Η επόμενη μέρα κύλησε γρήγορα με εμένα να προσπαθώ να θυμηθώ λεπτομέρειες από τη συζήτηση που είχα με τους πρώην συναδέλφους του Ίαν. Κατέγραψα όσα θυμόμουν αλλά δεν αρκούσαν. Ο Ίαν ήταν πάνω από το κεφάλι μου όλη την ώρα κάτι που δεν με βοηθούσε καθόλου. Τα παιδιά μας παρατηρούσαν χωρίς να λένε τίποτα αλλά έβλεπα την απορία ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους.
Τελικά, το βράδυ ήρθε πιο γρήγορα απ' ό,τι περίμενα και σιγά σιγά έπρεπε να αρχίσω να ετοιμάζομαι για το δείπνο. Ο Ίαν μου έλεγε διαρκώς πως μπορούσαμε να ακολουθήσουμε το δικό του σχέδιο δηλαδή να ανακρίνουμε τον Χάρυ. Αλλά, για μια ακόμη φορά, αρνήθηκα.
Τώρα, αφού είχα κάνει μπάνιο, βρισκόμουν μπροστά από τη ντουλάπα μου, προσπαθώντας να διαλέξω τα ρούχα που θα φορούσα. Κατέληξα σε ένα μπεζ φόρεμα που έφτανε λίγο πιο πάνω απο το γόνατο. Ήταν αμάνικο και κολλητό μέχρι τη μέση αλλά μετά άνοιγε. Δεν ήταν και το καλύτερο φόρεμα που είχα αλλά αρκούσε για ένα ''φιλικό'' δείπνο. Αφού βάφτηκα -όχι πολύ έντονα- και έφτιαξα τα μαλλιά μου, φόρεσα προσεκτικά το φόρεμα και κατέβηκα στο σαλόνι όπου βρισκόταν ο Ίαν με τον Καμ. Οι υπόλοιποι είχαν βγει -ξανά- και ο Καμ ήλπιζα να φύγει για να ολοκληρώσουμε το σχέδιο μας.
Τους πλησίασα και κάθισα μαζί τους στο καναπέ. Η ώρα ήταν 8 οπότε είχαμε ακόμη χρόνο.
《Τελικά θα έρθεις μαζί μας;》,με ρώτησε ο Καμ.
Κουνησα αρνητικά το κεφάλι.《Κάποια άλλη φορά. Θα βγω με έναν φίλο σήμερα》.
《Και εσύ;》ρωτησε μετα απευθυνόμενος στον Ίαν.
《Θα μείνω εδώ. Είμαι λίγο κουρασμένος》,απάντησε με τη σειρά του εκείνος.
Αν και ο Καμ φάνηκε δύσπιστος, έγνεψε καταφατικά. Σηκώθηκε και κίνησε προς την πόρτα.
《Καλά να περάσετε》,είπε και έφυγε.
Μείναμε μόνοι μας για λίγο με την ησυχία να είναι έντονη στο χώρο γύρο μας. Τελικά αποφάσισε να την σπάσει ο Ίαν.
《Μπορείς ακόμα να το ακυρώσεις》,είπε.
Ξεφυσιξα. Τι είχε πάθει και μου το έλεγε συνεχεια αυτό;《Ίαν. Αν μου το ξαναπεις άλλη μια φορά, θα ολοκληρώσω μόνη μου την υπόθεση χωρίς να σου αναφέρω τίποτα》.
《Κοίτα απλά δεν τον εμπιστεύομαι. Από την αρχή μου φάνηκε περίεργος. Άσε που μου θυμίζει και κάτι το πρόσωπο του》.
Γύρισα και τον κοίταξα.《Αυτό το λες για να με αποτρεψεις απο το να βγω μαζί του ή όντως σου θυμίζει κάτι;》
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Οι Μυστικοί Πράκτορες
Adventure[ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ] Με σήκωσε στην αγκαλιά του και κοκάλωσα απο την επαφή των σωμάτων μας. Ξαφνικά, χωρίς να το περιμένω, με πέταξε μέσα στη θάλασσα. Όταν βγήκα στην επιφάνεια, τον κοίταξα. Έδειχνε πιο ξέγνοιαστος. Δεν συμπεριφερόταν όπως όταν βρισκόμαστ...
