Chapter Four - MTMHML

14.2K 282 12
                                    

Comments are highly appreciated, thank you. 

Stephanie

"We need to talk." 

I bit my lip in fear, did he hear all of it? 

"Sam.."

"Not here. Follow me."

He walked away casually. He didn't say anything else, he didn't have to. 

Napahawak nalang ako sa noo ko. What did I get myself into?

"Goodluck." 

"Kaya mo yan!" 

I grabbed my bag at yung sandwich ko. Sam was waiting by the door when I got there, when he saw me, he quickly grabbed me and closed the door. The windows were closed as well. 

I took a deep breath and closed my eyes. Naupo ako sa upuan at hindi inalis ang mata ko sa white board. 

Ilang minuto na ang lumipas, pero wala pa rin sa amin ang nag sasalita.

"Stephanie."

Mahina lang yung boses niya, eto nanaman puso ko. 

"Yung mga nasabi ko kanina..." 

"Don't. Ayokong marinig ang explanations mo."

"Then why did you drag me here? You wanted to talk, right?" 

"About earlier, you and Lawrenz." 

"Oh." 

"I don't appreciate you flirting with my best friend and your teacher." 

I managed to take a deep breath to control my emotions. The nerve of this guy! 

"I just wanted to remind you that we are married. We may not act like it, but in the eyes of the Lord and everyone in our family, we are. Ano nalang sasabihin nila kapag nakita nila yung nangyari kanina?" 

Sam? Seryoso?! "Huwag mong gagamitin ang Diyos sa away natin. Don't act like you didn't break a vow in front of him. Because you did.  You promised, in front of the Lord, and in front of our family that you would love me and care me for as long we both shall live, but what are you doing exactly?"

"Stephanie, I am not joking with you." 

"You think I am? Akala ko ba narinig mo yung mga nasabi ko kanina?"

"Yes, I heard you. It doesn't change anything Stephanie. Kung iniisip mo na tinawag kita dito para suyuin ka, para humingi ng tawad, nagkakamali ka." 

I fought hard to swallow my tears. What a man. 

"Then why exactly did you ask me to come all the way here to talk to you? You're fvcking unbelievable Sam. Grow up." 

Kinuha ko yung mga gamit ko, bago ako umalis naalala ko yung sinabi ni Manang kanina, "huwag mong kalimutan yung dinner kasama si Daddy mamaya." 

Binalibag ko yung pintuan pagkalabas ko. 

Napatingin yung ibang students sa akin, pero after a while, bumalik na rin naman sila sa ginagawa nila. 

Sam

"Sam? Anong ginagawa mo dito?" 

May five minutes pa bago mag bell, I don't know why but I found myself walking to his room. I wanted to ask him about earlier. 

"Wala." 

"Gago! Anong pinunta mo dito?" 

"Tungkol sana kay Stephanie." 

Napatigil siya sa ginagawa niya at napatingin sa akin, he's smiling. 

"She's a beauty, isn't she?" 

Hindi ako nakasagot. 

Narinig ko nalang yung warning bell. Pero hindi pa rin ako nakaalis sa pwesto ko. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Ano bang pwede 'kong sabihin? 

Nakita ko siya, nandito siya ngayon. Pero bakit parang wala siyang nakita?

"Stephanie? Anong ginagawa mo dito? Aga pa ah." 

She smiled at him, she should always smile. 

"Hindi ko na po kasi mahanap mga kaibigan ko." 

"Iniwan ka na ba nila?" 

"Hindi naman po!" 

"Ayan nanaman yang po mo." 

"Sir, class time na po kaya." Steph

"Well, kung sabagay. Haha, notes lang tayo ngayon Stephanie, nasa page 43-45 yung babasahin niyo just copy what you think is important. Just a little tip for my favorite student, copy paragraphs 2-6 on page 43, important yun. And copy paragraph 7-9 on page 44, at paragraphs 1-5 on page 45. Questions are on the board when you're done." 

"Ganun po ba? Haha salamat po! Sana pala lagi 'kong inaagahan sa klase niyo." 

Ginulo ni Renz yung buhok ni Stephanie. I somehow became invisible. 

"Kaya mo yan Stephanie. Kausapin ko lang sandali si Sir Samuel sa labas, and maybe, pagbalik ko, dadalhan kiya ng special kape ko." 

"Talaga Sir?! Haha sige po." 

Hindi man lang niya ako tinignan. 

Naglakad kami papuntang staff room, "so? Ano na ulit yung sasabihin mo tungkol kay Stephanie?" he asked

"Malala na ata pagkagusto mo sa kanya." 

"Obvious na ba masyado?" 

Napatigil ako sa paglalakad, we were in front of my room. "I don't know Sam, malala na ata 'tong kondisyon ko. Tell me I'm going crazy." 

"You're going crazy." 

He laughed. 

"I'm serious! She's your student!" 

"I know! You think I didn't think about that? What would happen if the school board found out? But damn! I can't get enough of that girl, whenever I try to forget about it, tuwing nakikita siya, I get carried away by my own emotions. She brings out this side of me that I never knew I had. I may be going crazy, pero kapag nalaman ko na may gusto rin siya sa akin, kahit konti lang, I'll pack my bags and leave this school just so I can be with her. Hell, I'd even accept my Dad's offer to run his company!"

Tinapik niya yung balikat ko, "una na ako, I promised her a cup of coffee, mag hahanap pa ako ng ice. 

I wanted to run after him, tell him that he can't love her. He can't because we're already married. Asawa ko siya, at mahal ko siya. Kaya lang, wala akong ibang ginawa kung hindi paiyakin, galitin at saktan siya. 

Akong asawa niya, hindi man lang maisip na gawin yun. Akong asawa niya, hindi man lang siya magwang mapatawa at mapangiti. Akong asawa niya, walang ibang ginagawa kung hindi paiyakin at galitin siya. 

---

*Revised

To Sir, With LoveWhere stories live. Discover now