4

667 47 31
                                    

Voorzichtig loopt Harry de slaapkamer in.

'Ik wist dat je hier zou zijn,' zegt Harry.

Ron gaat overeind zitten en kijkt Harry hoopvol aan. 'Hoe is het met Hermelien?'

'Goed, ze is nog wel boos op je maar ik heb haar verteld dat wij het wel accepteren'.

'Ik accepteer het helemaal niet,' mompelt Ron.

'Zei je iets?'

'Nee, niks, laat maar.'

Harry frunnikt zenuwachtig aan de mouwen van zijn shirt. 'Maarre...'

'Wat is er?' Ron gaat alert nog wat meer omhoog zitten.

Harry zucht en begint te vertellen. 'Ik zocht Hermelien, maar ik kon haar niet vinden. Ik ging buiten bij het verboden bos kijken en daar hoorde ik Hermelien snikken.'

Bij de woorden: "het verboden bos" worden Ron's ogen even groot.

'En toen...' Harry stopt even met praten, duidelijk twijfelend of hij het zal vertellen.

'Ja, toen?' Vraagt Ron ongeduldig.

'Toen hoorde ik een stem. Misschien kan je wel raden van wie die stem is.'

'Oh.' Ron kijkt naar zijn dekbed en lijkt teleurgesteld te zijn.

'Het spijt me Ron, maar ze zijn een stel.'

'Oh.' Er is nu helemaal niks meer over van de woedende Ron van een uurtje geleden.

'Het komt wel goed, Ron,' zegt Harry geruststellend.

'Nee.' Zegt Ron en Harry ziet zijn ogen flikkeren.

'Accepteer het.' Harry gaat naast Ron op bed zitten en kijkt hem streng aan.

Opeens trekt Ron wit weg en hij grijpt naar zijn borst. Hij kreunt pijnlijk.

'Ron? Wat is er? Gaat het wel?' Vraagt Harry bezorgd.

'G, gaat g, goed.' Ron ziet eruit alsof hij elk moment dood kan neervallen. Hij kreunt weer.

'Jij gaat nu met mij mee naar Madame Plijster.'

'Nee!' Roept Ron boos. 'Laat me alleen.' Hij heeft toch immers al gezegd dat het goed gaat?

'Best, dan ga je maar lekker dood.' Harry staat boos op, loopt de kamer uit en smijt de deur met een klap dicht.

Hij loopt geërgerd de gang door en gaat naar zijn les "de geschiedenis van de toverkunst".

Hij smijt zijn boeken op de tafel naast Hermelien.

'Wat is er Harry en waar is Ron?' Vraagt Hermelien.

'Ron gaat halfdood maar hij wilt niet dat ik hem help dus ja, dan laat ik hem toch maar lekker sterven!?' Roept Harry geïrriteerd.

'Rustig Harry, rustig. Wat is er nou precies gebeurd?' Hermelien's zachte, sussende stem zorgt ervoor dat Harry iets kalmeert. Harry is nu erg dankbaar voor het feit dat Malfidus niet in deze les zit, hij had zich er ongetwijfeld mee bemoeid.

'Ron schrok ervan dat ik hem vertelde dat jij en Malfidus iets hebben'. De laatste paar woorden spreekt hij fluisterend uit. 'Hij kan wel een hartaanval hebben gehad, want hij greep de hele tijd naar zijn borst.'

'Ik weet dat je bezorgd bent, maar als Ron geen hulp wil moet je dat accepteren. Net zoals je ons accepteert. En er zal vast wel niks ernstigs aan de hand zijn,' zegt Hermelien geruststellend terwijl ze haar hand op Harry's schouder heeft gelegd.

Harry haalt zijn schouders op. 'Je hebt vast gelijk.'

'Natuurlijk heb ik gelijk,' zegt Hermelien trots en ze slaat haar boek open. De leraar is net gearriveerd. Harry zucht even en doet dan hetzelfde.  


_____________________________________________

Ik ga vanavond op vakantie en waarschijnlijk heb ik daar geen wifi, dus ik kan een weekje niks posten :(


He's mine ~ Drarry fanficWhere stories live. Discover now