Bir insan,bu şehirde töreyle karşılaşır gözünü açınca. Kan davaları,imkansızlıklar.Bir insana burada fikri sorulamaz. Çünkü töreler,berdeller ve kan davaları daima üstündür. Allah'ın verdiği canı alabilecek kadar önemsenirler. Burası kanın şehri,tör...
'Genç kız bağırıyordu. "Birazdan özgür olacağım." Okulun en üst katında pencereye çıkmış,bir bacağını dışarıya atmıştı bile. Sevdiğini düşünüyordu,şuanda orada olmasına sebep olan kişiyi.. Umut ediyordu,işitmediği laf kalmamıştı ama gurursuzdu. Aşkı,gururunun önüne geçiyordu. Çok seviyordu. Ama o lafları ondan duyup da yaşamak ağır geliyordu,Çünkü hala vazgeçememişti.Daha 17sindeydi oysaki .. Hayatının baharında yaşadıkları şeyler ağırdı. Öyle basit bir acı değildi bu.Sıradan aşk acıları gibi değildi. Tarif edilemezdi,sevmenin ötesindeydi. "Yapma !"diye bağıran arkadaşlarını duyuyordu,kafası karışıktı ve buna bir son vermesi gerekiyordu. Başını aşağıya çevirdi,orada ayrı bir kalabalık ve yanında ayrı bir kalabalık vardı. Yapacağı hamleden korktukları için kimse yanına yaklaşamıyordu. Ölüme ramak kala düşündüğü tek insan,sevdiği adamdı.Onun unutulmaz kokusunu hissetti,yanındaymış gibi içine çekti. Gülüşünü,gözleri önüne getirdi. Ve onu kandıran gözlerini.. Kahverengiydi gözleri,ama sanki okyanus kadar derindi.Güzel bakıyordu,güzel severdi diye kanmıştı genç kız ona. Sevemedi,gitti. Genç kıza "okyanus gibi gözlerin var" demişti bir keresinde. O günden sonra genç kız kendini sevmişti,gözlerini.. Şimdi o okyanus gibi gözleri kapanacaktı,az kalmıştı. Onu unutmak istiyordu. Diğer bacağını da çıkardı pencereden. "Bak sevgilim,şimdi okyanusa gidiyorum." dedi. Ters döndü,birkaç saniye özgür olacaktı,ve sonra ebediyen.. Onu düşünüyordu,dudaklarından son kez birkaç kelime döküldü. "Hoşçakal sevdiğim.."
Bir kadın düştü o gün,bir kadın kavuştu sevdiğine,bir kadın geçti bu dünyadan.
Bu alemden bir aşk daha geçti..'
Okuduğum kitabın kapağını kapattığımda ağladığımı yeni fark ediyordum.Konaktaki şark köşesinde oturmuş,kahvemi yudumlarken kitabıma dalmıştım. Hatta saatin 12 olduğunu fark etmeyecek kadar dalmıştım.
BUGÜN DÜĞÜN ALIŞVERİŞİNE ÇIKIYORDUK VE BEN DAHA HAZIR DEĞİLDİM!
Dün sözüm olmuştu. Bedran ile yüzüklerimiz takılmıştı ve ailelerimiz daha fazla beklemenin anlamı olmadığını söyledi ve haftaya düğün yapmaya karar verdik. Bence de beklemeye gerek yoktu. Biz birbirimizi seviyorduk ve her şey yerli yerinde olduğuna göre neden daha fazla kavuşmayı bekleyecektik ki?
Daldığım düşüncelerden sıyrılıp odama doğru giderken annemle karşılaştım. "Ah Gülay ah,sen hala hazır değil misin? " diye sitem etti.
"Yarım saate hazırım anacığım." dedim ve odama koştum. Neyse ki giyeceğim kıyafetlerimi akşamdan hazırlamıştım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kıyafetlerimi üzerime geçirip,saçlarımı doğal halinde bıraktıktan sonra aynada kendime bir kez daha baktım. Makyaj yapmak için vaktim yoktu,zaten şuan ihtiyacım da yoktu. Telefonumu ve çantamı aldığım gibi fırladım çünkü gelmişlerdi. Bedran'ın sesini duyuyordum. Merdivenlerden inerken annemin Bedran'a "Sen bekle ben onu çağırayım,oğlum." dediğini duydum."Çağırmana gerek yok anne,geldim." dedim. Bedran yine gözünü kırpmadan bana bakıyordu. Azıcık utan be,annem var dedim kendi kendime. Bedran'ın koluna girip annemin yanağına sulu bir öpücük kondurdum. "Hadi gidelim."
"Az önce Bedran'a utan diyen sen değil miydin? Ne bu kola girmeler falan? " dedi iç sesim. "İyi de o benim kocam,yani olacak ." diye cevap verdim. Resmen kendi kendime konuşuyordum. Ardından Bedran "Efendim?" deyince kendi kendime konuşmadığımı anladım,sesli düşünmüştüm. "Yok bir şey,kendi kendime konuşuyorum." dedim. Neyse ki fazla üzerinde durmamıştı,malum ben konuştukça batan biriyim bu konularda,daha fazla rezil olmaya gerek yok.
Bedran ile arabada ilerlerken radyoda çalan kısık sesli şarkı yorgunluğumu daha çok hissettiriyordu . Arabada sadece ikimiz vardık,alışverişimizi yapmıştık.Bizi baş başa bırakmak için,Dilruba Hanım ve Rojan arkadaki arabayla geliyorlardı.Bugün ev alışverişini halletmiştik. Yarın da gelin hamamı olacaktı ve gelin için yani benim için bir şeyler alınacaktı. Telefonumdan baktığım saat 21.47'yi gösteriyordu.Bugün çok yorulmuştum.Başımı arkama yaslamış,gözlerimi kapatmıştım ve kısık sesle çalan müziğe kendimi bırakıp gözlerimi kapatmıştım.
Gözlerimi açtığımda hala arabadaydım,saate baktığımda yarım saat kadar uyumuş olduğumu fark ettim.Araba hareket etmiyordu. Bedrana neden durduğumuzu sormak için kafamı çevirdiğimde Bedran yerinde yoktu.
HERKESE MERHABAA,Umarım bölümü beğenmişsinizdir.Elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum. İlk başta okudugunuz kitap kısmı tamamen kendi kurgumdur,alıntı yapmadıgımı belirteyim.Yorum bırakmayı unutmayın :)
