Hogwarts Lost Secret

hoofdstuk 4

Destiny

Ik rende snel naar Kruidenkunde, ik was te laat. Ik had me verslapen, en Pam was zonder mij gegaan. Dat was misschien omdat ik een kussen naar haar hoofd had gegooid toen ze me wakker wilde maken, en ik had er heel misschien uitgescholden. Maar nog steeds ze was zonder mij weggegaan. Zodra ik erachter kwam hoe laat het was, had ik snel gedoucht mijn haar en make-up gedaan en me aangekleed. Mijn rood met gouden stropdas hing losjes om mijn nek en mijn cape had ik boven vergeten. Ik had het eerste lesuur al gemist, maarja, dat was History of Magic dus ik had waarschijnlijk sowieso wel geslapen. Mijn ballerina’s tikten luid op de stenen toen ik broeikas twee binnen rende. Professor Sprout keek me geïrriteerd aan voor het storen van haar les. “Ah, Mevrouw

Autumn fijndat je ook nog besloot deze les bij te wonen.” Ik probeerde mijn ademhaling weer op gang te krijgen. “Sorry dat ik laat ben, ik had me verslapen.” Zei ik nog steeds buiten adem. Ik hoorde Sirius zachtjes lachen en ik schonk hem een boze blik. “Ga maar zitten, laat het niet nog een keer gebeuren.” Ik schudde mijn hoofd en liep naar het einde van de broeikas en ging op mijn stoel tussen Sirius en James zitten. “Hoe is het grappig dat ik te laat ben.”  Hij schoot weer in de lach. “Ik meen het Black.” Siste ik. “Ze gebruikt je achternaam Sirius, volgens mij meent ze het.” Mengde James zich in het gesprek, ook lachend. Ik gaf ook hem een boze blik. “Waarom ben je boos op ons?” Vroeg James lachend, Sirius  moest zo hard lachen dat hij niet meer kon praten. “Ik weet dat jullie iets gedaan hebben, en als ik erachter kom wat… Zijn jullie zo in de problemen.” Dreigde ik.

