Ο Ίαν συνέχισε να με κοιτάζει εκνευρισμένος.《Περιμένω μια απάντηση》.
Τώρα του λες την αλήθεια ή όχι; Θα το ρισκάρω. Πήγα κοντά στο κρεβάτι μου και έβγαλα τον φάκελο που είχα κρύψει κάτω από το σεντόνι. Προχώρησα διστακτικά κοντά του και του τον έδωσα. Με κοίταξε με απορία καθώς τον έπαιρνε στα χέρια του.《Άνοιξε τον》,ειπα με την φωνή μου να τρέμει.
Όταν τον άνοιξε και άρχισε να τον διαβάζει παρατηρούσα τις εκφράσεις του προσώπου του. Θυμός, λύπη, αηδία! Όλες περνούσαν διαδοχικά.
《Ποιος στον έδωσε αυτόν;》με ρώτησε μέσα από τα δόντια του.
《Ο διευθυντής μου》,ειπα ψιθυριστά.
Χωρίς να το περιμένω, πέταξε τον φάκελο κάτω και ήρθε κοντά μου αρπάζοντας με από τα μπράτσα μου, τόσο σφιχτά που ένιωσα το αίμα μου να σταματάει, και με κόλλησε πάνω του.
《Πράκτορα Πάρκερ》,είπε ειρωνικά.《Σταλθηκες εδώ μόνο και μόνο για να με ερευνησεις》.Το σφίξιμο του έγινε πιο δυνατό κάνοντας τα μπράτσα μου να πονάνε.
《Δεν είναι έτσι. Δεν ήξερα τι περιείχε ο φάκελος μέχρι χτες》,ειπα και μια έκφραση πόνου χαράχτηκε στο πρόσωπο μου κάτι που παρατήρησε και εκείνος. Χαλάρωσε λίγο το κράτημα του.
《Και γιατί αυτό;》με ρώτησε έξαλλος.
《Γιατί δεν είχα χρόνο να τον διαβάσω πιο πριν;》,ειπα αβέβαιη. Ο πραγματικός λόγος ήταν το ότι ήμουν στεναχωρημενη γι'αυτό δεν είχα προλάβει να τον διαβάσω.
《Δεν είσαι σίγουρη;》
《Όχι, είμαι! Δεν είχα χρόνο να τον διαβάσω》,απάντησα με θάρρος.
Ένα ειρωνικό χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη του.《Να υποθέσω ότι έχεις αρχίσει ήδη τις έρευνες》.
Ξαφνικά, έχοντας με ακόμη κολλημένη πάνω του η πόρτα του δωματίου άνοιξε.
《Κέιτ μπορείς να...》,είπε η Χάνα αλλά μόλις μας είδε έτσι σταμάτησε.《Ω, συγγνώμη. Μήπως διακόπτω κάτι;》.Ένα πονηρό χαμόγελο ζωγραφίστηκε στο πρόσωπο της.
《Όχι, τίποτα》,ειπα και με όση δύναμη διέθετα ελευθερωθηκα από το κράτημα του.《Τι με ήθελες, Χάνα;》
《Ε, ήθελα να μιλήσουμε για την υπόθεση αλλά μιας και έχεις παρέα...》.Άφησε την πρόταση της μετέωρη.
《Όχι, εγώ έφευγα》,είπε ο Ίαν που τόση ώρα ήταν αμέτοχος στη συζήτηση. Πριν φύγει, πλησίασε κοντά στο αυτί μου και μου ψιθύρισε :《Εμείς δεν τελειώσαμε》.Ανατρίχιασα.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Οι Μυστικοί Πράκτορες
Adventure[ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ] Με σήκωσε στην αγκαλιά του και κοκάλωσα απο την επαφή των σωμάτων μας. Ξαφνικά, χωρίς να το περιμένω, με πέταξε μέσα στη θάλασσα. Όταν βγήκα στην επιφάνεια, τον κοίταξα. Έδειχνε πιο ξέγνοιαστος. Δεν συμπεριφερόταν όπως όταν βρισκόμαστ...
