Μαρτυρία

837 109 19
                                    

Το πρωί ξύπνησα με μια άσχημη διάθεση. Ένιωθα πως κάτι περίεργο θα συνέβαινε αλλά δεν μπορούσα να εξακριβωσω τι ακριβώς.

Αφού μίλησα με την Νικόλ για το θέμα του Τζον, αποφάσισα πως ήρθε η στιγμή να του κάνω μια επίσκεψη. Δεν ήθελα να του πω πως ήμουν εγώ το άτομο που τον πήρε τηλέφωνο χτες το βράδυ. Για κάποιο λόγο δεν τον εμπιστευομουν.

Έκανα ένα γρήγορο μπάνιο, φόρεσα τα ρούχα μου, και χωρίς να χαιρετήσω κάποιον απο το σπίτι, άρχισα να κατευθύνομαι προς τα γραφεία του FBI. Συγκεκριμένα προς το γραφείο του Τζον.

Όταν έφτασα στο κτήριο, ο ήχος του κινητού μου με διέκοψε. Όλοι οι πράκτορες είχαμε συνδέσει τα κινήματα μας με τα αρχεία του FBI, και έτσι, οπότε υπήρχε μια εξέλιξη σε οποιαδήποτε υπόθεση, στελνοταν ένα μήνυμα στο κινητό μας.

Άνοιξα το μυνημα που είχε εμφανιστεί και κοίταξα τι έγραφε. Είχε μια φωτογραφία του Ίαν και από κάτω έγραφε με μεγάλα γράμματα ΕΝΟΧΟΣ. Τα χέρια μου άρχισαν να τρέμουν. Ένοχος; Ποιος το ανακάλυψε αυτό;

Άλλαξα την πορεία μου προς το γραφείο του Τζον και κατευθύνθηκα στα κεντρικά γραφεία. Έδειξα το σήμα μου και οδηγήθηκα στο διευθυντή του τμήματος.

《Πώς μπορώ να σας βοηθήσω;》ρωτησε ένας μεσήλικας άντρας.

《Ο πράκτορας Τόμσον κρίθηκε ένοχος για μια δολοφονία. Πώς βγάλατε αυτό το συμπέρασμα;》είπα με έναν επιθετικό τόνο.

《Υπήρξε ένας μάρτυρας. Έδωσε κατάθεση πριν από λίγο, εξηγώντας με λίγα λόγια, ότι ο πράκτορας είναι ένοχος》.

《Δεν γίνεται αυτό. Θέλω να τον δω!》ειπα νευρικά.

《Μην ξεχνάτε τη θέση σας. Δεν ξέρω πως ακριβώς συμπεριφέρονται οι πράκτορες στα δικά σας μέρη, αλλά εδώ, είναι όλοι υπακοοι》.

《Με συγχωρείτε για την συμπεριφορά μου. Μπορώ τουλάχιστον να δω τον πράκτορα Τόμσον;》

Κούνησε αρνητικά το κεφαλι του.《Λυπάμαι. Αυτή τη στιγμή μεταφέρεται στις φυλακές》.

Με ένα νεύμα του, έφυγα από το γραφείο. Δεν μπορούσαν να το κάνουν αυτό. Ο Ίαν ήταν αθώος. Αλλά αν είχε βρεθεί μάρτυρας που έλεγε το αντίθετο, πως μπορούσα να τους μεταπισω;

Ξεφυσιξα ενοχλημένη προχωρώντας προς την έξοδο του κτηρίου. Η επίσκεψη μου στον Τζον είχε προγραμματιστεί για άλλη μέρα. Έκρυψα το σήμα μου στην τσάντα και άρχισα να κατευθύνομαι στο αυτοκίνητο μου. Αλλά κάτι μου τράβηξε την προσοχή.

Οι Μυστικοί ΠράκτορεςΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα