Οι Μυστικοί Πράκτορες

Μαγνητόφωνο

Το επόμενο πρωί κατέβηκα στο σαλόνι με σκοπό να μιλήσω στον Χάρυ. Έμεινα έκπληκτη όταν παρατηρηρσα πως ο καναπές ήταν άδειος και τα πράγματα του εξαφανισμένα όπως και ο ίδιος.

Άρα αφού έφυγε, αυτό που θα έψαχνε δεν θα ήταν τόσο σημαντικό. Ανακουφισμενη αφίσα την ανάσα μου να βγει ελεύθερη.

《Έφυγε ο μορφωνιος;》

Πετάχτηκα έντρομη από τη θέση στην οποία βρισκόμουν και γύρισα προς τη μεριά του Ίαν.

《Όπως βλέπεις》,είπα περίεργα.

《Είσαι εντάξει;》.Ανησυχία ήταν αυτό στη φωνή του;

《Ναι, όλα είναι περίφημα!》ειπα και άρχισα να προχωράω προς την κουζίνα για να φτιάξω το πρωινό μου.

Συνήθως το πρωινό μου αποτελούνταν από τηγανίτες με μπόλικο μέλι από πάνω τους αλλά σήμερα δεν είχα διάθεση να φτιάξω. Έτσι έβαλα σε ένα μπολ γάλα και δημητριακά και κάθισα στο σκαμπό για να φάω.

Ο Ίαν όλη την ώρα με κοιτούσε περίεργα.

Μετά από λίγο κατέβηκαν και οι υπόλοιποι από τα δωμάτια τους.

《Καλημέρα》,είπε τραγουδιστά η Χάνα.

《Καλημέρα》είπαμε μαζί εγώ και ο Ίαν.

《Πολυ διάθεση έχεις σήμερα Χάνα》,παρατήρησε ο Ίαν.

《Α, όταν έχει η Κέιτ και κάνει χάλια την κουζίνα μαζί με τον Καμ δεν λες κάτι αλλά όταν εγώ είμαι έτσι μουτρωνεις. Μη φοβάσαι η κουζίνα θα μείνει σωα και αβλαβής》,είπε εκείνη φωναχτά αλλά ήξερα πως αστειευοταν γιατί μετά από λίγο μου έκλεισε το μάτι.

《Μπορείς να μη φωνάζεις πρωί πρωί. Το κεφάλι μου πάει να σπάσει》,παραπονέθηκε η Νικόλ.

《Αφού δε το σηκώνεις το ποτό, τι πίνεις;》την ρωτησε κοροϊδευτικά ο Ρον και ανοιξε το ψυγείο βγάζοντας έξω ενα μπουκάλι με χυμό.

Ο Καμ ήρθε δίπλα μου και ψιθύρισε:《Ήπιε ένα ολόκληρο μπουκάλι κρασί μόνη της χτες το βράδυ. Έπρεπε να έβλεπες τι έκανε》.

Χωρίς να το καταλάβω είχα αρχίσει να γελάω. Κάτι που δεν έπρεπε να είχα κάνει.

Η Νικόλ ήρθε αστραπιαία δίπλα μου και έπιασε τον καρπό μου τόσο δυνατά που μορφασα.

《Τι σου είπε;》είπε φτύνοντας τις λέξεις μπροστά στο πρόσωπο μου.

《Νικόλ, με πονάς》,είπα εγώ και προσπάθησα να απεγκλοβισω το χέρι μου.