Mysteries van Elements Academy 2: Hunters Comeback #netties2017 (ON HOLD)

18. Een terugblik in het verleden

Angelica

Geïrriteerd been ik heen en weer door Aurora's kantoor. Mijn vriendinnen min Alyssa waren er ook en keken met Aurora mee. 'Ik kan niks vinden, Angel. Sorry.' geeft Aurora toe. 'Zoek dan beter.' snauw ik haar toe. Aurora rolt met haar ogen en slaat haar laptop dicht. 'Angelica, ik ben geen personeelslid die je toe kan snauwen. En je bent in mijn kantoor dus je doet rustig aan.' snauwt Aurora. Ik ga nijdig zitten. 'Ik snap gewoon niet dat we Blonk niet kunnen vinden. Vijf jaar geleden waren ze zo overduidelijk aanwezig.' mompel ik bedenkelijk. 'Dat weten we. Maar daarom hoef je ons niet af te snauwen.' meent Nadia en gaat naast me zitten. 'We zijn allemaal geprikkeld door dit. Maar tot nu toe zijn er twintig kinderen vermist en alleen Suzanne is nog maar terug. En dat is dankzij Alyssa.' Ik snuif kwaad en loop naar het raam. 'Alyssa... Ze laat zich vijf jaar niet horen en nog doet ze alles perfect voor jullie.' brom ik. 'We zijn allemaal kwaad op haar, Angel.' fluister Esmeralda. 'Maar ze heeft haar stijl nog steeds. Ze kan het gewoon. Zij heeft ons dat hele jaar geleid. Je moet haar bellen.' 'Dat is bullshit!' schreeuw ik en sla met mijn vuist op de tafel. 'Ik ben niet afhankelijk van haar!' Nadia komt kwaad op me af. 'Je bent nog zieliger dat in de eerste paar weken van school.' sist ze. Ik laat mijn kwade houding varen en kijk haar sip aan. 'Waarom zeg je dat?' 'Je gedraagt je als een klein kind! Je doet net alsof je een lolly wil terwijl dat niet mag. Gedraag je eens volwassen!' De meiden staan op en zeggen allemaal hetzelfde. 'Jullie zijn pas zielig. Alyssa heeft ons verraden en nog blijven jullie haar verdedigen!' roep ik wanhopig. 'We zijn veranderd, Angelica. Alyssa ook. Misschien moet jij dat ook eens doen.' zucht Juanita. Na nog een half uur van praten gaan we samen het gebouw uit. Zwijgend staan we op de stoep voor Jones Technical Industries, ookwel JTI. 'En nu?' vraag ik. 'We hebben hulp nodig. We moeten terug naar Alyssa.' besluit Nadia. Ik knik. Ik kon beter er mee instemmen. Ik was geen leider meer. Ik was gewoon een medewerker.

Kermend maak ik de deur van mijn appartement open. 'Lex! Kan ik beroep doen op je kookkunsten? Ik ben kapot!' roep ik door de gang en leg mijn sleutels op de hoedenplank. Ik hang mijn jas op, gooi mijn handtas onder de kapstok en trap dan mijn pumps uit. Moe wrijf ik over mijn nek en loop naar de woonkamer. Mijn luxe appartement in het centrum had vier kamer. Een reusachtige woonkamer, een luxe keuken, een badkamer en een grote slaapkamer. Ik woonde samen met mijn beste vriend Lex, die het moeilijk had na de verbreking van de verloving met zijn vriendin. We hadden geen relatie of iets dergelijks maar we deelden wel een appartement. Maar er kwam geen antwoord op mijn vraag. Het was akelig stil en donker in mijn appartement. 'Lex? Ben je er überhaupt wel?' vraag ik nog eens. Geen antwoord. Ik haal mijn schouders op en plof op de leren bank neer. Mijn grijze kat, Muffin, sprong op de bank en kwam bij me liggen. 'Hé, jochie. Ben jij de enige hier?' vraag ik. Muffin miauwt en wrijft met zijn kop langs mijn hand. 'Is niet erg. Maar dan wordt het pizza vanavond.' zucht ik en sta op. Ik pak de huistelefoon en zoek het nummer van de pizzeria op. Een hand komt ineens op mijn schouder terecht. Ik gil van schrik en draai me geschrokken om. Lex keek me met een grijns aan. 'Jezus Lex.' snauw ik en sla hem tegen zijn borst. 'Doe dat niet nog eens. Ik schrik me de tering.' Hij zegt echter nog steeds niks en gaat met zijn hand over mijn wang. Boos sla ik hem weg. 'Lex, we hadden een deal. Geen rare dingen.' zeg ik streng. Lex staarde me onophoudelijk aan. 'Waarom doe je onderzoek naar Blonk?' vraag hij. Ik kijk hem vreemd aan. 'Hoe... Hoe weet je dat?' vraag ik. 'Ik weet veel. Maar dat is geen antwoord. Waarom doe je onderzoek naar Blonk?' Mijn hand zoekt naar de telefoon als hij mijn beide handen pakt en een maniakale glimlach toont. 'Ik kan niet wachten tot je bij Blonk zit. Dan trek ik je huid eraf alsof ik een aardappel schil.' grijnst hij. Hij trekt hard aan mijn armen en sleept me mee naar buiten. Nu zie ik pas dat zijn handen onder het bloed zitten en dat hij een wapen draagt. 'Je bent ziek! Laat me met rust!' gil ik. We gaan de trap af als er buiten een grote politie macht staat. 'Bloody Face! Laat de vrouw met rust en kom naar buiten met je handen omhoog!' wordt er geroepen. 'Bloody Face? Van American Horror Story?!' vraag ik geschokt. Bloody Face was de meest beruchte seriemoordenaar in het tweede seizoen van American Horror Story. Hij vilde zijn slachtoffers levend en dumpte ze dan ergens. Dit was gewoon een na-aper. 'Niet van die slappe serie. Wou je soms zeggen dat Pepper, Kit Walker, Cordelia Foxx en Violet Harmon allemaal echt zijn?' vraagt Lex lachend. 'Nee, ik ben de echte Bloody Face.' Hij pakt een groot vleesmes uit zijn broekzak en zet die op mijn arm. Ik begin te huilen als hij wat raars prevelt. Plotseling klinkt er een schot en duik ik gillend en huilend in elkaar. Lex valt dood op de grond. Uit zijn hoofdwond sijpelt donker rood bloed en maakt een grote plas op de grond. Alles wat daarna gebeurde was een waas. De politie stormde naar binnen en nam mij mee naar buiten. Maar één ding kon ik heel helder zien. Alyssa die van de trap liep met een wapen in haar hand. Ze had een kogelvrij vest aan, een wit shirt met lange mouwen en haar zwarte haar hoog vast gemaakt. Ze keek neerbuigend naar Lex, die werd bedekt met een laken voor de technische recherche.