Deel 21

3.8K 190 2
                                    

Perspectief Adam:

Het eerste wat ik kan doen is naar haar toe lopen en haar knuffelen. Ik heb haar echt gemist.

Perspectief Laila:

Hij neemt me in zijn armen en daardoor kwamen nog meer tranen. Ik kan niet meer stoppen, alles doet pijn. Hij pakt Safae en gaat naar boven.

Even later besluit ik ook om naar boven te gaan. Ik doe de badkamerdeur open en zie dat Adam Safae al in bad heeft gedaan. Ik zie hoeveel plezier ze heeft. Ik ga naar ze toe. Hij pakt me gezicht vast met zijn zijn natte zeep handen. "Adaaam, me gezicht is nat!" Hij lacht. "Laila, ik heb je gemist. Je hebt me zowat vermoord van binnen" zegt hij hees met nog steeds zijn handen op me gezicht. "Ik heb je ook gemist" er rollen verloren tranen over mijn gezicht heen.

En voor ik het weet kust hij me. Ik heb zijn prachtige ogen, zijn leuke lach, zijn geweldig haar kortom alles gemist.  "Oh nee!" hij laat me los. "Wat is er?" "SAFAE LIGT NOG IN BAD!" hij vliegt naar haar badje en droogt haar af.

Hij geeft haar terug aan mij.
Ik loop naar haar kamertje, doe haar pyjamatje aan en steek haar in haar bedje bij ons in de kamer. Ik staar naar haar hoe ze slaapt.

Het is ochtend en ik ben zo moe. Ik heb amper goed geslapen. Ik en Adam gaan vandaag op reis naar Amerika...New York. Ik ga dood van blijdschap. Ik ben me kleren aan het inpakken. "Laila! Safae heeft een volle pamper!" Roept hij van beneden. Hij kan wel de hele tijd met haar spelen maar een pamper verschonen is te veel gevraagd. "VERSCHOON HAAR DAN A HMAR!" roep ik terug. "NEE IK VIND DA VIES!"  Pfff hij is echt een baby. Ik loop naar beneden. Ik pak haar boos van hem over. Ik loop terug naar boven.

Ik ben eindelijk klaar met verschonen. Ik pak haar op, draai me om en zie hem bij de deur opening staan. "Is Lailatje boos" hij trekt er een schattige blik bij. Ik loop gewoon langs hem heen.

Safae is al in slaap gevallen, ik leg haar in haar bed en ga weg. "Sorryyyyyy" zegt hij weeral super lief. "Ik had verwacht dat als we een kind gingen krijgen dat je ook mee zou helpen! Maar neeeee...Laila had het FOUT." "oke sorry, vanaf nu zal ik helpen." "het spijt me echt habiba. Ik zal vanaf nu helpen. Ik hou van je" zegt hij lief. "Ik ook van jou" antwoord ik snel. Hij knikte en geeft me een kus op me wang. Hij kijkt op zijn horloge en flipt...het enige wat ik kan doen is lachen. "Laila stop met lachen! Over een uur moeten we op het vliegveld zijn! Ik ren naar me koffer, gooi er snel nog wat in, steek Safae in haar buggy en samen rennen we naar de auto.

Mishandeld En Uitgehuwelijkt?! (Herschrijvenden)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu