Bu kez gözlerinin içine bakıp "Barbar," dediğimde dudakları aralandı. Sabahkinin aksine bu kez elini belime koydu. Aradaki bez parçalarına rağmen tenimde hissedebiliyordum, Barbar'ımın yakıcı tenini. Yavaş yavaş dudaklarıma doğru eğilirken ikimizin de gözlerinin odakları değişti. Birbirimizin dudaklarına bakmaya başladık. Onun dolgun kırmızı dudaklarına bakarken tek istediğim onu öpmekti. Dudaklarımızın büyük bir tutkuyla kavuşmasına çok az kalmıştı, artık saliseleri sayıyorken Barlas seri bir hareketle dudaklarımı es geçip kulaklarıma yaklaştı. "Zeynep camdan bize bakıyor." Deyip çekildi. Elini de belimden çektiğinde kendimi boşluğa düşmüş gibi hissettim. Üşümüştüm de... Kendimi aptal gibi hissetmiştim. Bu duruma bir an önce son vermek için "Bence de sen sür." Deyip diğer tarafa ilerledim ve arabaya bindim hemen. Barlas da bindiğinde birlikte şehirdeki tüm kapalı eğlence merkezlerini gezdik. Gün boyunca o kadar çok eğlenmiştik ki günün sonunda Zeynep'i teslim etmek için yetimhanenin önüne geldiğimizde ne kadar üzgün olduğumuz yüzlerimizden anlaşılıyordu. Hani derler ya hayatımız boyunca güldüğümüz her anın bir bedeli vardır diye, şuan Zeynep'le vedalaşmamız da gün boyunca eğlenmemizin bedeliydi.
Dizlerimin üzerine çökerek onun göz hizasına eriştiğimde sanki son defaymış gibi sıkı sıkı sarıldım ona. Neden bu kadar abartmıştım bilmiyorum ama kısa sürede çok alışmıştım ona. Onu burada bırakıp gitmek istemiyordum. Keşke onu da kendimle birlikte götürebilseydim.
Omuzumda sıcak ve büyük bir el hissettiğimde Barlas'ın artık ona veda etmem gerektiğini söylemek istediğini anladım ve geri çekilip Zeynep'in mutlulukla parıldayan yusyuvarlak gözlerine baktım. "Kendine dikkat et tamam mı canım. Barlas ve ben hep seni görmeye geleceğiz."
Kafasını olumlu anlamda sallayıp yanaklarımı öptü sonra Barlas'a kollarını açtı. Barlas onu kucağına alıp yanaklarını öptü. Ardından kulağına bir şeyler söyleyip onu indirdi. Görevli bayan onu elinden tutup götürürken bize el sallamaya başladı. O içeri girene kadar ona el sallamaya devam ettik. Artık gözden kaybolduğunda Barlas'la birlikte eve döndük.
Bu bölüm sonuydu. Az sonra asıl bölümde gelecek. Barbarı düzenlemeye aldığım için bölümleri yazmakta biraz zorlanıyorum. Vakit buluyorum fakat düşüncelerim geçmiş ve gelecek arasında kayboluyor. Düzenleme sona erdiğinde hepsini bir anda yükleyeceğim.:)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Barbar
Teen Fiction"Kitap okuyorum sessiz olur musun?" "Benim yüzümde mi yazıyor cümleler?" "Hayır, kitap baştan aşağı sensin. Tozlanır diye diğerlerinin yanına koyamadığım, benim kadar özenli bakamazlar diye başkasına vermekten korktuğum, biter diye okuyamadığım, s...
