Not just a scene

Part 12

Sam haar moeder kijkt vanuit de keuken achterdochtend naar me. Begrijpelijk. Dit zestien jarige meisje praat met iemand die bijna dertig is en dat terwijl ze net nieuw hier is. 'Als ik vragen mag, waarom ben je hier? Ik bedoel ik vind het niet erg, maar je bent beroemd en zit bij mij.' Ik glimlach. 'Eigenlijk weet ik het zelf ook niet zo goed. Ik denk dat het komt door de woorden die je zei.' 'De 'ik kan het niet geloven dat je hier bent, want je bent beroemd' woorden?', vraagt Sam. Schuddend zeg ik nee. 'Elke fan zegt altijd: 'Ik zal helemaal achter je staan, maakt niet uit wat, blablabla'. En daar ben ik ook blij mee. Het is fijn om te weten dat ik veel mensen heb die me supporten, maar ze gaan niet meer zelf nadenken. Sommige fans zullen me zelfs supporten als ik iemand vermoord.' Sam trekt een wenkbrauw op. Ik wijs naar haar. 'Zie je, jij vindt dat raar en dat hoort ook zo. Jij blijft nog zelf nadenken. Je eigen keuzes maken, zelf een mening hebben. I guess dat ik dat bijzonder aan je vond. Meestal gillen fans helemaal en gaat hun verstand uit. Jij was ook enthousiast, maar je bleef real.' Sam weet zich even geen houding te geven. 'Dank je. Ik denk dat ik nu wel liever hier blijf.', zegt ze uiteindelijk. 'Wilde je weggaan dan?', vraag ik. 'De meeste mensen houden van LA.' 'De meeste mensen hebben vrienden. Op zijn minst één.' Nu weet ik even niet wat ik moet zeggen. 'Je hebt wel een vriend. Mij. Ik geef je mijn privé-nummer. Daarop kan je me appen. Geef het alsjeblieft aan niemand door, dan moet ik mijn nummer veranderen en noem me anders in je telefoon. Zoals Feline, van dat meisje dat we tegenkwamen in de supermarkt. Dan verklein je de kans.' Ik geef mijn nummer door. 'Dank je.', zegt ze zachtjes. 'Ik weet niet hoe ik je moet bedanken.' 'Geen probleem.'

We lopen naar de deur. Ik geef haar een hug. 'Houd je taai, hè!' Ik loop terug naar Tyler zijn auto, als ik word geroepen. 'Ashley!' Het is de moeder van Sam. 'Wat is er?', vraag ik. 'Dank je dat je dit doet. Ze heeft geen vrienden en iemand zoals jij kan haar erg helpen. Ik snap dat het een hele verantwoordelijkheid is, maar doe haar alsjeblieft geen pijn. Ze heeft al genoeg meegemaakt.' Ik wil haar vragen wat, maar weet dat dit niet het goede moment is. 'Ik heet Catrine, trouwens.', zegt ze en ze loopt naar binnen. 

Ik rij terug naar Tyler zijn huis. Met de boodschappen in mijn armen loop in naar binnen. 'Hé daar ben je.', zegt Tyler met een slaperig gezicht. 'Hi, ik heb even wat boodschappen gehaald, je had bijna niks fatsoenlijks meer in huis.' Hij loopt in zijn boxer naar me toe en geeft een kus op mijn mond. 'Dank je.'

We zitten op de bank tv te kijken. We hebben net gegeten en kijken nu één of ander programma. Ik lig lekker bij Tyler. Na een uurtje krijg ik hoofdpijn. 'Ik ga even op bed liggen, heb last van hoofdpijn.', zeg ik. Tyler springt meteen op. 'Ik ga wel met je mee. Kom leun maar op me.' Ik lach. 'Ik kan heus wel zelf naar boven hoor.' 'Weet ik, maar ik wil bij je liggen.' Samen lopen we rustig naar boven. Ik sta midden op de trap, als ik ineens in elkaar stort. Ik val hard. Tyler kijkt geschrokken en raapt me op. Ik leun zwaar op hem. 'Gaat het?', vraagt hij bezorgd. Ik knik. Hij tilt me lichtjes op, zodat ik met mijn voeten niet de grond niet raak. Ik leun zwaar met mijn hoofd op zijn schouder. Tyler legt me in bed. 'Ik ga je uitkleden en geef je mijn trui.' Hij trekt het vest uit en trekt mijn shirt over mijn hoofd. Dan tilt hij mijn billen wat op en schuift de broek over mijn heupen naar beneden. Hij zoekt een sweater. Dan maakt hij mijn bh los en schuift hij hem van mijn schouders. Hij kijkt niet meer verlangend naar me, maar bezorgd. Hij trekt de sweater over mijn hoofd. 

Ik lig in Tyler zijn armen. Mijn hoofd op zijn borst. 'Ik weet niet wat er gebeurde. Ik had hoofdpijn, liep voorzichtig de trap op, werd opeens heel licht in mijn hoofd en verloor mijn evenwicht. Hoe kan dit?', snik ik. Tyler wrijft over mijn arm. 'Ik weet het niet.' Hij kust me in mijn haar. 'Morgen gaan we naar de dokter. Ik bel me af en jij belt je ook af.' Ik schud lichtjes mijn hoofd. 'Nee, ik kan niet naar buiten. Laat hem alsjeblieft hier naar toe komen.', zeg ik zachtjes. 

Pov Tyler

Ik ben bezorgd om Ashley. Ze is altijd kiplekker en nu valt ze opeens neer vanwege een hoofdpijn. Ik pak mijn telefoon en zoek mijn dokter. Dan pak ik Ashley haar telefoon. Ik scroll door haar contacten todat ik ene Sam voorbij zie komen. Sam? Wie is dat? Ik ken helemaal geen Sam. Ik stuur haar een berichtje: Hi. Waar ken ik je ook alweer van? Heb een beetje hoofdpijn, scrollde door mijn lijst en kwam je tegen. Verzonden.

Pov Sam

Ik wil net mijn telefoon wegleggen als ik een berichtje krijg. Het is van Feline. Dan opeens schiet het door mijn hoofd dat Feline Ashley is. Ik ontgrendel mijn telefoon. 'Hi. Waar ken ik je ook alweer van? Heb een beetje hoofdpijn, scrollde door mijn lijst en kwam je tegen.' Ik trek een wenkbrauw op. Ik vind het vreemd, maar misschien gaat dat zo bij beroemde mensen. Ik ben Sam, van de Target. Dat Nederlandse meisje. Je kwam vandaag bij me thuis. Alles oké? Ben een beetje worried.

Pov Tyler

Ik kijk op mijn scherm. Sam van de supermarkt? Ashley is vandaag bij haar langs gegaan. Waarom liegt ze erover waar ze was? Ik wrijf in mijn ogen. Wat een messed up day.

_________________________________________

Waarom zou Ashley liegen? Suggesties mogen achter gelaten worden! En wat vinden jullie er van dat ik af en toe Engelse woorden gebruik?