Mysteries van Elements Academy 2: Hunters Comeback #netties2017 (ON HOLD)

18. Een terugblik in het verleden

Trillend zit ik buiten met een warme deken om me heen. Alyssa kwam ook naar buiten en gaf haar wapen en vest af aan de agenten. Ik was haar zo dankbaar voor wat ze had gedaan. Als het aan Lex had gelegen dan had hij mijn huid gebruikt voor een lampenkap. Alyssa kwam op me af, kalm als altijd. 'Hoe gaat het met je? Die psychopaat is nu dood dus je kan kalmeren.' zegt ze rustig, doelend op mijn nog steeds trillende handen. 'H-het gaat. Ik kan waarschijnlijk de komende paar dagen alleen niet slapen.' lach ik nerveus. 'Je mag bij mij slapen.' biedt Alyssa aan en gaat naast me zitten. 'We hebben nog steeds genoeg ruimte thuis en dan kan ik je een beetje in de gaten houden.' Ik kijk opzij. Alyssa keek bijna gehypnotiseerd voor zich uit. 'Waarom wil je dat zo graag? Je bent me niks verschuldigd.' fluister ik. Alyssa zucht en kijkt me verdrietig aan. 'Ik ben je heel veel verschuldigd, Angelica.' fluistert ze terug en staat op. 'Maar dat is niet van toepassing nu. Je gaat eerst naar het ziekenhuis voor een controle en dan bel je me maar.' besluit ze. Ik volg haar met mijn ogen als ze wordt onthaald door agenten. Ik wist niet dat ze agent was geworden. Of ben ik dan helemaal kippig? De ambulance medewerkers leidden me naar de ambulance en lieten me zitten. Ik bleef naar Alyssa kijken. Ze plukte inmiddels eindeloos aan een elastiekje rond haar pols en keek wazig uit haar ogen. De deuren gaan voor mijn neus dicht als ze ineens flauwvalt. 'Wacht! Ze viel flauw, we moeten haar helpen.' roep ik. 'Geen zorgen, miss Miyu. Alles komt in orde. Er is een tweede ambulance voor in het geval dat miss Queen de man alleen had verwond.' verteld de man naast me rustig. 'Wij gaan nu ook naar het ziekenhuis.' Ik knik en laat alle korte onderzoeken over me heen komen. Ik moest weten wat er met haar aan de hand was.

Uren later

Het was half twaalf 's avonds. Ik was eindelijk ontslagen uit het ziekenhuis en mocht weer naar huis. Ik had Alyssa niet meer gezien. Kon ik haar nog wel bellen? Ik had nergens anders om heen te gaan. Ik mocht mijn appartement niet in en mijn ouders woonde in New Jersey... 'Daar deed je lang over.' zegt iemand. Ik kijk geschrokken om me heen als ik Alyssa met haar Mini onderaan het plateau zie staan. 'Kom op, ik heb al wat spullen van je opgepikt.' zegt ze en maakt de deur voor me open. Vluchtig door het duister ga ik de auto in. Alyssa gaat achter het stuur zitten als ik zie dat haar onderarmen helemaal in verband gewikkeld zijn. Ze start de auto en rijdt weg. 'Heeft hij je verwond? Was het jouw bloed op zijn armen?' vraag ik hebberig. 'Nee.' zegt ze kortaf. 'Wat is het dan?' 'Angelica.' 'Ja?' 'Kan jij je mond houden?' Ik kijk haar even verbaasd aan als ik haar handen zie. Ze waren rond het stuur geklemd en haar knokkels waren wit. 'Natuurlijk.' fluister ik. De rest van de rit blijven we stil. Wat moest ik anders zeggen?

