Mishandeld En Uitgehuwelijkt?! (Herschrijvenden)

Deel 53

Ik sta op en ga met moeite naar buiten. En zie dat Soufian al een ontbijtje heeft gemaakt. Zodra hij me ziet staat hij op om me te helpen. "Ieuw! kan je zelfs geen eitje bakken? Heb je er een hele zak zout op gegooit fzo" zeg ik. Het was echt walgelijk. "Normaal eet ik gewoon boterham met nutella" zegt hij terwijl hij het eitje in de vuilbak gooit. "Doe mij maar een boterham" zeg ik terwijl ik thee drink om die vieze smaak weg te spoelen. "Hier" hij geeft me een boterham.

Ik hoor me telefoon en neem op. Pff weeral het ziekenhuis.

Telefoongesprek:

Z: goedendag, met het ziekenhuis. Euhm zou u even willen komen? We denken dat we zijn doodsoorzaak weten.
L: i-is het een moord?
Z: we kunnen niets zeggen door de telefoon. Zou u even willen komen?
L: euhm ja ik kom eraan.
Z: bedankt
L: ja...

~EINDE TELEFOONGESPREK~

Er rollen weer tranen over mijn wangen. "G-gaat het?" Hoor ik Soufian achter me zeggen. Ik knik rustig, ik veeg me tranen snel af en draai me om. "Wil je me naar het ziekenhuis brengen?" Vraag ik met een zwakke glimlach. Hij knikt.

Even later komen we aan in het ziekenhuis bij de dokters. "Goedendag" zeggen ze. "Goedendag" antwoord ik snel terug. "Dus het blijkt dat hij in een gevecht zat. Er staat op zijn nek een afdruk van een wurging. Hij is ook geslagen geweest tegen zijn hoofd met we denken een plank. Vervolgens is hij gevallen van het dak. Waarschijnlijk is hij geduwt geweest. Het is echt een tragische gebeurtenis. Hoe dan ook. Weet u wie dit zou kunnen gedaan hebben?" Zeggen ze snel. Ik schud me hoofd. Er ontsnappen miljoenen tranen uit me ogen. Zelfs in zijn dood doet hij me zo veel pijn.

Ik ga naar buiten en ga in de auto zitten weeral hoor ik mijn telefoon afgaan. Ayman. Ik neem snel op.

Telefoongesprek:

A: Laila, ik zit in de problemen. Ik heb iets gedaan maar toen was ik dronken. Ik herinner me niet veel maar ik weet wel het belangerijkste
L: h-heb jij Adam....
Stilte
L: PRAAT!
A: i-ik weet het niet. Ik denk het.
L: waarom?
A: ik was dronken Laila! Je moet me helpen. Ik ga weg van dit land en deze keer kom ik nooit meer terug. Je mag me niet verlinken Laila.
L: ma-ma- maar...
A: niks te maren Laila. Nu moet je even aan mij denken en niet aan je zelf.
L: Ayman! Ik ga in de problemen geraken door jou! FUCK!
A: Laila sorry oke, maar ik moet weg geraken en als ze het vragen...jij weet niks. Dit telefoontje is nooit gebeurd.
L: dit is het laatste wat ik ooit voor je doe
A: ik hou van jou zusje
L: ik ook van jou broer

~EINDE TELEFOONGESPREK~

Soufian komt de auto binnen en start de auto. "Weet je zeker dat het gaat?" Ik knik.

2 weken later:

Ik en soufian gaan vandaag verf halen voor zijn huis een beetje mooier te maken. Plots zie ik de politie achter ons rijden die een seintje maakt dat we aan de kant moeten.

Dit is het voorlaatste deel van dit boek. Dit heeft lang genoeg geduurt vind ik. Er komt nog 1 deel en dan gaat het stoppen. Misschien ga ik een nieuw boek schrijven en misschien ook niet. Ik weet het nog niet. Maar ik zal proberen het laatste stuk extra lang te maken.