The Katipunero and I | PUBLISHED UNDER KPUB PH

Chapter 6-Unang Pananghalian

Hindi mapakali si Hannah mula nang iwan niya ang kanyang silid para pumasok at kumuha ng eksamen. Ganon pa man, pinilit niya na sagutin ang lahat ng tanong sa kanyang papel, at maaga siyang natapos. Iyon lang ang kailangan niyang gawin, at napagpasyahan na niyang bumalik ng dormitoryo. Pero bago ang lahat, kailangan niyang bumili ng pananghalian--para sa kanya at sa kanyang panauhing pagdangal. Walang iba kundi ang Katipunero at bayaning si Emilio Jacinto, na ngayon ay nasa dorm nila ni Mady at nanunuluyan.

Ano na kaya ang ginagawa niya doon? Sana wala siyang sinirang mga gamit. Pumasok sa isipan ni Hannah ang portable DVD player at laptop kung saan nanonood sila ni Mady ng mga pelikula at Koreanobela bilang pampalipas-oras.

Bumili si Hannah ng sisig at dalawa't kalahating takal ng kanin--oo nga naman, malalakas kumain ang mga lalaki-at umuwi ng dormitoryo. Bago niya buksan ang pinto, bigla siyang nag-alala muli na baka madatnan ni Mady ang "bisita" at magwala ito sa takot. Ay, oo nga pala, sa hapon pa uuwi si Mady. May oras pa ako mag-isip ng paliwanag. Huminga si Hannah ng malalim at dahan-dahang sinusian ang pinto para buksan ito.

Pagpasok niya ng kwarto, nadatnan niya si Ginoong Jacinto na nakaupo lang sa kama at binabasa ang isa sa kanyang mga aklat. Sinarado niya ang libro at napatingin kay Hannah.

"Andiyan ka na pala, Binibini," wika nito pagtayo.

Nilagay ni Hannah ang pananghalian sa lamesa at inayos ito. "Kain na tayo." Napansin niya ang libro na kakabasa lang ng binata, ang Tagalog edition ng The Hunger Games ni Suzanne Collins.

"Naintindihan mo iyan?!" gulat na patanong ni Hannah. Ang ibang salita kasi sa naturing aklat ay Ingles, isang wika na malamang ay bago sa paningin ni Jacinto.

Napakunot-noo si Jacinto. "Oo. Naunawaan ko ang aking binasa, kahit kakaiba sa paningin ko ang ibang mga pananalita ng may akda. Pero may mga salita na alam ko ibig sabihin. Kapitol... siyudad."

Sinabi niya ito na letrang K ang C sa Capitol.

Nagpatuloy si Jacinto. "Dun dinala ang dalawang bida sa kwento para makipaglaban sa ibang mga bata sa lugar ng Panem. Kailangan nilang mabuhay sa labanang iyon." Napatigil ito at dinagdag, "Walang pinagkaiba sa Pilipinas noong kapanahunan ko. Nahihirapan ang mga Pilipino  sa ilalim ng pamumuno ng mga Kastila at hindi patas ang pagtrato sa kanila, kagaya ng lugar nila Binibining Katniss at ng kanilang gobyerno."

Napanganga at namangha si Hannah. Wow, gets niya agad ng kwento ng Hunger Games! At nilektyuran pa ako ng Philippine History! Kaloka, matalino siya talaga! Iilang oras pa lang siya nandito sa modern-day Philippines! Mautak talaga!

Pero hindi nagpakita si Hannah ng kagustuhang mang-asar. Sa halip, sinabi niya, "Ibig sabihin ng titulo ng libro sa Tagalog ay Laro ng Gutom. Hunger Games. Dumulog ka na at mananghalian na tayo. Gutom na kasi ako," pangiti nitong dagdag.

Tahimik na lumapit si Jacinto at tinulungan si Hannah na ayusin ang mga plato at kubyertos, habang kumuha si Hannah ng dalawang basong tubig mula sa water dispenser. Pagkatapos ay pumwesto siya sa harapan ni Hannah at dun sila nagsimulang mananghalian.

"Anong pagkain ito?" tanong ni Jacinto habang masinsinang tinitignan ang plato ng sisig.

"Sisig tawag diyan. Masarap iyan!" Sumubo si Hannah ng kanin at sisig at nilasap ito. Ginaya siya ng binata, at sa kagalakan ni Hannah, ay nagustuhan niya ang ulam. "Kay sarap naman nito!"

"Maraming masasarap na pagkain ngayon. Siguradong tataba ka dito!" biro ni Hannah.

Hindi mapigilan ni Jacinto ang pagngiti. "Malakas akong kumain dati pa, pero hindi ko ito ikinatataba."