het slachtoffer! Het is echt uit, Tyler.' Boos hang ik op en val ik neer. Ik sla mijn handen voor mijn gezicht en begin te huilen.