Na een kwartiertje rijden komen we bij haar huis aan. Het grote verlichtte landhuis was duidelijk het middelpunt van de luxe wijk. Met nog steeds trillende benen stap ik uit de auto. Alyssa stapt ook uit, loopt om de auto heen en helpt me met lopen. Zelf kon ze nog niet eens goed lopen, laat staan dat ze mij goed hielp! We gaan samen naar binnen waar de stilte me heel erg over valt. Alles was muisstil. Geen voetstappen, geen muziek, geen gelach. Alles was stil. 'Kom op.' zegt Alyssa zacht. Ik volg haar naar boven, over de brede marmeren trap. We gaan eerst naar haar kamer. De kamer, geverfd in het wit met één rode muur, was ruim en erg hoog. Een zwarte vleugel stond in de rechterhoek van de kamer, samen met een rode gitaar aan de muur en twee violen op een dressoir. De muur achter de piano was volgepakt met boeken. De grootste muur was de muur aan de wegkant van het huis. De rode geschilderde muur had twee grote ramen waarvan de rechter een grote zitplek had. In het midden stond haar Hemelbed met daarnaast mijn tijdelijke bed. Helemaal aan de linkerkant van de grootste muur stond een hangstoel met twee witte kussens erin. Haar bureau met een hoge stoel stond aan de andere kant van de kamer. Rechts van haar bureau was nog een schuifdeur. Ik wist nu al dat dat een inloopkast was. 'Je hebt een mooie kamer.' 'Dank je.' zegt Alyssa snel. Ik zet snel mijn tas op de grond naast mijn bed als Alyssa haar pyjama aan begint te trekken. Ik volg haar voorbeeld en vis mijn pyjama uit mijn sporttas. Alyssa had een blauw topje en een korte witte broek met blauwe bloemen aan. Ze had haar lange haar los getrokken en op haar rug rusten. Ik trok ook snel mijn pyjama, een lang blauw shirt met de tekst "Wake me up when I'm rich" en een kort wit broekje. Ik wil op bed gaan liggen als Alyssa ineens naar haar piano loopt. Ze schuift het krukje onder het muziekinstrument en begint een beetje aan haar boeken kast te prutten. Ik loop naar haar toe als ik zie dat de kasten gevuld zijn met oude schoolboeken. 'Ik kon ze niet weggooien.' fluistert Alyssa verklarend. Ik knik. 'Ik heb ze ook nog.' Plotseling klinkt er een klik en trekt Alyssa de hele kast als een deur naar zich toe. 'Kom mee.' Ik volg haar verbijsterd als we een grotere ruimte in gaan. Ze klikt het licht aan en loopt door. Mijn mond zakt open als het licht een grote bibliotheek toont vol met boeken, dozen, papieren en documenten. Alyssa begint wat te rommelen onder een van de bureau's. 'Dit is verborgen voor de rest van de wereld.' verteld Alyssa. 'Omdat hier de niet beschadigde boeken van Elements Academy liggen.' Ik kijk haar aan. 'Je hebt de hele bibliotheek leeg gehaald?' vraag ik. 'Ik wou iets hebben om op terug te vallen. Het jaar na de oorlog was erg zwaar.' Ik ga naast haar staan en leg mijn hand op haar trillende schouder. 'Het was voor iedereen erg zwaar. Aurora moest naar een kostschool in Engeland, Esmeralda kon niet meer naar school en Nadia paste helemaal niet meer tussen de leerlingen van haar nieuwe school. Iedereen heeft een rottijd gehad.' vertel ik. Alyssa schudt mijn hand agressief weg. 'Wat zielig toch weer. Je hebt geen idee!' snauwt ze en staat op. Zoals Nadia verteld had zie ik haar verminkte rug. Ruwe littekens stonden kriskras over haar rug. Het zag er afschuwelijk uit. Alyssa smijt een doos op het bureau. Ik loop met medelijden naar haar toe. Het bureau was oud en versleten en bezweek bijna onder het gewicht van de doos. Alyssa zat inmiddels op de grond weer trekkend aan het elastiek aan haar pols. Ik pak de doos, zet hem op de grond en ga tegenover haar zitten. 'Ik wil het weten. Alsjeblieft?' Met tranen in haar ogen kijkt ze me aan. 'Het is eng.' fluistert ze. Alyssa was dan wel eenentwintig maar ze klonk als een klein kind. Ik pak haar hand. 'Dat weet ik. Maar ik ben bij je om je te helpen. Echt waar.' Ze knikt. 'Oké.'

Alyssa pakt iets uit de doos. Een klein doorzichtig doosje met kogels. Ik neem hem aan. 'Wat is het?' vraag ik. 'De kogels die in mijn lijf zaten.' fluistert ze. Ik schrik me dood en laat het doosje vallen. De vijf kogels rollen over de vloer. 'I-in je lichaam?' stamel ik en pak de kogels met trillende handen op. 'Niet allemaal tegelijk. Ik kreeg er een per week als ik niet luisterde. Eentje was per ongeluk.' Ik doe de kogels terug in het doosje en leg hem terug in de grote doos. 'Waar begon het? En wanneer?' Alyssa pakt een map met papieren en geeft ze aan mij. 'Drie maanden na de oorlog van Elements Academy. Mijn ouders hadden ruzie en er was iemand in huis.' vertelt ze emotieloos. 'Ik was boven. Ik hoorde gegil van Nia. Toen drie keer een schot.' Ik pak haar handen als ze beginnen te trillen. 'Rustig aan. Als je het niet wil vertellen dan stop je nu.' Ze schudt haar hoofd. 'Nee. Het moet eruit. Ik moet het je vertellen.' Ik laat haar handen los en begin door de map te bladeren. Oude krantenartikelen, een medisch documenten en een enorme lijst van medicijnen. 'Er kwam iemand naar boven en ik probeerde me te verdedigen. Maar hij nam me mee. Papa lag op de grond met drie kogels in zijn lichaam. Twee in zijn been en één in zijn schouder.' vertelt ze. 'Nia was neergestoken in haar buik. Papa wou nog op staan maar toen schoot de man nog eens. In zijn borst. Voor mij werd alles zwart.' Ik vind het bijpassende krantenartikel. "QUEEN FAMILIE OVERVALLEN IN EIGEN HUIS. DOCHTER (17) WORD VERMIST." stond er groot. 'Ik werd weer wakker in een kist. Ik was afgevoerd naar Guatemala en werd samen met twintig andere meiden bij een sekte opgesloten.' Alyssa gaf me het artikel. "BLACK SCORPIONS SLAAN TOE. TWEEËNTWINTIG MEISJES VAST BIJ LEVENSGEVAARLIJKE SEKTE." Ik kijk haar geschokt aan terwijl Alyssa haar knieën optrok en haar armen erom heen sloeg. 'Die maand was een hel. Ik werd vernederd, geslagen en gemarteld. Toen ik bijkwam in het ziekenhuis, wist ik niets meer. Ik herkende mijn familie niet en kon ook niet meer lopen. Ik kon niks meer.' vertelt ze huilend. Ik schuif naast haar en omhels haar. 'Ik wist niks meer, Angel. Ik was zelfs bang voor Azar en Chika. Alles was als een nachtmerrie.' Ik druk haar steviger tegen me aan en bedank haar. Ik bedank haar voor haar openheid. Alyssa zei niks meer. Ze huilde alleen maar. Ze bang voor het verleden en de toekomst. Maar nu was ik bij haar. Nu ging ik alles goed maken