Na een tijdje was Siruis’ lachbui, en mijn boze bui voorbij. We probeerden om een paar leaping toadstools te ontleden, wat vrij moeilijk was omdat ze elke keer wegsprongen als je ze open wilde snijden. Ik was dan ook ontzettend blij toen de bel ging en we naar de volgende les gingen. Mijn blijheid verdween als sneeuw voor de zon toen ik hoorde dat dat Potions was, met de Slytherins. Geweldig, niet. Ik zuchtte diep als we richting de kerkers gingen. Ik was verschrikkelijk slecht in Potions, en wat het nog erger maakte was dat ik met Sirius samen werkte die er nog minder van kon, en dat Slughorn mij niet mocht. Alle ingrediënten voor een verschrikkelijke les. Ik keek om me heen opzoek naar Pammie. Ik zag er ietsjes verderop met Lily praten. Ik rende naar hun toe. “Het spijt me dat ik je uitschold Pammie. Ik zal het niet meer doen.” Zei ik in een onschuldig stemmetje en ik zette grote puppy ogen op. “Wat wil je van me?” Was haar directe antwoord. Bah, ze kende me te goed. “Niets hoor, waarom denk je dat?” Vroeg ik nog onschuldiger. Weer trapte ze er niet in. “Omdat ik jou ‘Ah toeeeeee Pammie gezicht’ ken. Dus zeg het maar wat wil je van me?” Ik haalde diep adem voordat ik antwoord gaf. “wiljemetmeruilenzodatikmetjouwerkenSiriusmetRemusandersgaikfalenendatwilikechtniet.” Ze keek me vreemd aan. “Sorry, kan je dat herhalen.” Ik rolde mijn ogen. “Wil je met me ruilen zodat ik met jou werk en Sirius met Remus anders ga ik falen en dat wil ik echt niet.” Herhaalde ik langzamer. Ze lachte. “Sorry, gaat niet. Partners worden aan het begin van het jaar gekozen.” Ik zuchtte diep en snikte nep terwijl we het Potions lokaal inliepen. Ik ging naar mijn plek voorin in het lokaal, we waren voorin gezet omdat we te veel praatten, en gooide mijn boeken neer op de tafel. Ik keek naar de naam van het drankje dat op het bord stond. ‘Antidote To Uncommon Poisons’. Ik liet mijn hoofd verslagen op mijn armen vallen. We zijn verdoemd. Een paar seconden later kwam Sirius binnen. Hij wierp een blik op het bord en zuchtte verslagen. “We zijn verdoemd.” Ik knikte, mijn hoofd nog steeds op mijn armen. Even later moesten we beginnen, en we verzamelde de ingrediënten. “Fire Seeds?” vroeg ik. “Check.” Antwoorde Sirius. “Powdered Graphorn Horn?” “Check.” “Billywig Stings?” “Check.” “En, hoe spreek je dit uit?” Ik schoot in de lach terwijl ik het papiertje onder Sirius’ neus schoof. Ook hij schoot in de lach. “Chizo- Chizpoer- Chizpurf…” Probeerde hij lachend, ik lachte nog harder. Slughorn pakte ons blaadje af en las het voor. “Chizpurfle Carapaces. Twee punten van Gryffindor voor jullie onserieuze gedrag.” Zei hij geïrriteerd en hij liep weer door. “Wij horen dus zooo niet bij zijn favoriete groepje.” Lachte Sirius zodra Slughorn buiten gehoorafstand was. Ik lachte ook. “Hoe krijgen Lily en Pam dat voor elkaar? Maar Oké Chizi?” Hij lachte. “Check.” De rest van het lesuur probeerde we tevergeefs om een toonbaar drankje te maken. Na een tijdje begon een donkere verstikkende rook van het drankje te komen. “Uhm, Siri?” Hij glimlachte om de bijnaam. “huhuh?” “Dit ziet er niet zo goed uit. Dit hoort denk ik niet.” Hij keek net op tijd op om ons drankje te zien ontploffen. En zodra het drankje ontplofte, deed Slughorn dat ook. Alleen dan niet letterlijk. “BLACK, AUTUMN TIEN PUNTEN VAN GRYFFINDOR EN NABLIJVEN VOOR DE KOMENDE TWEE ZATERDAGEN!” We keken elkaar aan. Oeps. Het drankje was over de grond verspreid maar er was gelukkig niemand gewond. Kregen ze daar geen punten voor? Het drankje laten ontploffen zonder gewonden te maken was toch best een prestatie? Toen ze dit voorstelde aan Slughorn, werd zijn hoofd nog paarser en schreeuwde hij. “NOG EEN WOENSDAG AVOND ERBIJ VOOR BRUTAAL GEDRAG!” Niet zo’n goed idee blijkbaar. Waar was zijn gevoel voor humor. Een paar minuten later stonden ze de vloer schoon te maken, ze mochten geen magie gebruiken. Het was gewoonweg kinderarbeid. Het drong plotseling tot me door dat we de ochtendpauze misten. Ik voelde mijn maag luid rommelen. Sirius lachte. “Hé Des, volgens mij zit daar een monster in die vrij gelaten wil worden.” Ik rolde mijn ogen. “Ik heb honger Siri, ik heb de hele dag niets op en omdat we nu schoon moeten maken moet ik wachten tot lunch!” “Ze nemen heus wel wat voor ons mee.” Stelde hij me gerust. Ik hoopte het.

Toen we even later opgeruimd hadden renden we naar de main hall. We hadden nog een paar minuten de tijd dus rende we rechtstreeks naar de Gryffindor tafel om toch nog iets te kunnen eten. Maar we werden tegen gehouden door iemand. Ik liep recht tegen hem aan en keek omhoog. Oh, geweldig. Hoe leuk ging deze dag nog worden. Ze keek recht in het gezicht van Slytherin tweedejaars, Regulus Black. Sirius’ broer. “Wat moet je Reg?” zei Sirius verveeld terwijl hij een wenkbrauw optrok.

(A/N) Hallo iedereen :D

Ik wilde even zeggen bedankt voor het lezen en opmerkingen en vragen zijn altijd welkom, of op dit account of bij mij : ezziedoll

XxE