Hogwarts Lost Secret

hoofdstuk 5

Voordat je dit leest: Cassandra Trelawney is de groot-groot-grootnogwat moeder van Sybil Trelawney, die lesgeeft aan Harry in de derde. Ik weet niet of Cassandra echt les gaf op Hogwarts.

Pamela

Er waren twee dingen die Sirius en Severus gelijk hadden, ze haatten beiden Regulus Black. Er was echter ook iets wat Regulus en Sirius gelijk hadden, en dat was dat ze beidden een hekel hadden aan Severus. Sirius haat voor Severus was groter dan die voor Regulus dus waren er momenten dat die twee broederlijk zich tegen de derdejaars Slytherin konden keren.

Ik stond net op van de Gryffindor tafel toen ik zag dat Regulus de weg versperde voor mijn verstrooide zus en Sirius. Oh, help, waarom kan Sirius zich nou nooit uit een gevecht houden? Dacht ik, maar ik had absoluut geen zin om voor de tweede keer vandaag de vredesstichter uit te hangen. Dit was een zaak voor de docenten.

Onopvallend probeerde ik het stel te passeren, maar jammer genoeg viel Destiny’s blik op mij. ‘Pam! Help eens even die irritante Regulus te vervloeken. Hij wil weer eens…’

Ik negeerde haar en liep door naar de deur van de hal, hopend daarzo Remus tegen te komen.

Mijn gebeden werden verhoord en tot mijn opluchting zag ik dat hij samen met Peter tegen een pilaar stond aangeleund.

‘Waar is James?’ Vroeg ik als soort van begroeting en hij haalde onverschillig zijn schouders op.

‘Bij Sirius?’

‘Nee, die staat daarzo te vechten met Regulus. Zoals gewoonlijk.’ Voegde ik er aan toe en ik keek achterom om te zien of nog niemand in een pad was veranderd maar gelukkig zag ik dat Proffesor Mcgonagall tussen beide gekomen was en het groepje Slytherins van de Gryffindors scheide, schreeuwend: ‘Twintig punten aftrek voor Gryffindor, twintig punten aftrek voor Slytherin!’ Waarna er een luid gekreun van beide groepjes opsteeg.

‘Geweldig,’ Zuchtte Remus. Peter schudde verwoed van ja. Ik sloeg mijn ogen ten hemel en samen liepen we richting de Noord Toren voor Waarzeggerij.

We hadden Waarzeggerij samen met de Huffelpuffs, die met dit vak in de meerderheid waren. De meeste Gryffindors die het hadden gekozen hadden dat gedaan omdat het een onzin vak was en je er niet al te hard voor hoefde te leren.

Ik zat samen met Remus en Peter aan een klein tafeltje en de Proffesor waarzeggerij, waarvan ik altijd de naam vergat, deelde kristalen bollen uit.

‘Vandaag zullen we werken met Kristallen Bollen, want de sterren staan in de positie waarop dit het best uitkomt...’ De krakerige stem van de stokoude vrouwelijke professor galmde door de torenkamer.

‘Jullie zullen met zijn drieën werken en één voor één elkaars toekomst voor de komende middag voorspellen. Als het goed gaat kan je doorgaan met voorspellen van de week.’

‘Hoera…’ Kreunde ik en ik poetste de bol op met een doekje. Remus duwde bijna zijn neus tegen het glas in een poging iets te ontwaren in de mistige bol.

‘Nee, nee jongen. Niet zo!’ Professor Cassandra Trelawney, want zo heette ze, legde haar broze hand op die van Remus en hield die boven de kristallen bol.

Ik wist dat Professor Trelawney een beroemde heks was, met veel aanzien omdat ze ‘het Oog’ bleek te hebben maar ik vond het toch een beetje onzinnig en soms vroeg ik me af of ze niet gewoon een charlatan was.

Remus fronste zijn wenkbrauwen toen zijn hand boven de glazen bol begon te trillen en Professor Trelawney die met een schok los liet.

‘Wat gebeurd?’ Vroeg Peter met een hoge angstige stem en hij dook ineen naast Remus, wiens gezicht wit wegtrok.

‘Laat hem.’ Zei Professor Trelawney gebiedend en Peter dook nog dieper ineen.

Remus begon helemaal te trillen en zijn ogen werden leeg en levenloos, alsof hij in een trans was. Trelawney stond gretig te kijken en moedigde hem aan om door te gaan. ‘Goed zo jongen! Laat het Oog je zien wat het lot te zeggen heeft!’

Remus ogen begonnen te rollen en zijn kassen en ik stond op. ‘Stop! Hij wordt gek zo!’ Riep ik uit maar Trelawney siste naar me en ik deinsde achteruit.

‘… Nee… Nee!... Niet… Maan…’ Remus hapte naar adem en ik duwde de bol die op de tafel lag weg zodat die aan scherven op de grond viel.

Iedereen leek uit een droom te ontwaken. Remus ogen werden weer normaal, hij stopte met trillen en ook Professor Trelawney stond er niet meer bij alsof de Cambridge Canons op het punt stonden om een belangrijke Quidditch Match te winnen.

‘Kijk nou wat je doet, dom kind! Dertig punten aftrek voor Gryffindor en jij gaat die Kristallen Bol betalen!’

Niemand zei wat en niemand maakte protest toen Trelawney dit zei. Ze waren allemaal nog in shock van wat er net gebeurd was.

Het kon me niet schelen wat Trelawney zei en ik duwde haar opzij om bij Remus te komen. Ik pakte hem vast en keek hem aan.

‘Gaat ‘ie Remus? Remus kan je me horen?’

Verward schudde hij zijn hoofd en knikte toen ja.

‘Wat… Wat zag je?’ Nieuwsgierig maar ongerust sloeg ik een arm om hem heen en dwong hem om te zitten, maar opnieuw schudde hij zijn hoofd.

‘Wat zag je jongen? Wat liet het Oog je zien?’ Vroeg Trelawney nu opdringerig. Maar hij duwde haar ook opzij, keek met bange ogen de toren rond en vluchtte toen de lange trap af.